บางครั้งเรื่องราวหรือเหตุการณ์บางอย่างวิทยาศาสตร์ก็ไม่สามารถอธิบายได้ ถ้าใครเคยบวชอาจจะเคยเจอเหตุการณ์แปลก ๆ เกิดขึ้นก็ได้

อย่างสมัยที่ผมบวชที่วัดต่างจังหวัด หลายครั้งที่จะมีศพมาล่วงหน้า 2-3 วันจะมีนกแสกมาร้องที่โบสถ์ตอนกลางคืน แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไร คิดเสียว่าเป็นเสียงนกมาร้องตามธรรมชาติ

แต่สิ่งที่ผมยังสงสัยมาจนทุกวันนี้คือเรื่องความฝัน ฝันแรกจะเป็นคืนแรกที่ไปปริวาสกรรม กุฏิสำหรับพระเข้าปริวาสกรรมเต็มทุกหลัง ผมเลยต้องปักกลดนอนข้างนอกรอ ผมก็เลือกทำเลยปักกลดตรงใต้ต้นไม้ใหญ่พอนอนไปได้ไม่นานก็ฝันว่าตัวเองนอนทับอยู่บนงูยักษ์ และงูก็ขยับตัวยุบยับ บวบยาบ ก็เลยสะดุ้งตื่นมา เลยสำรวจรอบ ๆ ปรากฏว่าเป็นจอมปลวก และปลวกกำลังกัดแทะกลด เลยต้องย้ายที่ปักกลดใหม่

พอคืนที่สองกุฎิว่างผมจึงย้ายขึ้นไปจำวัด (กุฏิสำหรับพระเข้าปริวาสกรรมจะหลังเล็กขนาดความสูงเรา และยกพื้นสูงสองขั้นบรรได) พอหลับไปก็ฝันอีก คราวนี้ฝันเห็นผู้หญิงเนื้อตัวมอมแมม ผมเฝ้ารุงรัง เดินกำลังจะก้าวขึ้นมา ในความฝันเหมือนกับว่าจะเข้ามาหลับนอนด้วย ผมก็รีบลุกขึ้นแล้วตะโกนบอกไปว่า โยม สีกาขึ้นมาไม่ได้นะ นี่สำหรับพระ แล้วก็สะดุ้งตื่น

หลังจากนั้นผ่านไป 14 คืนก็ไม่เคยฝันอะไรเลย จนกระทั่งคืนที่ 15 คืนสุดท้าย คราวนี้ผมก็ฝันเห็นผู้หญิงคนเดิม แต่แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าอาภรณ์ชุดใหม่ ผมเฝ้าเรียบร้อย เดินเข้ามาและคุกเข่าพนมมืออยู่นอกกุฏิ เฃยถามไปว่ามาหาใคร เขาก็บอกว่าเอาอาหารมาถวาย ซึ่งเป็นผลไม้ และหมั่นโถ เยอะมาก ในฝันก็รับประเคนและอนุโมทนาสวดให้ แล้วก็สะดุ้งตื่น

และในระหว่างที่ผมเข้าปริวาสกรรม แม่ผมก็ฝันเหมือนกัน (มาเล่าให้ฟังทีหลัง) ว่าเดินหลงทางไปในที่มืด ๆ แล้วก็ถามคนตลอดทางว่าเห็นพระลูกไหม ถามมาเรื่อย ๆ จนเห็นพระลูกเดินบิณบาตรอยู่ แล้วพระลูกก็ยิ้มแล้วพูดว่า โยมแม่มาถูกทางแล้ว แล้วหลังจากนั้นแม่ก็ตื่น

หลังจากออกจากปริวาสกรรมแล้ว ระหว่างรอรถกลับวัด ผมก็เล่าให้พระพี่เลี้ยงฟัง ท่านไม่พูดอะไร เพียงแต่บอกว่าวัดที่ไปเข้าปริวาสกรรมนั้นอดีตเคยเป็นป่าช้าเก่า อาณาเขตก็เริ่มนับจากชายป่าที่ผมไปปลักกลดนั่นแหละ