ในช่วง 1 - 2 สัปดาห์ที่ผ่านมา (ก่อนที่จะถึงวันที่ 3 เดือน 3 ค.ศ. 2013 นี้)    การเสวนาของผมกับเหล่าเพื่อนพ้องใน Social media โดยเฉพาะเพื่อน ๆ ที่เป็น Classmate เรียนมหาวิทยาลัยมาด้วยกันมาตั้งแต่สมัยราว 43 - 44 ปีในอดีตกาลก่อนโน้น ค่อนข้างมีอะไรแปลก ๆ พิกลจนเป็นที่น่าสังเกต   ผมมักจะได้รับการแชร์ภาพพร้อมด้วยข้อความที่แสดงออกถึงความรู้สึกหวาดกลัว  ความวิตกจริต  ความเครียดต่าง ๆนานา ผ่านมาทาง facebook  อาทิ..

ความกลัวและวิตกกังวลว่า.....กรุงเทพอาจจะไม่ได้เป็นเมืองหลวงอีกต่อไป  แต่อาจจะกลายเป็นเมืองขึ้น..ขึ้นกับใครมันยังไม่รู้เลย
กลัวว่า.....ทักษิณ ณ ดูไบ อาจกลับมามีอำนาจและบทบาทในการบริหารเมืองหลวงของประเทศ
กังวลว่า.....กรุงเทพที่รัก จะวุ่นวายขนาดไหน ?  แดงจะกร่างขนาดไหน ??
บ้างก็สติแตกเพ้อไปว่า..... พรบ.นิรโทษกรรม จะเดินหน้าทันที  รัฐธรรมนูญ จะเดินหน้าแก้ทันที!!!
บ้างก็คิดเอาเองว่า..... จตุพร อาจได้เป็นรองผู้ว่าฯ ! จะว่าการอะไรก็ไม่รู้เหมือนกัน
ฯลฯ...พร้อมด้วยความรู้สึกบ้าบออะไรอีกมาย ตามแต่ที่เพื่อน ๆ ของผมมันจะจินตนาการ และคิดเพ้อเจ้อไปเรื่อยเปื่อย เหมือนกับคนวิกลจริตยังไง ยังงั้นเลย

แต่เป็นที่น่าสังเกตอย่างมีนัยสำคัญอยู่ประการหนึ่งว่า เหล่าเพื่อน ๆ Classmate ของผมที่ยังมีชีวิตอยู่และได้ติดต่อสังสรรค์กันอยู่เนือง ๆ หรือได้ร่วมเสวนากันผ่าน facebook เสมอมา นั้น   ราว ๆ เก้าสิบเปอร์เซนต์ มันเป็นสาวกลัทธิแมลงสาบ หรือไม่ก็เป็นพวกที่มีอาการสลิ่มขึ้นสมอง
               
ไม่รู้เหมือนกันว่า  ณ เวลานี้  กรุงเทพฯ กำลังกลายเป็น........มหานครแห่งความกลัว ความวิตกจริต ความเครียด และความฟุ้งซ่านจนสติแตก สำหรับบรรดาเหล่าแมลงสาบ  สลิ่มชน  และเผ่าพันธุ์ใหม่ของไทยที่เรียกว่า โง่ แถ แชร์ ไล้ค์  ไปแล้วกระมังครับ

มันจะกลัวอะไรกันนักกันหน้าวะ.............

แต่เอาเข้าจริง ๆ แล้ว พวกเหล่านี้มันวิตกจริต กลัวจะ ..... " แพ้ " ในวัน Judgement Day ที่จะมาถึงในวันพรุ่งนี้มากกว่าครับ