จากกระทู้นี้ http://ppantip.com/topic/30163497/comment4-2 ความเห็นที่ 4

เรื่องมันมีอยู่ว่า ไอ่เจ้านกพิราบตัวนี้ เค้าชักกระแด่กๆ อยู่ที่ข้างทางตอนไปเจอเข้า
สันนิษฐานว่า  พี่เค้าแลนดิ้งแรงไปหน่อย หรือไม่ก็บินชนกระจก

สภาพคือ ทุกอย่างปกติหมด แต่คอห้อยร่องแร่ง คงจะเจ็บแหล่ะ เพราะดิ้นชิ๊บเป๋งเลย
พอเห็นว่าลาภปากที่จู่ๆ ก็ลอยมาตกแหม่ะกันแบบนี้  เห็นทีจะปล่อยเอาไว้ไม่ได้
อย่ากระนั้นเลย  เอากลับไปถอนขนทอดกระเทียม หรือทำนกพิราบน้ำแดงท่าจะดี

พอถึงบ้าน ว่าจะตั้งน้ำถอนขนซะหน่อย ก็เห็นเธอหรือเขา(ดูไม่ออก) หมดแรงจะดิ้นละ หายใจอ่อนๆ ทำตาแป๋วๆ  ก็...ว้า.... กินไม่ลงอ่ะ
ก็เลยพักใส่ตระกร้าไว้ก่อน หาอะไรนุ่มๆรองๆบุๆ กะให้พอดีกะคอแหล่ะ แต่รวบปีกไว้เลยนะ มัดขาด้วย จัดท่านอน
เอาน้ำกะอาหารหมาบดๆแล้วหยอด (ท่ามกลางสายตาคุณน้องหมางกที่บ้าน) กลัวว่ามันจะดิ้นหรือพยายามบิน แล้วจะไปกันใหญ่

มัดกันอยู่วันสองวัน (คล้ายๆเข้าเฝือกแหล่ะ) กะว่ามันน่าจะดีขึ้น  อ้าว ก็มันพึ่งหักอ่ะ ทีคนกระดูกยังเชื่อมกันเลยนี่หว่า
แล้วพอมายกๆตัว ก็เหมือนจะเริ่มๆชูคอได้  แต่ซักพักก็ แอ่บ!! คอห้อยต่องแต่ง บรื๋ออออ

เลยย้ายเข้ากรง ก็ปรากฏเดินได้ แต่พอเผลอๆ ก็นะ....  แอ่บ!!! คอห้อยอีกละ   แต่ก็เอาวะ เก๋ดี ใครจะมีนกแบบนี้เลี้ยงมั่ง

ตอนนี้ แข็งแรงขึ้นมากละ  เฝ้าอยู่นานละ ไม่เห็นคอจะห้อยซักกะที (ว่าจะถ่ายคลิปไปลงมิติสยองขวัญซะหน่อย)

เอารูปเก่าไปดูแทนละกัน ไปทำมาหากินก่อน มิฉนั้น คนที่คอห้อยต่อไป อาจจะเป็นเราแทนก็เป็นได้ ไปแร๊ะ