บทที่ 22 ผู้ต้องสงสัย

http://ppantip.com/topic/30161087

วันนี้โผล่มาในโหมดปวดร้าวหัวใจนะคะ เพราะมรสุมมันรุมเร้าจนชีวิตแทบไม่มีแรงจะก้าวเดิน
บางทีร่างกายและจิตใจถูกทำร้ายจนเกินจะรับไหว น้ำตามันก็หลั่งลงมาเองแบบไม่ต้องสั่งการ
บางครั้ง การร้องไห้ มิใช่ว่าอ่อนแอยอมแพ้กับปัญหาที่เกิดขึ้น แต่มันคือการระบายทุกข์ที่อัดแน่นอยู่ในใจ

......................................

น้ำตาหลั่ง รินลง เลอะแก้ม
แต่งแต้ม รอยร้าว เลือนหาย
เข้มแข็ง พร้อมสู้ ยืนหยัดไป
ยิ้มไว้ สู้ไว้ ทั้งน้ำตา

.......................................



.....................................