ผมสังเกตเวลานักบอลไทยลงเล่นให้ทีมชาติแล้ว  คือเล่นเหมือนไร้แรงจูงใจพิกลๆ
ไม่เหมือนตอนเล่นให้สโมสร  ยิ่งถ้าเป็นเมืองทอง ชลบุรี บุรีรัมย์ มาเจอกันเอง เล่นกันเกินร้อย
วิ่งไล่ตลอด และเข้าบอลกันแบบถึงลูกถึงคน   แต่พอลงเล่นให้ทีมชาติเหมือนกับเล่นไปงั้นๆ
ไม่ทุ่มเท  ไร้เแรงจูงใจ  หรือเพราะมันไม่มีอัดฉีดก็ไม่รู้
      ก่อนเตะรู้มาว่าทีมชาติชุดนี้ไม่มีผจก.ทีม  ก็เดาได้แล้วว่าเราแพ้แน่  และก็เป็นเช่นนั้นจริง
อย่างว่าแหละเดี๋ยวนี้นักเตะบางคนเห็นสโมสรสำคัญกว่าธงไตรรงค์ที่ติดบนเสื้อซะแล้ว
เจ็บนิดเจ็บหน่อยก็ถอนกันเป็นแถว  
      อดเห็นใจ "วินนี่" ไม่ได้นะ มาทำงานกับสมาคมที่ไม่ค่อยมีวิสัยทัศน์เท่าไหร่ ผลก็เลยอย่างที่เห็น
ยิ่งมีข่าวสมาคมเริ่มไม่ลงรอยกับวินนี่  ยิ่งเอวังเข้าไปใหญ่  
      ถ้าวิสัยทัศน์สมาคมฟุตบอล และทัศนคติของนักบอลไทยยังเป็นอย่างนี้ต่อให้ สิบวินนี่  ก็ไม่มีประโยชน์

(ถ้าเป็นไปได้ อยากเห็น "เนวิน" เป็นนายกสมาคมบอลนะ..  เชื่อว่าด้วยความบ้าบอลและวิชั่นส์ของแก
ทีมชาติไทยคงมีอะไรให้ฮือฮาแน่ๆ)