2534  ณ ทุ่ง หญ้าบ้านโคก ก่อง..

เราชาวนาอยู่กับควาย พอหมดงานไถ เราจูงฝูงควายเข้าบ้าน ฮึ่ย  ฮึ่ย ฮึ่ยๆ  ....เสียงร้องเพลงตามเสียงวิทยุที่ห้อยอยู่กิ่งไม้ข้างคันนา ดังก้องไปทั่วท้องนา เหล่าบรรดา ควายๆทั้งหลายต่างหันหาที่มาของเสียง สายตาหลายสิบคู่ไปบรรจบอยู่ที่สาวน้อยนางหนึ่งนามว่า อรุณ  ที่นอนอยู่บนคันนา และแหกปากตะโกนร้องเพลงอย่างไม่สนใจผู้ใด เนื่องด้วยว่า ท้องนาที่กว้างใหญ่ไพศาลแห่งนี้ หาได้มีใครๆมาสนใจไม่  อ้าว ก็มันไม่มีใครให้สนนี่นา มองไปมองมา ก็ มีแต่ ควาย! ก็ไม่เห็นมันจะบ่นซักคำนี่ อรุณหันมาสบตาเหล่าฝูงควายก่อนจะไล่พวกมันให้ไปเล็มหญ้าและเอนหลังลงคันนาต่อ  อรุณก็แหกปากต่อไป  หากอรุณหันกลับมามองฝูงควายอีกหนคงได้เห็นควายๆเหล่านั้นของอรุณส่ายหัวเป็นแถวๆเพราะเกินจะทนพลังเสียงของอรุณ