กระทู้คร่ำครวญจากหมวยต้อย bogybogy
ตีกอล์ฟมาสี่ปีกว่าจนจะเข้าปีที่ห้าเต็มทน มีความสุขทุกครั้งที่ได้ออกรอบ ได้ซ้อม ได้มาออกรอบกับเพื่อนๆพันทิป
ตั้งแต่เริ่มหัดตีก็ติดงอมแงม ซ้อมทุกวัน แทบจะไม่เคยหยุดเลยในช่วงสี่ปีกว่าที่ผ่านมา ออกรอบเกือบทุกวันเหมือนคนบ้า
แต่แล้วเมื่อต้นปีที่ผ่านมา อาการเจ็บป่วยก็เข้ามาเยือน จะซ้อมก็ไม่มีแรง จะออกรอบก็เดินไม่ไหว เหนื่อยเหมือนจะขาดใจ
จะออกรอบ 9 หลุมก็ต้องใช้รถ ไม่มีแรงจะถือเหล็กตีให้ครบทุกหลุม หมอสรุปว่าเป็นไธรอยด์ และมีอาการหัวใจเต้นผิดจังหวะ
ร่างกายและความเจ็บป่วยกลายเป็นอุปสรรคครั้งใหญ่ไปเลย ทุกวันยังคงไปสนามไดร์ฟเหมือนเดิม อยู่จนสนามปิดเหมือนเดิม
แต่ซ้อมไม่ได้ ทำได้แค่นั่งดูเพื่อนรักทั้งสองคนซ้อมกันไป จนสุดท้ายคิดว่า เลิกตีดีกว่า ฝีมือก็ถอยหลังลงคลองไปทุกวัน
ระยะก็หาย แรงก็ไม่มี ซ้อมก็ไม่ได้ ต้องเก็บแรงไว้ออกรอบซึ่งก็ทำได้แค่ 9 หลุม เพราะเล่น 18 หลุมไม่ไหวอีกแล้ว
แล้วก็หยุด เลิกซ้อม เลิกออกรอบ ได้แต่กินยา รักษาตัวอย่างต่อเนื่อง นั่งดูเพื่อนซ้อมไปวันๆ แล้ววันนึง เพื่อนก็บอกว่า
" ซ้อมตีไม่ได้ แต่ก็ซ้อมพัตต์ได้ไม่ใช่หรือ? ทำไมไม่เริ่มจากซ้อมพัตต์ก่อน ลองให้โอกาสตัวเองก่อน "
หลังจากนั้นก็กลับมาลองซ้อมพัตต์ไปเรื่อยๆ ตีหนึ่งถาดใช้เวลานานมาก ตีสามลูกนั่งพัก ตีสามลูกนั่งพัก กว่าจะหมดน้านนาน
ถึงวันนี้เกือบสามเดือนแล้ว ยังคงเล่นกอล์ฟอยู่เหมือนเดิม ใครท้ามาเอาหมดเหมือนเดิม ถึงร่างกายไม่ดีเหมือนเดิม
ตีได้ไม่ดีเหมือนเดิม ( ซึ่งแต่เดิมก็ไม่ได้ดีอยู่แล้ว 555 ) แต่ก็มีความสุขมากกว่าเดิม กลับมาเป็นคนตั้งใจซ้อมเหมือนที่เคยเป็น
ทำเท่าที่ไหว เท่าที่ร่างกายจะไม่ทรมาน เท่าที่เราจะมีความสุข ลองให้โอกาสตัวเองอีกครั้ง
คำที่มักได้ยินได้เห็นมาตลอดเวลาที่อยู่กับพันทิปกอล์ฟ ..อย่าท้อ อย่าทิ้ง ตีไม่ดีไปซ้อมมา.....
ไม่รู้ว่าคำนี้เริ่มมาจากใคร แต่อยากจะบอกว่า คำๆนี้ช่วยให้คนๆนึงมีกำลังใจขึ้นมามากๆเลยค่ะ ......
ใครที่จะท้อ จะเลิก ลองให้โอกาสตัวเองกันดูนะคะ ..สกอร์ดี ไม่สำคัญเท่าสุขภาพดีค่ะ..^^
นับหนึ่งใหม่อีกหน ไม่ท้อไม่ทิ้ง ตีไม่ดีไปซ้อมมา ลองให้โอกาสตัวเองอีกคร้ง
ตีกอล์ฟมาสี่ปีกว่าจนจะเข้าปีที่ห้าเต็มทน มีความสุขทุกครั้งที่ได้ออกรอบ ได้ซ้อม ได้มาออกรอบกับเพื่อนๆพันทิป
ตั้งแต่เริ่มหัดตีก็ติดงอมแงม ซ้อมทุกวัน แทบจะไม่เคยหยุดเลยในช่วงสี่ปีกว่าที่ผ่านมา ออกรอบเกือบทุกวันเหมือนคนบ้า
แต่แล้วเมื่อต้นปีที่ผ่านมา อาการเจ็บป่วยก็เข้ามาเยือน จะซ้อมก็ไม่มีแรง จะออกรอบก็เดินไม่ไหว เหนื่อยเหมือนจะขาดใจ
จะออกรอบ 9 หลุมก็ต้องใช้รถ ไม่มีแรงจะถือเหล็กตีให้ครบทุกหลุม หมอสรุปว่าเป็นไธรอยด์ และมีอาการหัวใจเต้นผิดจังหวะ
ร่างกายและความเจ็บป่วยกลายเป็นอุปสรรคครั้งใหญ่ไปเลย ทุกวันยังคงไปสนามไดร์ฟเหมือนเดิม อยู่จนสนามปิดเหมือนเดิม
แต่ซ้อมไม่ได้ ทำได้แค่นั่งดูเพื่อนรักทั้งสองคนซ้อมกันไป จนสุดท้ายคิดว่า เลิกตีดีกว่า ฝีมือก็ถอยหลังลงคลองไปทุกวัน
ระยะก็หาย แรงก็ไม่มี ซ้อมก็ไม่ได้ ต้องเก็บแรงไว้ออกรอบซึ่งก็ทำได้แค่ 9 หลุม เพราะเล่น 18 หลุมไม่ไหวอีกแล้ว
แล้วก็หยุด เลิกซ้อม เลิกออกรอบ ได้แต่กินยา รักษาตัวอย่างต่อเนื่อง นั่งดูเพื่อนซ้อมไปวันๆ แล้ววันนึง เพื่อนก็บอกว่า
" ซ้อมตีไม่ได้ แต่ก็ซ้อมพัตต์ได้ไม่ใช่หรือ? ทำไมไม่เริ่มจากซ้อมพัตต์ก่อน ลองให้โอกาสตัวเองก่อน "
หลังจากนั้นก็กลับมาลองซ้อมพัตต์ไปเรื่อยๆ ตีหนึ่งถาดใช้เวลานานมาก ตีสามลูกนั่งพัก ตีสามลูกนั่งพัก กว่าจะหมดน้านนาน
ถึงวันนี้เกือบสามเดือนแล้ว ยังคงเล่นกอล์ฟอยู่เหมือนเดิม ใครท้ามาเอาหมดเหมือนเดิม ถึงร่างกายไม่ดีเหมือนเดิม
ตีได้ไม่ดีเหมือนเดิม ( ซึ่งแต่เดิมก็ไม่ได้ดีอยู่แล้ว 555 ) แต่ก็มีความสุขมากกว่าเดิม กลับมาเป็นคนตั้งใจซ้อมเหมือนที่เคยเป็น
ทำเท่าที่ไหว เท่าที่ร่างกายจะไม่ทรมาน เท่าที่เราจะมีความสุข ลองให้โอกาสตัวเองอีกครั้ง
คำที่มักได้ยินได้เห็นมาตลอดเวลาที่อยู่กับพันทิปกอล์ฟ ..อย่าท้อ อย่าทิ้ง ตีไม่ดีไปซ้อมมา.....
ไม่รู้ว่าคำนี้เริ่มมาจากใคร แต่อยากจะบอกว่า คำๆนี้ช่วยให้คนๆนึงมีกำลังใจขึ้นมามากๆเลยค่ะ ......
ใครที่จะท้อ จะเลิก ลองให้โอกาสตัวเองกันดูนะคะ ..สกอร์ดี ไม่สำคัญเท่าสุขภาพดีค่ะ..^^