ความจริงจัง ทั้งหลาย ไม่กลายกลับ
เป็นสีงนับ จับได้ ไม่แปรผัน
สีงที่จริง ยีงแท้ แน่นอนกัน
ไม่ตายนั้น แน่นัก จักยืนยง
ความเลวร้าย ทำลาย ให้หมดสุข
ทำให้ทุกข์ ทวี ที่ลุ่มหลง
ใจจึงเศร้า โศกทุกข์ สุขลดลง
ขุ่นมัวคง ปลงไม่ได้ เพราะร้ายแรง...


ความจริงเป็นสีงไม่ตาย แต่การพูความจริง เป็นสีงที่ควรพิจารณาว่าควรพูดได้มากน้อยแค่ไหน เพราะคนพูดความจริงที่ไม่ทุกกาละเทศะ
ในกาลเวลาที่ถูกที่ควร ก็อาจจะทำให้คนพูดเดือดร้อนก็ได้ค่ะ
แต่ความเลวร้ายเป็นความจริงที่แน่แท้คือ ทำให้จิตใจทุกข์ทน ขุ่นข้องหมองมัว เศร้าโศก จงอย่าให้ความเลวร้ายนั้นเกาะกินใจอยู่นาน แล้วใจท่านจะเบิกบานตลอดไปค่ะ