ผมอยู่ที่จ.อุดรธานี รถยนต์ที่ใช้ทำประกันภัยชั้นหนึ่งอยู่กับ บริษัทประกันคุ้มภัยครับ
เรื่องมีอยู่ว่า
ผมได้ขับรถไปเพื่อกินก๋วยเตี๋ยวที่หน้าเรือนจำอุดรธานี รถจอดชิดขอบทางแล้วเรียบร้อย
เมื่อเปิดประตูรถออกมา ด้วยความเผลอเรอไม่ระวังจึงเกิดการเฉี่ยวชนกับรถจักรยานยนต์
ผลคือจักรยานยนต์ล้ม คนขี่เป็นหญิงฟุบอยู่กลางถนน
ผมรีบลงไปอุ้มเขาขึ้นมาพร้อมเรียกรถพยาบาลจาก รพ.อุดรธานีมารับไป
ต้องพักรักษาตัวใน รพ.หนึ่งคืน ซึ่งผมไปเยี่ยมและได้มอบเงินค่าช่วยเหลือเบื้องต้นไว้สามพันบาท
หลังจากออกจาก รพ. พนักงานสอบสวนเรียกคู่กรณีมาเจรจา
ตามใบรับรองแพทย์คือขาหักต้องพักรักษาตัวสี่สิบเอ็ดวัน
ผู้เสียหายขอค่าเสียประโยชน์หมื่นห้าพันบาท(วันละสามร้อยบาทบวกค่าทำขวัญอีกสามพันบาท)
ซึ่งผมได้มอบเงินอีกสามพันบาทต่อหน้าพนักงานสอบสวน
รวมแล้วผมมอบให้หกพันบาท
ต่อมาพบว่า ประกันล่าช้ามากต่อการจ่ายค่าเสียหาย นานกว่าสองเดือน(ซึ่งผมไม่ทราบมาก่อน)
ตำรวจแจ้งว่าผู้เสียหายมีใบรับรองแพทย์เพิ่มเติมเป็นพักงานรวมหกสิบวัน
ประกันยื้อและบ่ายเลี่ยงมาตลอด
ข้อความสุดท้ายที่ทราบจากตำรวจคือ ผู้เสียหายเรียกร้อง สี่หมื่นบาท
ประกันจะจ่ายสองหมื่นห้าพันบาท ตกลงกันไม่ได้
สรุปคือ ตำรวจต้องทำสำนวนส่งอัยการเพื่อฟ้อง ในข้อหา
กระทำการโดยประมาท เป็นผลให้ผู้อื่นบาดเจ็บสาหัส
ขณะนี้ผมประกันตัว รอคำพิพากษา
ผมรับผิดมาตั้งแต่ชั้น พนักงานสอบสวนครับ
จึงมาเล่าให้ทราบว่า
อย่าเชื่อว่าประกันจะดูแลเหมือนที่บอก ท่านอาจจะต้องขึ้นศาลแบบผม
อย่าเชื่อว่าประกันภัยจะมาประกันตัวท่าน หากผมไม่ใช่ข้าราชการ ก็คงยุ่งยากกว่านี้ในการประกันตัว
ข้อมูลตัวผม
อายุ48 รับราชการตำแหน่งเภสัชกร ไม่เคยมีประวัติกระทำผิด ไม่มีประวัติขับรถแล้วเกิดอุบัติเหตุมานานกว่ายี่สิบปีแล้ว
ไม่ดื่มสุรา สุขภาพร่างกายปกติครับ
เล่าเรื่องรถเกิดอุบัติเหตุแล้วถูกฟ้อง
เรื่องมีอยู่ว่า
ผมได้ขับรถไปเพื่อกินก๋วยเตี๋ยวที่หน้าเรือนจำอุดรธานี รถจอดชิดขอบทางแล้วเรียบร้อย
เมื่อเปิดประตูรถออกมา ด้วยความเผลอเรอไม่ระวังจึงเกิดการเฉี่ยวชนกับรถจักรยานยนต์
ผลคือจักรยานยนต์ล้ม คนขี่เป็นหญิงฟุบอยู่กลางถนน
ผมรีบลงไปอุ้มเขาขึ้นมาพร้อมเรียกรถพยาบาลจาก รพ.อุดรธานีมารับไป
ต้องพักรักษาตัวใน รพ.หนึ่งคืน ซึ่งผมไปเยี่ยมและได้มอบเงินค่าช่วยเหลือเบื้องต้นไว้สามพันบาท
หลังจากออกจาก รพ. พนักงานสอบสวนเรียกคู่กรณีมาเจรจา
ตามใบรับรองแพทย์คือขาหักต้องพักรักษาตัวสี่สิบเอ็ดวัน
ผู้เสียหายขอค่าเสียประโยชน์หมื่นห้าพันบาท(วันละสามร้อยบาทบวกค่าทำขวัญอีกสามพันบาท)
ซึ่งผมได้มอบเงินอีกสามพันบาทต่อหน้าพนักงานสอบสวน
รวมแล้วผมมอบให้หกพันบาท
ต่อมาพบว่า ประกันล่าช้ามากต่อการจ่ายค่าเสียหาย นานกว่าสองเดือน(ซึ่งผมไม่ทราบมาก่อน)
ตำรวจแจ้งว่าผู้เสียหายมีใบรับรองแพทย์เพิ่มเติมเป็นพักงานรวมหกสิบวัน
ประกันยื้อและบ่ายเลี่ยงมาตลอด
ข้อความสุดท้ายที่ทราบจากตำรวจคือ ผู้เสียหายเรียกร้อง สี่หมื่นบาท
ประกันจะจ่ายสองหมื่นห้าพันบาท ตกลงกันไม่ได้
สรุปคือ ตำรวจต้องทำสำนวนส่งอัยการเพื่อฟ้อง ในข้อหา
กระทำการโดยประมาท เป็นผลให้ผู้อื่นบาดเจ็บสาหัส
ขณะนี้ผมประกันตัว รอคำพิพากษา
ผมรับผิดมาตั้งแต่ชั้น พนักงานสอบสวนครับ
จึงมาเล่าให้ทราบว่า
อย่าเชื่อว่าประกันจะดูแลเหมือนที่บอก ท่านอาจจะต้องขึ้นศาลแบบผม
อย่าเชื่อว่าประกันภัยจะมาประกันตัวท่าน หากผมไม่ใช่ข้าราชการ ก็คงยุ่งยากกว่านี้ในการประกันตัว
ข้อมูลตัวผม
อายุ48 รับราชการตำแหน่งเภสัชกร ไม่เคยมีประวัติกระทำผิด ไม่มีประวัติขับรถแล้วเกิดอุบัติเหตุมานานกว่ายี่สิบปีแล้ว
ไม่ดื่มสุรา สุขภาพร่างกายปกติครับ