คือ ผมตอนนี้อายุ 24 ปีครับ แต่ผมมีแนวคิดสนใจที่จะอยากรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมครับ
ผมเข้าใจว่า ตอนนี้ผมอายุยังไม่ถึงที่จะรับรองได้ แต่ใจผมกลับรักเด็กบุญธรรมมากกว่า
เพราะตอนผมเด็กๆ ผมจำความทรงจำครั้งหนึ่งได้ว่า เพื่อนผม ซึ้งไม่มีพ่อ แม่ แต่อยู่กับคนอื่นๆ ที่รับรองเป็นบุตรบุญธรรม
ทำให้ผมน้ำตาไหลมากๆเลย มนุษย์ที่มีจิตใจที่ประเสริฐที่สุด
ถ้าผมอายุถึงเมื่อไร ผมจะหาบุตรบุญธรรม มารับเลี้ยง แล้วผมจะรับรองตัวผมเองว่า เป็น "พ่อ"
ไม่รู้ทำไมนะครับ ผมไม่อยากมีแฟน ไม่อยากมีภรรยา แต่ผมอยากมีลูกแทนซักงั้น

แต่ปัญหาคือ ทางบ้านผมไม่ยอมรับเรื่องบุตรบุญธรรม เพราะมีความเห็นว่า "เลือดคนอื่น ลูกคนอื่น จะเลี้ยงได้ยังไง ยังไงก็ไม่ใช่ลูกเรา"
แต่ผมขอปฏิเสธ ลูกผม ผมจะเลี้ยงให้เหมือนพ่อ แม่ ผมที่เลี้ยงผมมา
เข้าใจความรู้สึกไหมครับ ผมไม่ได้อยากเลี้ยงเขา เพราะเอามาตอบสนองเพื่อใจตัวเอง
แต่ผมเห็นเลือดของมนุษย์ที่ไม่มีโอกาศ ขาดโอกาศที่ดี
จะเป็น หญิง หรือ ชาย ผมไม่เกี่ยงเรื่องนี้ แต่มีแค่คนเดียวผมพอ

ขออภัย ที่รบกวน หรือ บ่น นะครับ คือ ความรู้สึกออกมาจากใจผมจริงๆ ไม่ได้พูดเพื่อเอาหน้านะครับ
ผมเห็นน้ำตาเพื่อนผม ตอนผมเด็กๆ ยังจำได้จนถึงวันนี้