.... " เรา .. กันเอง .. " ....

ก็เขียนกลอน ร่อนไปตาม อำเภอใจ
สานสายใย ให้เพื่อนพ้อง ปองหรรษา
มีสาระ ไร้สาระ โต้..เฮฮา
ไร้กติกา ไร้กฎเกณฑ์ .. สบาย สบาย

อยากจะเขียน เขียนอะไร .. ก็เขียนได้
คำลื่นไหล ตามอารมณ์ .. สมใจหมาย
ทั้งร้อยแก้ว ร้อยกรอง นำ คำทักทาย
ฟุ้งกระจาย ฉายไมตรี พี่น้องเรา

เป็น"ศาลา พักใจ" ให้ใจพัก
เหนื่อยอ่อนนัก แวะพักก่อน .. ผ่อน หม่น เฉา
ทั้งเพื่อนไกล เพื่อนใกล้ เชิญเยือนเย้า
โม้เบาเบา โม้หนักหนัก .. เรากันเอง

เพียงแต่หวัง หลั่งไมตรี ต่างมีมอบ
เป็นคำตอบ ชอบมิตรคำ .. น้ำใจ เจ๋ง
ร้อยไมตรี ที่คำความ .. ตามบรรเลง
สานบทเพลง แห่งศรัทธา .. "ศาลา(พัก)ใจ"

สนุกสนาน เฮฮา ประสามิตร
รวมน้ำจิต น้ำใจ .. จรัสใส
เปลี่ยนความคิด ความอ่าน ผ่าน มา ไป
ผสานใย ผสานคำ .. "เรา .. กันเอง"

.... " เสียงรำพึง " ....