วันนี้ จขกท มีนัดทำธุระที่โรงแรมเอราวัณ แต่ไปถึงเช้ามากเลยไปนั่งที่ร้าน True Coffee
การแต่งตัววันนี้คือ เสื้อยืดคอวี และกางเกงยีนส์ รองเท้าแตะ เราทาเล็บมือสีดำ ผมเราซอยสั้นมาก
เรานั่งเล่นไอแพด กินกาแฟอยู่ดีๆก็มีผู้ใหญ่อายุน่าจะประมาณ 40 กว่าๆมานั่งข้างๆ มองเราหัวจรดเท้า

เราก็ยังเฉยๆ แล้วสักพักก็มีเด็กผู้หญิงท่าทางเหมือนนักเรียนคอนแวน มานั่งตรงข้าม

แล้วผู้หญิงคนที่เราคาดว่าเป็นแม่ก็พูดว่า "เนี่ยลูก คนไม่รู้จักเรียนหนังสือหนังหา นั่งผลาญเงินพ่อแม่ไปวันๆ อย่าเลียนแบบนะ"
ตอนแรกเรายังไม่ได้อะไร แค่มันแว่วๆ หันซ้ายหันขวา มันมีแต่เรา จังหวะเด็กหญิงคนนั้นหันมามองเราพอดี...

ใจนึงเราอยากจะเถียง แต่อีกใจนึงก็สงสารลูกเขา ที่แม่ตัวเองจะโดนเด็กคนที่เขาว่าให้ลูกฟังย้อนเหรอ
เราเลยเดินออกมาด้วยความรู้สึกแย่ๆอย่างบอกไม่ถูก เลยเดินออกมาแบบค่อนข้างหงุดหงิด

พ่อแม่เราเองยังไม่ว่า เพราะเราเรียนจบแล้ว ทำงานแล้ว ดูแลตัวเองได้แล้ว สมัยเราเด็กๆแม่เราก็ไม่ให้ทาเล็บ ไม่ให้ซอยผม
แต่แม่เราไม่เคยสอนเราด้วยวิธีการแบบนี้ แม่เรามักจะสอนแต่ว่า เราไม่ได้รู้ทุกอย่าง ตัดสินคนอื่นไม่ได้

เราไม่คิดว่า การเรียนโรงเรียนมัธยมเอกชนชื่อดังจะแปลว่า คนๆนั้นหรือครอบครัวนั้นจะสูงกว่าคนอื่น

ตอนนี้โลกมันเปลี่ยนไปแล้ว คนน่าจะเลิกตัดสินคนจากภายนอก และปลูกฝังค่านิยมผิดๆได้แล้ว