น้องที่พูดเค้าเป็นลูกจ้างข้างร้านเรานี่แหละค่ะ อายุ 25 ปี น้องบอกว่าตอนคลอดลูกเค้ากลับไปคลอดที่ จ.สกลนคร (บ้านสามี) คลอดได้ 10 กว่าวันก็ต้องเดินทางเข้ามาทำงานในเมือง ลูกก็ให้ทางบ้านสามีเลี้ยง ไม่มีใครเลี้ยงเป็นหลัก ประมาณว่าใครว่างก็อุ้มไปเลี้ยง หานมให้กิน ทำให้เด็กสนิทได้กับทุกคนและไม่กลัวใครเลย ทางแม่ก็ส่งเงินค่านมกลับไปให้เท่านั้นเอง ผ่านไป 1.3 ปี มีเหตุเกิดทำให้ทางบ้านสามีเลี้ยงน้องไม่ได้ ก็เลยต้องมาอยู่กับพ่อแม่ (พ่อแม่ทำงานใกล้ๆ กัน) เป็นเด็กที่เข้าได้กับทุกคน ไม่กลัวใครจริงๆ ค่ะ ไม่เคยเรียกหาแม่(ทั้งที่เป็นช่วงวัยที่ต้องติดพ่อติดแม่) ใครอุ้มไปก็ยอมกับทุกคน ตอนนี้แม่เค้าดูไม่ไหวเพราะต้องทำงานไปด้วยก็เลยไปจ้างเค้าเลี้ยง ก็ไม่เคยร้องเรียกหาแม่สักครั้ง ...

เค้ามาเทียบกับลูกแฝดเราค่ะ 2.8 ขวบ พัวพันกับเราตลอดเวลา เดินไปไหนไม่เห็นหน้าก็ร้องเรียกหาแม่ น้องเค้าเลยถามเราว่า พี่เลี้ยงเองตลอดเลยเหรอ  เราก็บอกว่าตั้งแต่เกิดก็อยู่ด้วยกัน 24 ชม.ไม่เคยห่างกัน น้องเค้าก็เลยบอกว่า "ว่าแล้วเชียว เด็กถึงติดแต่แม่ ไม่ค่อยเอาใคร" เราบอกว่าก็ไม่ถึงขนาดนั้น เล่นกับเด็กหรือคนอื่นก็ได้ แต่ขอให้มองเห็นแม่ตลอดน่ะ  ...  น้องเค้าก็เลยพูดทิ้งท้ายก่อนที่จะเดินกลับไปที่ร้านว่า "โชคดีนะพี่ที่หนูไม่ได้เลี้ยงลูกเองตั้งแต่เกิดเหมือนพี่ ไม่งั้นลูกหนูคงจะเลี้ยงยากเหมือนลูกพี่แน่ๆ" ....

แม่ๆ ท่านอื่นได้อ่านแล้วรู้สึกยังไงบ้างคะ