** ขอ Tag ไปห้องสยามด้วยนะคะ เพราะวัยรุ่นน่าจะเยอะ (เผื่อเตือนคนชอบแซงคิวค่ะ)
ช่วงนี้จะเจอกระทู้มาระบาย หรือตักเตือนเรื่องที่ผู้ปกครองสอนเด็กๆ ไม่ดีเยอะนะคะ
เราเลยอยากมาเล่ามุมดีๆ ของคุณแม่ท่านหนึ่งที่เราเคยเจอบ้างค่ะ
ตอนไปส่งสามีขึ้นรถที่หมอชิต 2 เราก็ไปเข้าห้องน้ำค่ะ พอเข้าไปก็ซึ้งเลยว่า ถ้าปวดแล้วอย่ารอให้ปวดมาก
ถ้าใครเคยไปจะเห็นได้ว่า ช่วงเวลาใกล้รถเข้า-ออก คนจะแน่นมากๆ ค่ะ
ตอนนั้นที่เข้าไป มีห้องน้ำที่ใช้ได้อยู่ไม่กี่ห้องค่ะ ที่เหลือโดนปิดปรับปรุง หรือโดนปิดเพราะมีอะไรลอยตุ๊มป่องๆ อยู่มิทราบได้ค่ะ
เพราะมีคนหนึ่งอั้นไม่ไหว ก็ผลักเข้าไปปลดปล่อยเลยค่ะ แล้วก็มีคนใจกล้าลองบุกเข้าไปอีกคน แต่ก่อนนั้นก็มีคู่แม่ลูก
เดินมาเข้าห้องน้ำค่ะ ลูกสาวน่าจะประมาณสี่ขวบขึ้นไปแล้ว เพราะพูดเจื้อยแจ้วเลย บอกว่าแม่หนูทนไม่ไหวแล้ว ร้องปวดฉี่ๆ
หนูจะเข้า หนูจะเข้าอ่ะแม่ คุณแม่ก็พูดด้วยน้ำเสียงใจเย็นๆ ว่า ต้องต่อคิวรอลูก อดทนอีกหน่อยจะถึงคิวแล้ว
แล้วก็หันมาโปรยยิ้มทั่วห้องน้ำ ทำท่าเป็นเชิงก้มหัว เราว่าคุณแม่ท่านนี้ต้องการจะสื่อว่า ขอโทษคนอื่นๆ ที่ลูกโวยวายเสียงดังค่ะ
แต่รอนานเหมือนกัน แถวก็ไม่ขยับเลย คู่แม่ลูกอยู่คนละแถวกับเรานะคะ จะเรียกให้เขาพาน้องมาเข้าก่อนที่คิวเราก็กระไรอยู่
เพราะสีหน้าแต่ละคน ปวดห้องน้ำกันสุดจะทนแล้วค่ะ แปลกใจเหมือนกันว่าวันนั้นมีห้องน้ำใช้ได้ไม่กี่ห้องเอง
แล้วเราก็ปวดสุดๆ อยากออกไปเข้าชั้นอื่นก็ขี้งกอีกนะ คิดว่าเสียตังค์แล้วรอหน่อย ชั้นอื่นคนคงเยอะไม่แพ้กัน
แล้วเด็กก็ร้องโวยวายมาอีกค่ะ ทีนี้น้องทั้งบิดทั้งจับน้องหนูตัวเองบิดไปมา บอกว่าแม่ขาหนูไม่ไหวแล้ว หนูจะเข้าๆๆๆๆ
แล้วก็ดิ้นๆๆๆ ค่ะ คุณแม่ก็ปรามด้วยความใจเย็นอีกนะคะ บอกว่าเราต้องรู้จักเข้าแถว คนอื่นเขามาก่อน เขาก็ต้องการเข้าเหมือนเรา
ต้องต่อคิวนะคะ แล้วก็โปรยยิ้มก้มศีรษะมาขอโทษคนในห้องน้ำอีก เราหันไปยิ้มด้วยความเอ็นดูค่ะ แล้วสบตากับคุณแม่ไปทีหนึ่ง
เขาก็ยังก้มหัวให้เราแล้วยิ้มๆ อีกนะคะ จนถึงคิวคุณป้าแถวคู่แม่ลูก คุณป้าก็เรียกน้องไปเข้าก่อนค่ะ ป้าบอกรอได้หนูไปก่อน
ทั้งที่สีหน้าป้าไม่ใช่เลยนะ เด็กก็ยืนงงค่ะ ผู้ใหญ่เรียกก็ไม่ไป สงสัยแม่เขาจะสอนไม่ให้พูดกับคนแปลกหน้ามั้งค่ะ
จนแม่เขาต้องสะกิดว่าไปเข้าห้องน้ำ แล้วขอบคุณป้าสิลูก เราพยายามมองคนที่ต่อคิวนะคะ แต่ไม่มีใครชักสีหน้าไม่พอใจเลย
เพราะเหมือนคุณป้ากลับออกจากคิวไปต่อใหม่(เดาเอาค่ะ ดูจากท่านเดินออกมาห่างๆ) ถ้าเป็นเช่นนั้นล่ะก็
โหหหหห... ป้าใจใหญ่มากค่ะ
ถึงผ่านมานานแล้ว แต่ก็ประทับใจคุณแม่ท่านนี้มากเลยค่ะ ต่อให้ลูกสาวจะกรีดร้องดิ้นไปดิ้นมายังไง คุณแม่ก็สอนให้อดทน
และรู้จักต่อคิว แถมยังเกรงใจว่าลูกตัวเองทำความรำคาญให้คนอื่น ขอโทษไปตั้งหลายรอบ วินาทีนั้นคุณแม่อาจจะอายนะคะ
แต่คุณแม่ก็พาน้องกลับมาต่อแถวดีๆ จนได้ น่ารักมากเลยคุณแม่ท่านนี้
คุณแม่สอนลูกให้อดทน "รอคิว" เข้าห้องน้ำ
ช่วงนี้จะเจอกระทู้มาระบาย หรือตักเตือนเรื่องที่ผู้ปกครองสอนเด็กๆ ไม่ดีเยอะนะคะ
เราเลยอยากมาเล่ามุมดีๆ ของคุณแม่ท่านหนึ่งที่เราเคยเจอบ้างค่ะ
ตอนไปส่งสามีขึ้นรถที่หมอชิต 2 เราก็ไปเข้าห้องน้ำค่ะ พอเข้าไปก็ซึ้งเลยว่า ถ้าปวดแล้วอย่ารอให้ปวดมาก
ถ้าใครเคยไปจะเห็นได้ว่า ช่วงเวลาใกล้รถเข้า-ออก คนจะแน่นมากๆ ค่ะ
ตอนนั้นที่เข้าไป มีห้องน้ำที่ใช้ได้อยู่ไม่กี่ห้องค่ะ ที่เหลือโดนปิดปรับปรุง หรือโดนปิดเพราะมีอะไรลอยตุ๊มป่องๆ อยู่มิทราบได้ค่ะ
เพราะมีคนหนึ่งอั้นไม่ไหว ก็ผลักเข้าไปปลดปล่อยเลยค่ะ แล้วก็มีคนใจกล้าลองบุกเข้าไปอีกคน แต่ก่อนนั้นก็มีคู่แม่ลูก
เดินมาเข้าห้องน้ำค่ะ ลูกสาวน่าจะประมาณสี่ขวบขึ้นไปแล้ว เพราะพูดเจื้อยแจ้วเลย บอกว่าแม่หนูทนไม่ไหวแล้ว ร้องปวดฉี่ๆ
หนูจะเข้า หนูจะเข้าอ่ะแม่ คุณแม่ก็พูดด้วยน้ำเสียงใจเย็นๆ ว่า ต้องต่อคิวรอลูก อดทนอีกหน่อยจะถึงคิวแล้ว
แล้วก็หันมาโปรยยิ้มทั่วห้องน้ำ ทำท่าเป็นเชิงก้มหัว เราว่าคุณแม่ท่านนี้ต้องการจะสื่อว่า ขอโทษคนอื่นๆ ที่ลูกโวยวายเสียงดังค่ะ
แต่รอนานเหมือนกัน แถวก็ไม่ขยับเลย คู่แม่ลูกอยู่คนละแถวกับเรานะคะ จะเรียกให้เขาพาน้องมาเข้าก่อนที่คิวเราก็กระไรอยู่
เพราะสีหน้าแต่ละคน ปวดห้องน้ำกันสุดจะทนแล้วค่ะ แปลกใจเหมือนกันว่าวันนั้นมีห้องน้ำใช้ได้ไม่กี่ห้องเอง
แล้วเราก็ปวดสุดๆ อยากออกไปเข้าชั้นอื่นก็ขี้งกอีกนะ คิดว่าเสียตังค์แล้วรอหน่อย ชั้นอื่นคนคงเยอะไม่แพ้กัน
แล้วเด็กก็ร้องโวยวายมาอีกค่ะ ทีนี้น้องทั้งบิดทั้งจับน้องหนูตัวเองบิดไปมา บอกว่าแม่ขาหนูไม่ไหวแล้ว หนูจะเข้าๆๆๆๆ
แล้วก็ดิ้นๆๆๆ ค่ะ คุณแม่ก็ปรามด้วยความใจเย็นอีกนะคะ บอกว่าเราต้องรู้จักเข้าแถว คนอื่นเขามาก่อน เขาก็ต้องการเข้าเหมือนเรา
ต้องต่อคิวนะคะ แล้วก็โปรยยิ้มก้มศีรษะมาขอโทษคนในห้องน้ำอีก เราหันไปยิ้มด้วยความเอ็นดูค่ะ แล้วสบตากับคุณแม่ไปทีหนึ่ง
เขาก็ยังก้มหัวให้เราแล้วยิ้มๆ อีกนะคะ จนถึงคิวคุณป้าแถวคู่แม่ลูก คุณป้าก็เรียกน้องไปเข้าก่อนค่ะ ป้าบอกรอได้หนูไปก่อน
ทั้งที่สีหน้าป้าไม่ใช่เลยนะ เด็กก็ยืนงงค่ะ ผู้ใหญ่เรียกก็ไม่ไป สงสัยแม่เขาจะสอนไม่ให้พูดกับคนแปลกหน้ามั้งค่ะ
จนแม่เขาต้องสะกิดว่าไปเข้าห้องน้ำ แล้วขอบคุณป้าสิลูก เราพยายามมองคนที่ต่อคิวนะคะ แต่ไม่มีใครชักสีหน้าไม่พอใจเลย
เพราะเหมือนคุณป้ากลับออกจากคิวไปต่อใหม่(เดาเอาค่ะ ดูจากท่านเดินออกมาห่างๆ) ถ้าเป็นเช่นนั้นล่ะก็
โหหหหห... ป้าใจใหญ่มากค่ะ
ถึงผ่านมานานแล้ว แต่ก็ประทับใจคุณแม่ท่านนี้มากเลยค่ะ ต่อให้ลูกสาวจะกรีดร้องดิ้นไปดิ้นมายังไง คุณแม่ก็สอนให้อดทน
และรู้จักต่อคิว แถมยังเกรงใจว่าลูกตัวเองทำความรำคาญให้คนอื่น ขอโทษไปตั้งหลายรอบ วินาทีนั้นคุณแม่อาจจะอายนะคะ
แต่คุณแม่ก็พาน้องกลับมาต่อแถวดีๆ จนได้ น่ารักมากเลยคุณแม่ท่านนี้