ขออนุญาตใช้พื้นที่ตรงนี้ระบายหน่อยนะคะ (ยาวหน่อยนะคะ)
คือเดิมเราเป็นคนที่ผลการเรียนก็ระดับกลางๆ น่ะค่ะ ไม่ดีมาก ไม่ได้แย่มาก แต่บังเอิญสอบเข้าไปได้ในคณะที่มีแต่คนเรียนเก่งเข้าไปเรียน แล้วทีนี้บังเอิญเราได้รู้จักกับเพื่อนคนหนึ่งน่ะค่ะ (เป็นเพื่อนสนิทคนเดียวตั้งแต่เข้าเรียนมหาลัย) เค้าเป็นคนที่เก่ง หัวดี ขยัน สอบทุกครั้งจะได้ A ตลอด นิสัยดีแต่สอนคนไม่ค่อยเก่งน่ะค่ะ เราก็อาศัยสังเกตดูว่าเพื่อนเค้าเรียนยังไง อ่านหนังสือยังไง จับประเด็นยังไง ผลการเรียนก็ดีขึ้นเยอะน่ะค่ะ
ที่นี้มันมีปัญหาตอนขึ้นปี 3 ปี 4 ที่ต้องมีทำ LAB ทำปฏิบัติจริงน่ะค่ะ เพราะเวลาเรียนเราจะจับคู่กับเค้าตลอด แล้วจะโดนเปรียบเทียบจากอาจารย์ตลอดเวลาเลยน่ะค่ะ คือเวลาอาจารย์มาสอน อาจารย์บางท่านก็จะถามเกรดนศ. แล้วพอฟังเกรดเพื่อนเราก็จะอึ้งๆ ไป น่ะค่ะ (แต่อาจารย์บางท่านก็รู้อยู่แล้วเพราะเกรดเพื่อนเราดีมาก จนอาจารย์จำชื่อได้) แล้วเวลาอาจารย์สอน อาจารย์ก็จะชมเพื่อนเราตลอดเลยอะค่ะ ว่าเก่ง หัวดี หัวไว คิดเก่ง ฯลฯ แล้วเราที่ยืนอยู่กับเค้าก็ตัวลีบลงเรื่อยๆ T T (แต่เพื่อนเราหัวดีจริงๆ น่ะค่ะ อาจารย์สอนอะไรแปปเดียวเข้าใจหมดแล้ว ตอบอาจารย์ได้หมด บางทีตอบได้ทั้งๆ ที่เรายังไม่เข้าใจเลยว่าที่อาจารย์ถามหมายความว่ายังไง -*-) บางครั้งรู้สึกว่าอาจารย์จะสอนแต่เเพื่อนเราคนเดียวเลย (เวลาสอนยืนกันสองคนอาจารย์สบตาแต่เค้า ถามแต่เค้าว่ามีความเห็นว่ายังไง ทั้งๆ ที่เราก็ยืนอยู่ด้วย บางครั้งอยากตอบบ้างแต่กลัวพูดอะไรโง่ๆ ออกไป -*- เพราะคำตอบเพื่อนเรามันดูฉลาดมากอะค่ะ - -")
ตอนช่วงแรกๆ ก็ไม่รู้สึกอะไรเท่าไหร่น่ะค่ะ แต่พอโดนบ่อยๆ เริ่มรู้สึกเหนื่อย เบื่อ ท้อ ไม่อยากไปเรียน ไม่อยากอ่านหนังสือ ไม่อยากทำ LAB ไม่อยากเรียนคู่กับเค้าแล้ว ไปเรียนกับไม่ไปก็คงไม่ต่างกันเพราะถึงไปอาจารย์ก็คงไม่อยากสอนเรา (อันนี้แอบเวอร์ 55)
รู้สึกว่าตัวเองโง่ตลอดเวลาเลยอะค่ะ พอใครมาถามก็จะรู้สึกว่าตัวเองทำไม่ได้ ไม่มีความรู้ ไม่กล้าสอนเพื่อน ไม่กล้าตอบคำถามอาจารย์ ทั้งๆที่ความจริงผลการเรียนเราตอนนี้ก็โอเค ถ้าเทียบกับเพื่อนคนอื่นๆ ในคณะ มีเพื่อนมาขอให้สอนหลายคน แต่เราก็ไม่กล้าสอน กลัวสอนผิด กลัวสอนอะไรโง่ๆ ออกไป (ไม่รู้มีใครจะว่าเราเห็นแก่ตัวรึเปล่า) โดนเพื่อนคนอื่นบ่นว่าทำไมชอบบ่นว่าทำไมได้คะแนนไม่ดี ทั้งๆ ที่ได้คะแนนดีกว่าเพื่อนในคณะตั้งเยอะ (แต่ก็แย่กว่าเพื่อนเราเยอะเหมือนกัน -*-) เหนื่อยมากค่ะ ไม่มีความสุขกับการเรียนเลย ช่วง ม ปลายเราเป็นคนที่ไม่ค่อยเครียดกับเรื่องการเรียนขนาดนี้น่ะค่ะ ไม่เคยเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่นมากขนาดนี้ แต่ตอนนี้เครียดมากค่ะ เบื่อ ท้อ เหนื่อยกับการเรียน ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนสนุกกับการเรียนมาก
ไม่กล้าเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังน่ะค่ะ (กลัวเค้าจะบอกว่าคิดมาก) ขอมาระบายในนี้ + ขอกำลังใจน่ะค่ะ
ขอบคุณทุกความเห็นนะคะ
มีใครเคยน้อยใจที่ผลการเรียนสู้เพื่อนไม่ได้ แล้วโดนเปรียบเทียบบ้างรึเปล่าคะ (อยากระบายและขอกำลังใจค่ะ T T)
คือเดิมเราเป็นคนที่ผลการเรียนก็ระดับกลางๆ น่ะค่ะ ไม่ดีมาก ไม่ได้แย่มาก แต่บังเอิญสอบเข้าไปได้ในคณะที่มีแต่คนเรียนเก่งเข้าไปเรียน แล้วทีนี้บังเอิญเราได้รู้จักกับเพื่อนคนหนึ่งน่ะค่ะ (เป็นเพื่อนสนิทคนเดียวตั้งแต่เข้าเรียนมหาลัย) เค้าเป็นคนที่เก่ง หัวดี ขยัน สอบทุกครั้งจะได้ A ตลอด นิสัยดีแต่สอนคนไม่ค่อยเก่งน่ะค่ะ เราก็อาศัยสังเกตดูว่าเพื่อนเค้าเรียนยังไง อ่านหนังสือยังไง จับประเด็นยังไง ผลการเรียนก็ดีขึ้นเยอะน่ะค่ะ
ที่นี้มันมีปัญหาตอนขึ้นปี 3 ปี 4 ที่ต้องมีทำ LAB ทำปฏิบัติจริงน่ะค่ะ เพราะเวลาเรียนเราจะจับคู่กับเค้าตลอด แล้วจะโดนเปรียบเทียบจากอาจารย์ตลอดเวลาเลยน่ะค่ะ คือเวลาอาจารย์มาสอน อาจารย์บางท่านก็จะถามเกรดนศ. แล้วพอฟังเกรดเพื่อนเราก็จะอึ้งๆ ไป น่ะค่ะ (แต่อาจารย์บางท่านก็รู้อยู่แล้วเพราะเกรดเพื่อนเราดีมาก จนอาจารย์จำชื่อได้) แล้วเวลาอาจารย์สอน อาจารย์ก็จะชมเพื่อนเราตลอดเลยอะค่ะ ว่าเก่ง หัวดี หัวไว คิดเก่ง ฯลฯ แล้วเราที่ยืนอยู่กับเค้าก็ตัวลีบลงเรื่อยๆ T T (แต่เพื่อนเราหัวดีจริงๆ น่ะค่ะ อาจารย์สอนอะไรแปปเดียวเข้าใจหมดแล้ว ตอบอาจารย์ได้หมด บางทีตอบได้ทั้งๆ ที่เรายังไม่เข้าใจเลยว่าที่อาจารย์ถามหมายความว่ายังไง -*-) บางครั้งรู้สึกว่าอาจารย์จะสอนแต่เเพื่อนเราคนเดียวเลย (เวลาสอนยืนกันสองคนอาจารย์สบตาแต่เค้า ถามแต่เค้าว่ามีความเห็นว่ายังไง ทั้งๆ ที่เราก็ยืนอยู่ด้วย บางครั้งอยากตอบบ้างแต่กลัวพูดอะไรโง่ๆ ออกไป -*- เพราะคำตอบเพื่อนเรามันดูฉลาดมากอะค่ะ - -")
ตอนช่วงแรกๆ ก็ไม่รู้สึกอะไรเท่าไหร่น่ะค่ะ แต่พอโดนบ่อยๆ เริ่มรู้สึกเหนื่อย เบื่อ ท้อ ไม่อยากไปเรียน ไม่อยากอ่านหนังสือ ไม่อยากทำ LAB ไม่อยากเรียนคู่กับเค้าแล้ว ไปเรียนกับไม่ไปก็คงไม่ต่างกันเพราะถึงไปอาจารย์ก็คงไม่อยากสอนเรา (อันนี้แอบเวอร์ 55)
รู้สึกว่าตัวเองโง่ตลอดเวลาเลยอะค่ะ พอใครมาถามก็จะรู้สึกว่าตัวเองทำไม่ได้ ไม่มีความรู้ ไม่กล้าสอนเพื่อน ไม่กล้าตอบคำถามอาจารย์ ทั้งๆที่ความจริงผลการเรียนเราตอนนี้ก็โอเค ถ้าเทียบกับเพื่อนคนอื่นๆ ในคณะ มีเพื่อนมาขอให้สอนหลายคน แต่เราก็ไม่กล้าสอน กลัวสอนผิด กลัวสอนอะไรโง่ๆ ออกไป (ไม่รู้มีใครจะว่าเราเห็นแก่ตัวรึเปล่า) โดนเพื่อนคนอื่นบ่นว่าทำไมชอบบ่นว่าทำไมได้คะแนนไม่ดี ทั้งๆ ที่ได้คะแนนดีกว่าเพื่อนในคณะตั้งเยอะ (แต่ก็แย่กว่าเพื่อนเราเยอะเหมือนกัน -*-) เหนื่อยมากค่ะ ไม่มีความสุขกับการเรียนเลย ช่วง ม ปลายเราเป็นคนที่ไม่ค่อยเครียดกับเรื่องการเรียนขนาดนี้น่ะค่ะ ไม่เคยเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่นมากขนาดนี้ แต่ตอนนี้เครียดมากค่ะ เบื่อ ท้อ เหนื่อยกับการเรียน ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนสนุกกับการเรียนมาก
ไม่กล้าเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังน่ะค่ะ (กลัวเค้าจะบอกว่าคิดมาก) ขอมาระบายในนี้ + ขอกำลังใจน่ะค่ะ
ขอบคุณทุกความเห็นนะคะ