สวัสดีชาวพันทิพทุกท่านครับ พอดีเป็นสมาชิกใหม่เลยจะอยากขอระบายพร้อมขอคำปรึกษาด้วยนิดนึง
เข้าเรื่องเลยนะครับ (อาจจะยาวไปนิดนึงครับ แต่ผมอึดอัดจริงๆ)
ปัจจุบันผมอายุ 20 ปี เป็นนศปี 2 ผมพักอยู่ที่คอนโดแห่งหนึ่งในโคราชครับ ซึ่งจะอยู่กันทั้งหมด 3 คน มีผม แล้วก็น้อง(ลูกพี่ลูกน้อง),พี่สาว(ลูกพี่ลูกน้อง) ซึ่งน้องและพี่สาว 2 คนนี้ เป็นพี่น้องแม่เดียวกันแต่คนละพ่อ (ผมขอแทนน้องว่า T และพี่สาวว่า A ละกันนะครับ)
และคอนโดที่ผมอยู่(ขอใช้คำว่าผู้ขออาศัย) ค่าใช้จ่ายทั้งหมดในแต่ละเดือด ค่าเช่า ค่าน้ำ บลาๆๆๆ ทั้งหมดคือแม่ของ T และ A เป็นคนจ่ายนะครับ ซึ่งเหตุผลที่ผมได้มาอาศัยเค้าอยู่ที่นี่ก็เพราะ เนื่องจากแม่ของ T และ A เนี่ย ทำงานอยู่ที่ต่างประเทศ ตั้งแต่ทั้งคนนี้ยังเด็ก ปัจจุบันนี้ยังไม่ได้กลับไทยเลย พูดง่ายๆคือ ไม่ได้เจอหน้าลูกเป็นระยะเวลาเกือบ 20 ปี และด้วยอีกเหตุผลหนึ่งคือ A มีแฟนเป็นชาวต่างชาติ จึงจะต้องบินไป-กลับเพื่อไปหาแฟนบ้าง อาจจะอยู่ที่ต่างประเทศ 1 เดือนบ้าง อยู่โคราชอีก 3 เดือนประมาณนี้ ซึ่งก็จะเหลือ T ที่อยู่คอนโดตามลำพัง
นั่นแหล่ะครับ แม่ของ A และ T จึงขอร้องให้ผมมาอยู่ที่นี่เพื่อดูลูกของเค้านั้นเอง (ก่อนหน้านั้นผมอยู่หอของมหาวิทยาลัย) และพ่อแม่ผมก้เป็นห่วงไอ้ T ด้วยเพราะยังอยู่ในช่วงหัวริ้วหัวต่อ ช่วงม.3 ซึ่งผมก็คุ้นเคยกับทั้ง 2 คนนี้ดีครับ เพราะเป็นพี่น้องกัน และแม่ของ T และ A เป็นน้องของพ่อผม (มีศักดิ์เป็นอานั่นเอง)
ด้วยความที่แม่ของ T และ A นั้นค่อยไม่ได้เลี้ยงดู แต่ช่วงที่ T อายุ 3-8 ขวบ เค้าได้ฝากให้แม่ของผมช่วยเลี้ยงดู แล้วเค้าก้ไปทำงานที่ต่างประเทศเลย ส่วน A นั้น ให้เข้าเรียนที่โรงเรียนประจำครับ พอ T อายุ 9 ขวบ A ก็ได้มารับ T ไปเรียนโรงเรียนเดียวกันกับตัวเอง ซึ่งแน่นอนครับ พ่อและแม่ผมไม่ยอม เพราะเลี้ยงไอ้ T นี้มาหลายปี ก็รักเหมือนลูกคนนึงเหมือนกัน เหตุนี้ A จึงเอา T ไปเลี้ยงดูซะเอง โดยเป็นคำสั่งของแม่เค้านั่นเอง โดยมีคนแอบส่งข่าวบอกแม่เค้าว่า พ่อและแม่ของผมนั้น เลี้ยงลูกเค้าไม่ดี ตีลูกเค้าบ้าง บลาๆ A เลยเอาไปดูแลเองซะเลย (พ่อแม่ผมให้ T เข้าเรียนโรงเรียนเอกชนที่ดีที่สุดในจังหวัด แต่ผมเรียนโรงเรียนรัฐบาล ==" ดูแลเลี้ยงดูเหมือนลูกคนนึงทุกอย่าง เลี้ยงดีกว่าผมด้วยซ้ำ แต่ก็ตีมีทำโทษตามประสาเด็กที่มันซน)
และด้วยความที่ T และ A ไม่ได้ถูกเลี้ยงดู ไม่ได้ความอบอุ่นจากพ่อและแม่ของเค้าเป็นเวลานาน โดยการเลี้ยงดูของแม่เค้าก็คือ ส่งเงินให้อย่างเดียว อยากได้อะไรแม่จัดให้ ได้เงินอาทิตย์ 30,000-100,000 กันเลยทีเดียว (A มีรถยนต์ขับตอนอายุ 18 ปี ) พร้อมกับด้วยเป็นลูกที่ไม่ใช่พ่อเดียวกัน เลยทำให้มีปัญหากันบ่อย คือ ไอ้ T เนี่ยมันก็ดื้อพอสมควร หัวรั้น A ก็อารมณ์ร้าย ไม่พอใจอะไรก็ดุด่าอย่างเดียว ลงไม้ลงมือ.....
*ประเด็นอยู่นี่ครับ คือหลังจากที่ผมย้ายมาอยู่ที่คอนโดนี้เพื่อดูแลลูกของเค้า ผมรู้สึกได้ถึงความอึดอัด ลำบากใจ เพราะทุกวันพี่น้องคู่นี้ต้องด่ากัน ตีกัน และหลายครั้งผมก้โดนด่าด้วยเช่นกัน พร้อมทั้งสองพี่น้องนี้ ไม่ทำอะไรเลยซักอย่าง กวาด,ถู,เช็ด คือกินแล้ว ตูจะวาง ใช้เสร็จแล้วตูก็จะไว้แบบนี้อ่ะ จะทำไม ???? และด้วยความที่ผมเป็นคนนอกที่ได้เข้ามาอาศัย ผมก็ต้องทำทุกอย่างครับ ถู,กวาด,เก็บ,ล้าง ยันไปถึงจ่ายค่างวดรถให้ A เพื่อเป็นการตอบแทนที่เค้าให้ที่ผมซุกหัวนอน แต่บางครั้งผมก็ได้ค่าจ้างบ้างเล็กๆน้อย(แต่หลังๆมานี้ไม่ได้แล้ว) ซึ่งคอนโดนี้มีทุกอย่างครับ จะแบ่งห้องนอน เป็น 2 ห้อง ห้องรับแขก 1 ห้อง ซึ่งแน่นนอนครับ ผมนอบกันไอ้ T โดยผมจะปูฟูกนอนด้านล่าง ไอ้ T นอนบนเตียงด้านบน ตอนนี้ก็จะเข้า 2 ปีแล้วครับ ที่ผมอยู่แบบนี้
ผมเลยตัดสินใจว่าจะออกไปอยู่หอพักเหมือนเดิม ซึ่งในช่วงนี้การเงินที่ผมบ้านติดขัดมาก รายจ่ายแต่ละเดือนมันเยอะจนแทบจะเดือนชนเดือน พ่อและแม่ผมเลยได้แต่บอกว่า "ทนนะลูก ทนไปก่อน ถ้าแกไปแล้วใครจะดูแลไอ้ T แกก็รู้ว่านิสัย A มันเป็นไง อันไหนทนก็ทนไปนะลูก" ผมยอมรับว่าผมก็รักก็ห่วงไอ้ T เหมือนกัน เพราะถูกเลี้ยงมาด้วยกัน อีกทั้งมันยังอยู่ในช่วงหัวริ้วหัวต่ออีก จนผมตัดสินใจบอกพ่อกับแม่ว่า "ผมไม่ไหวแล้ว พอแล้ว เดี๋ยวจะหาพาร์ทไทม์ทำหลังเลิกเรียนตอนเย็นก็ได้" พ่อและแม่ผมก็ได้เพียงพยักหน้าแบบไม่สนใจ
ส่วนคำที่ผมบอกว่า "ไม่ไหวแล้ว พอแล้ว" มันมีสาเหตุหลายอย่างมากครับ ทั้งนิสัยของ 2 พี่น้องที่ถูกเลี้ยงมาแบบตามใจ ทั้งคำด่าทอ หรือตะหวาดใส่ ผมพยามเก็บความโมโห ความกดดัน ความทุกข์ทุกอย่างไว้ตลอดระยะเวลาที่อยู่ที่นี่ หลังเลิกเรียนผมก็ไม่อยากกลับคอนโดเลย ผมพูดได้เต็มปากว่าผมไม่มีความสุขเลย ถึงยังอยู่คอนโดเค้าก็เถ่อะ จนเมื่อวานนี้ผมโพสขี้นความที่ตัดสินใจแล้วว่าจะใช้ชีวิตเด็กหอเหมือนเดิม
หลังจากนั้น 1 วัน แม่ของ T และ A ก็ได้คุยกับผม ใจความว่า "ถ้าเราออกไปอยู่หอแล้วใครจะดูแล T ล่ะ อาไม่ได้อยู่ใกล้ T เหมือนเรานะ"
ผมเลยบอกว่า "ขอคิดดูก่อนละกันครับอา ช่วงนี้ผมอยากได้ความเป็นส่วนตัวน่ะ" ผมก็เป็นห่วงไอ้ T นะ แต่ตอนนี้ความอดทนผมมันหมดแล้ว
ที่หนักที่สุดคือ ไอ้ T แอบขโมยรถมอ'ไซค์ผม แอบไปเที่ยวกับเพื่อนในวันสอบวันสุดท้าย แต่ดันขับรถผมล้ม ! คือผมเสียความรู้สึกมาก ที่ทำไมไม่บอกว่าจะไปหาเพื่อน ทำไมต้องแอบขโมยไป วันนั้นผมโมโหมาก แต่ไม่อยากทำอะไรมัน เพราะมันก็คือน้องคนนึง
***สรุป ผมควรทำยังไงดีครับ ผมอึดอัดมาก เป็นห่วงไอ้ T เหมือนกัน แต่ผมคิดว่าผมคงทนกับพฤติกรรม 2 คนนี้ไม่ได้ แต่แม่เค้าขอร้องบวกกับสถานะการเงินของบ้านผมตอนนี้ก็ไม่ค่อยดี ผมจะทำยังไงดี T-T
ปล.ขอบคุณที่อ่านนะครับ มันอาจจะยาว แต่ผมทุกข์จริงๆ =="
ปลที่2.มีอีกหลายเรื่องราวที่ผมอยากจะเล่า แต่เอาคร่าวๆไว้แค่นี้ก่อนะครับ เดี๋ยวผมจะมาเล่าใหม่
(ขอคำปรึกษาครับ) คับที่อยู่ได้ คับใจอยู่โคตะระยากกก !
เข้าเรื่องเลยนะครับ (อาจจะยาวไปนิดนึงครับ แต่ผมอึดอัดจริงๆ)
ปัจจุบันผมอายุ 20 ปี เป็นนศปี 2 ผมพักอยู่ที่คอนโดแห่งหนึ่งในโคราชครับ ซึ่งจะอยู่กันทั้งหมด 3 คน มีผม แล้วก็น้อง(ลูกพี่ลูกน้อง),พี่สาว(ลูกพี่ลูกน้อง) ซึ่งน้องและพี่สาว 2 คนนี้ เป็นพี่น้องแม่เดียวกันแต่คนละพ่อ (ผมขอแทนน้องว่า T และพี่สาวว่า A ละกันนะครับ)
และคอนโดที่ผมอยู่(ขอใช้คำว่าผู้ขออาศัย) ค่าใช้จ่ายทั้งหมดในแต่ละเดือด ค่าเช่า ค่าน้ำ บลาๆๆๆ ทั้งหมดคือแม่ของ T และ A เป็นคนจ่ายนะครับ ซึ่งเหตุผลที่ผมได้มาอาศัยเค้าอยู่ที่นี่ก็เพราะ เนื่องจากแม่ของ T และ A เนี่ย ทำงานอยู่ที่ต่างประเทศ ตั้งแต่ทั้งคนนี้ยังเด็ก ปัจจุบันนี้ยังไม่ได้กลับไทยเลย พูดง่ายๆคือ ไม่ได้เจอหน้าลูกเป็นระยะเวลาเกือบ 20 ปี และด้วยอีกเหตุผลหนึ่งคือ A มีแฟนเป็นชาวต่างชาติ จึงจะต้องบินไป-กลับเพื่อไปหาแฟนบ้าง อาจจะอยู่ที่ต่างประเทศ 1 เดือนบ้าง อยู่โคราชอีก 3 เดือนประมาณนี้ ซึ่งก็จะเหลือ T ที่อยู่คอนโดตามลำพัง
นั่นแหล่ะครับ แม่ของ A และ T จึงขอร้องให้ผมมาอยู่ที่นี่เพื่อดูลูกของเค้านั้นเอง (ก่อนหน้านั้นผมอยู่หอของมหาวิทยาลัย) และพ่อแม่ผมก้เป็นห่วงไอ้ T ด้วยเพราะยังอยู่ในช่วงหัวริ้วหัวต่อ ช่วงม.3 ซึ่งผมก็คุ้นเคยกับทั้ง 2 คนนี้ดีครับ เพราะเป็นพี่น้องกัน และแม่ของ T และ A เป็นน้องของพ่อผม (มีศักดิ์เป็นอานั่นเอง)
ด้วยความที่แม่ของ T และ A นั้นค่อยไม่ได้เลี้ยงดู แต่ช่วงที่ T อายุ 3-8 ขวบ เค้าได้ฝากให้แม่ของผมช่วยเลี้ยงดู แล้วเค้าก้ไปทำงานที่ต่างประเทศเลย ส่วน A นั้น ให้เข้าเรียนที่โรงเรียนประจำครับ พอ T อายุ 9 ขวบ A ก็ได้มารับ T ไปเรียนโรงเรียนเดียวกันกับตัวเอง ซึ่งแน่นอนครับ พ่อและแม่ผมไม่ยอม เพราะเลี้ยงไอ้ T นี้มาหลายปี ก็รักเหมือนลูกคนนึงเหมือนกัน เหตุนี้ A จึงเอา T ไปเลี้ยงดูซะเอง โดยเป็นคำสั่งของแม่เค้านั่นเอง โดยมีคนแอบส่งข่าวบอกแม่เค้าว่า พ่อและแม่ของผมนั้น เลี้ยงลูกเค้าไม่ดี ตีลูกเค้าบ้าง บลาๆ A เลยเอาไปดูแลเองซะเลย (พ่อแม่ผมให้ T เข้าเรียนโรงเรียนเอกชนที่ดีที่สุดในจังหวัด แต่ผมเรียนโรงเรียนรัฐบาล ==" ดูแลเลี้ยงดูเหมือนลูกคนนึงทุกอย่าง เลี้ยงดีกว่าผมด้วยซ้ำ แต่ก็ตีมีทำโทษตามประสาเด็กที่มันซน)
และด้วยความที่ T และ A ไม่ได้ถูกเลี้ยงดู ไม่ได้ความอบอุ่นจากพ่อและแม่ของเค้าเป็นเวลานาน โดยการเลี้ยงดูของแม่เค้าก็คือ ส่งเงินให้อย่างเดียว อยากได้อะไรแม่จัดให้ ได้เงินอาทิตย์ 30,000-100,000 กันเลยทีเดียว (A มีรถยนต์ขับตอนอายุ 18 ปี ) พร้อมกับด้วยเป็นลูกที่ไม่ใช่พ่อเดียวกัน เลยทำให้มีปัญหากันบ่อย คือ ไอ้ T เนี่ยมันก็ดื้อพอสมควร หัวรั้น A ก็อารมณ์ร้าย ไม่พอใจอะไรก็ดุด่าอย่างเดียว ลงไม้ลงมือ.....
*ประเด็นอยู่นี่ครับ คือหลังจากที่ผมย้ายมาอยู่ที่คอนโดนี้เพื่อดูแลลูกของเค้า ผมรู้สึกได้ถึงความอึดอัด ลำบากใจ เพราะทุกวันพี่น้องคู่นี้ต้องด่ากัน ตีกัน และหลายครั้งผมก้โดนด่าด้วยเช่นกัน พร้อมทั้งสองพี่น้องนี้ ไม่ทำอะไรเลยซักอย่าง กวาด,ถู,เช็ด คือกินแล้ว ตูจะวาง ใช้เสร็จแล้วตูก็จะไว้แบบนี้อ่ะ จะทำไม ???? และด้วยความที่ผมเป็นคนนอกที่ได้เข้ามาอาศัย ผมก็ต้องทำทุกอย่างครับ ถู,กวาด,เก็บ,ล้าง ยันไปถึงจ่ายค่างวดรถให้ A เพื่อเป็นการตอบแทนที่เค้าให้ที่ผมซุกหัวนอน แต่บางครั้งผมก็ได้ค่าจ้างบ้างเล็กๆน้อย(แต่หลังๆมานี้ไม่ได้แล้ว) ซึ่งคอนโดนี้มีทุกอย่างครับ จะแบ่งห้องนอน เป็น 2 ห้อง ห้องรับแขก 1 ห้อง ซึ่งแน่นนอนครับ ผมนอบกันไอ้ T โดยผมจะปูฟูกนอนด้านล่าง ไอ้ T นอนบนเตียงด้านบน ตอนนี้ก็จะเข้า 2 ปีแล้วครับ ที่ผมอยู่แบบนี้
ผมเลยตัดสินใจว่าจะออกไปอยู่หอพักเหมือนเดิม ซึ่งในช่วงนี้การเงินที่ผมบ้านติดขัดมาก รายจ่ายแต่ละเดือนมันเยอะจนแทบจะเดือนชนเดือน พ่อและแม่ผมเลยได้แต่บอกว่า "ทนนะลูก ทนไปก่อน ถ้าแกไปแล้วใครจะดูแลไอ้ T แกก็รู้ว่านิสัย A มันเป็นไง อันไหนทนก็ทนไปนะลูก" ผมยอมรับว่าผมก็รักก็ห่วงไอ้ T เหมือนกัน เพราะถูกเลี้ยงมาด้วยกัน อีกทั้งมันยังอยู่ในช่วงหัวริ้วหัวต่ออีก จนผมตัดสินใจบอกพ่อกับแม่ว่า "ผมไม่ไหวแล้ว พอแล้ว เดี๋ยวจะหาพาร์ทไทม์ทำหลังเลิกเรียนตอนเย็นก็ได้" พ่อและแม่ผมก็ได้เพียงพยักหน้าแบบไม่สนใจ
ส่วนคำที่ผมบอกว่า "ไม่ไหวแล้ว พอแล้ว" มันมีสาเหตุหลายอย่างมากครับ ทั้งนิสัยของ 2 พี่น้องที่ถูกเลี้ยงมาแบบตามใจ ทั้งคำด่าทอ หรือตะหวาดใส่ ผมพยามเก็บความโมโห ความกดดัน ความทุกข์ทุกอย่างไว้ตลอดระยะเวลาที่อยู่ที่นี่ หลังเลิกเรียนผมก็ไม่อยากกลับคอนโดเลย ผมพูดได้เต็มปากว่าผมไม่มีความสุขเลย ถึงยังอยู่คอนโดเค้าก็เถ่อะ จนเมื่อวานนี้ผมโพสขี้นความที่ตัดสินใจแล้วว่าจะใช้ชีวิตเด็กหอเหมือนเดิม
หลังจากนั้น 1 วัน แม่ของ T และ A ก็ได้คุยกับผม ใจความว่า "ถ้าเราออกไปอยู่หอแล้วใครจะดูแล T ล่ะ อาไม่ได้อยู่ใกล้ T เหมือนเรานะ"
ผมเลยบอกว่า "ขอคิดดูก่อนละกันครับอา ช่วงนี้ผมอยากได้ความเป็นส่วนตัวน่ะ" ผมก็เป็นห่วงไอ้ T นะ แต่ตอนนี้ความอดทนผมมันหมดแล้ว
ที่หนักที่สุดคือ ไอ้ T แอบขโมยรถมอ'ไซค์ผม แอบไปเที่ยวกับเพื่อนในวันสอบวันสุดท้าย แต่ดันขับรถผมล้ม ! คือผมเสียความรู้สึกมาก ที่ทำไมไม่บอกว่าจะไปหาเพื่อน ทำไมต้องแอบขโมยไป วันนั้นผมโมโหมาก แต่ไม่อยากทำอะไรมัน เพราะมันก็คือน้องคนนึง
***สรุป ผมควรทำยังไงดีครับ ผมอึดอัดมาก เป็นห่วงไอ้ T เหมือนกัน แต่ผมคิดว่าผมคงทนกับพฤติกรรม 2 คนนี้ไม่ได้ แต่แม่เค้าขอร้องบวกกับสถานะการเงินของบ้านผมตอนนี้ก็ไม่ค่อยดี ผมจะทำยังไงดี T-T
ปล.ขอบคุณที่อ่านนะครับ มันอาจจะยาว แต่ผมทุกข์จริงๆ =="
ปลที่2.มีอีกหลายเรื่องราวที่ผมอยากจะเล่า แต่เอาคร่าวๆไว้แค่นี้ก่อนะครับ เดี๋ยวผมจะมาเล่าใหม่