หลังจากแอบไปซุ่มซ้อมและร่ำเรียนวิชามาระยะหนึ่ง...
วันนี้ผลงานที่ตัวเองอยากเห็นคือ ขอรอบใดรอบหนึ่งตีสแควร์สนาม...
แล้ววันนี้ก็เป็นจริง ทีแรกก็กะว่าตั้งใจเล่นรอบหลังให้ดีที่สุด สกอร์เท่าไหร่ก็ว่ากันไป
พอหลุมสุดท้าย มีพี่ที่อยู่ในก๊วนก็บอกว่า...ไหนๆ หลุมสุดท้าย ใส่ให้เต็มที่ให้ดูหน่อย...
ไม่อยากเชื่อว่า แกคือแรงบันดาลใจให้เราตั้งใจตีสแควร์รอบหลัง
หลุม 18 สนามงูใช่ว่าง่าย ไม่เคยตีสองออนมาก่อน...แต่วันนี้ไดร์ฟได้ไกลและแม่นยำ
ระยะไดร์ฟเกินต้นจามจุรีที่ปลูกอยู่ริมคันคูน้ำฝั่งซ้ายไปอีก 40 หลา ห่างจากหลักสองร้อยประมาณ 20 กว่าหลา

พี่แกก็ขับรถมาบอกว่า...เอาให้เต็มที่ไปเลยนะ...ผมก็บอกว่าครับ...
ไม่อยากเชื่อว่า หัวไม้ 3 ที่ควักมา จะำทำให้ลูกพุ่งตรงเข้าหากรีน แล้วก็ตกหน้ากรีนวิ่งเข้ากรีนไป...
บ๊ะเจ้า...ทำ 2 ออนได้เฟ้ย...

เดินขึ้นบนกรีน พี่ท่านนี้ก็หันมายกนิ้วให้...แล้วก็บอก...พัตต์อีเกิ้ลเหรอ...อืมม...อยากเห็น...
แต่พี่ครับ ผมทำไม่ได้ พัตต์ออกไปทางซ้ายของหลุมห่างประมาณฝ่ามือ...แท็ปอินเบอร์ดี้ไป...

พี่ท่านนี้อายุ 74 ปีแล้ว อยู่ที่เมกามากว่า 35 ปี...วงสวิงสวยมาก ผมยังบอกเลยว่า...ขอบคุณที่พี่ให้กำลังใจ...
เขาหันมาถามผมว่า...แล้วรอบนี้ตีได้เ่ท่าไหร่ล่ะ...ผมบอกว่า...สแควร์ครับ...เขาก็ยิ่มแล้วก็บอกว่า...
ทีหลังใส่ให้เต็มที่เลยนะ...จำความรู้สึกวันนี้ไว้ให้ดี..