ใครอ่านแล้วต้องขออภัย...  เนื่องจากป้าใจร้อน  กระทู้โดนแบนพี่พันบอกแทกผิดอะไรสักอย่าง  ไม่รู้ต้องแก้ไขอย่างไร
ก็แค่อยากแชร์ประสบการณ์  ซึ่งราวนี้โดนอีกจะไม่เล่นแล้ว  (อย่านึกว่าจะง้อ  คนพิมพ์มันเหนื่อยนะ  เอา1ชั่วโมงของฉันคืนมา)
เลยตั้งกระทู้ใหม่ซะเลย  ลบทู้เก่าทิ้งละ.

เอาเข้าเรื่อง (อารมณ์เสีย)


มันเป็นเรื่องที่กระทบจิตใจป้ามาก   อาจเป็นเพราะว่าเอาตัวเองเป็นบรรทัดฐานในการตัดสินคน (แค่อยากจะบอกว่าป้าเป็นคนดี อิอิ)
เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อ 3 วันก่อนแต่ป่่านนี้  ป้ายังไม่ลืมและ..................อืมพูดลำบาก   ความเชื่อใจที่ป้ามีหายไปหมดเลย  อยากระบายให้เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ในพันทิปฟัง
เริ่มเรื่องเลยนะ
เมื่อวันจันทร์  สามีป้าเขาต้องไปทำงานต่างประเทศ ทุกครั้งที่เขาไปเขาจะสั่งไม่ให้ป้าออกไปไหน  ซึ่งส่วนใหญ่ป้าก็ทำตามคำสั่งเป็นอย่างดี
เป็นเด็ก(???)ดีอยู่เสมอ  ไม่ค่อย(แต่เคย)ขัดคำสั่ง  สามีของป้า (ต่อไปป้าขอเรียกเขาว่าอ้ายแก่ละกัน)หรืออ้ายแก่มันอ้างเหตุผลสารพัดบอกว่า
เดียวเขาเป็นกังวลบ้างล่ะ  เดี๋ยวทำงานไม่ได้  บ้างล่ะ
หลายคนบอกว่า  มันมีอะไรข้างนอกหรือเปล่าถึงได้ให้เธออยู่แต่ในบ้าน   ซึ่งป้าก็ไม่ใส่ใจป้าเชื่อใจในตัวเขาตลอดมา
แล้ววันนั้นก็เป็นวันอังคาร  พ่อกับแม่ป้าก็ชวนไปหาอะไรกินข้างนอก (เฮ้ยถึงป้าจะแก่ แต่พ่อแม่ก็ยังอยู่ครบนะเฟ้ย)
ป้าก็ไปโดยไม่ได้โทรไปบอกอ้ายแก่ เพราะ  คิดว่าพ่อแม่เรามารับจากที่บ้านมันก็คงไม่ว่าอะไรเท่าไหร่หากจับได้
ระหว่างทางพ่อกับแม่เรา (ขอเปลี่ยนสรรพนาม)ก็บอกว่าจะแวะทำธุระจ่ายค่าไฟ  พ่อเราอยู่บนรถ และเราก็อยู่บนรถ
ระหว่างนั้นเราก็มองรถเข็นขายของ (ประเภทกล้วยแขก)  แบบไม่ได้ใส่ใจอะไรนัก และเราก็เห็นสิ่งหนึ่งเข้าโดยบังเอิญ
และ
และ (เล่าไปมือก็สั่นเทา)

สิ่งที่เราเห็นมันทำให้เราแทบล้มทั้งยืน ( แต่นั่งอยู่ในรถ )  ตกใจมาก  อึ้ง  เฮ้ย   ไ้ห้า  นี่มะรึงทำอะไรเนี่ย
.
.
.
.
คนขายมันเอาถุงใส่น้ำมันจุ่มลงในกระทะร้อนๆให้ถุงมันละลายแล้วแตกให้น้ำมันไหลลงกระทะ
เฮ้ย
เฮ้ย
เฮ้ย
ตาตรูไม่ได้ฝาดนะทำไมทำอย่างนี้ล่ะ
ไม่รู้รึไงว่ามันอันตราย.........................มีสามัญสำนึกรึเปล่าฟร๊ะะะะะ .......แล้วมะรึงให้ตรูกินอะไรเข้าไปเนี่ย
ตอนนั้น  สิ่งต่างๆมากมายเข้ามาในหัวป้า    ทำไมทำกับผู้บริโภคที่ไว้ใจแกอย่างนี้ล่ะ
ตอนป้าขายของ  ป้าไม่เคยทำอย่างนี้เลยให้ตายสิ
ป้าแกะถุงน้ำมันทุกครั้ง  อาจมีใช้น้ำมันซ้ำบ้างแต่ก็ไม่นาน
ล้างของที่จะมาทำขายทุกครั้ง  อย่างน้อย 2 รอบ
แต่
แต่
มันทำอย่างอย่างนี้  แล้วป้าจะเชื่อใจใครได้อีก
ตอนนี้เวลาป้าไปตลาด  เห็นร้านต่างๆที่ขายของ  อาจเป็นเพราะแผลในใจยังใหม่  ป้าไม่มีความเชื่อใจในการบริโภคอีกเลย...
อยากจะร้องไห้ (แต่ก็เล็กน้อยเกินไปที่จะหลั่งน้ำตา  ถ้าผัวมีเมียน้อยคงร้องไปแล้ว)(แต่ไม่ต้องอวยให้ผัวป้ามีนะ)
มองไปทางไหนก็...มันจะทำเหมือนเจ้านั้นเปล่าว้าาาา...
....ผักมันล้างสะอาดเปล่าว้าาาา....หรือล้างเปล่าว้า....
มันหลอกหลอนป้ามาก  จนป้าไม่กล้าซื้ออะไรกินเลย  ไม่ไว้ใจ  ทำกินเองดีกว่า (แต่สุดขี้เกียจ)
ป้าว่าสักวันป้าอาจจะทำใจยอมรับสิ่งนี้ได้
สักวัน
สักวัน
หรืออาจไม่สามารถเรียกความเชื่อมั่นกลับมาได้อีกเลย
วันนี้ (ซึ่งเหตุการ์ณเพิ่งผ่านมา 3 วัน)  ป้ายังไม่สามารถซื้ออาหารปรุงสำเร็จมากินได้  ได้แต่ซื้อผัก และอื่นๆ  มาปรุงกินเอง
มันติดอยู่ที่ในใจ (เวอร์มาก)  ไม่รู้จะทำอย่างไร
.
.
จึงมาบอกเล่าข้อมูลสู่กันฟังให้เป็นอุทาหอน  บรู้ดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!
ไม่ต้องถึงกับเจอด้วยตังเองอย่างป้า  ขณะที่พิมพ์อยู่นั้นมือป้าก็ยังสั่น

( ปล.เอิ่ม......สามีป้าจริงๆแค่ต่างจังหวัดแต่พูดต่างประเทศมันดูดีกว่า  ไฮโซกว่า)
ปล 2 เรื่องนี้ไม่ได้เล่าให้ตาแก่ที่บ้านฟัง  เดี๋ยวมันรู้ว่าป้าหนีมันไปกินข้าวสุดหรูฟรีคนเดียวอีกแล้ว  5555555
ปล 3  หากใครจะถามว่า  ป้าดารึเปล่า  บอกได้เลยค่ะว่าใช่  แต่คนเดียวกันเปล่าไม่รู้
ปล4 เลือกห้องทางพี่พันบอกเลือกห้องไม่ถูกต้องเลยสงสัยว่าส่งไปห้องเครื่องแป้งเพราะคิดเองว่าสารเคมีมันก็ทำลายความสวยนะ
   หรือส่งไปห้องสยามก็เรื่องนี้วัยรุ่นไม่ควรรู้หรอค่ะ. หรือเรื่องนี้ไม่ใช่ปัญหาครอบครัวน้าาาาาาาาา.      ป้าสับสนค่ะ. หรือตั้งกระทู้ผิดน้า


ป้าก็อยากจะบอกอ่ะค่ะ. หรือจะเปลี่ยนเป็นกระทู้สนทนานะ
กระทู้3โดนแบนซะแล้ว ชักท้อแล้วนะ. พิมพ์แล้วก็หายไปหายรอบ. ต้องไปเติมแป้งและน้ำตาลในเลือดตั้งกี่ทีกว่าจะเขียนใหม่ได้ จะงอนแล้วนะ