ต้องขอออกตัวก่อนเลยว่า ไม่ได้สีใดๆทั้งสิ้น แม้จะมีความชื่นชอบเป็นการส่วนตัวปะปนอยู่บ้าง
แต่เหนืออื่นใดคือ อิชั้นเป็นคนที่เกลียดดด และแอนตี้การเอาเปรียบประชาชนด้วยการกั้นถนนในชม.เร่งรีบอย่างสุดขั้วหัวใจ
เหตุการณ์มีอยู่ว่า....เย็นวันที่ 19 ก.พ. ที่บรรยากาศการหาเสียงเลือกตั้งผุ้ว่ากทม. ไม่ว่าจะระหว่างตื่นนอน กำลังอาบน้ำฟังวิทยุไปพลางๆ(ขนาดว่าคลื่นที่ฟังไม่ใช่คลื่นการเมือง) หรือ แม้แต่เวลานั่ง....ก็ยังคงได้ยินข่าวเรื่องบรรยากาศการหาเสียงเลือกตั้งไปทุกอิริยาบท
ซึ่งอิชั้นก็ชินชา และตายด้านกับการเมืองอันแสนน่าเบื่อไปแล้ว ดีเจจะพูดถึงตามกระแสก็เป็นหน้าที่ของเค้า เดี๋ยวเค้ากะพูดเรื่องอื่นไปเอง
กลับมาเข้าประเด็นตอนเย็นวันที่ 19 ว่าขณะกำลังขับรถจากที่ทำงานย่านสะพานใหม่ ฝ่าการจราจรอันแสนคับคั่งไปยังสถานีรถไฟฟ้าหมอชิต เพื่อไปรับคุณแม่ที่ต้องเดินทางโดยการนั่งรถ BRT ลงต่อรถไฟฟ้า BTS
แต่จากที่อิชั้นจะไปถึงสถานีรถไฟฟ้าตามที่ประเมินเวลาเอาไว้เฉกเช่นทุกวัน กลายเป็นว่าอิชั้นติดเหง็กอยู่บนถนนพหลโยธิน บริเวณหน้าเมเจอร์รัชโยธิน นั่งมองไฟเขียว ไฟแดงตรงสี่แยกเปิด อย่างตั้งใจว่าอีกเดี๋ยวก็จะวนมาถึงเราแล้ว.....
แต่ว่า ปิ๊งง.......ไฟเขียวทางตรง ไฟเขียวเลี้ยวขวาไม่เปิด ยังคงเป็นไฟแดงเลี้ยวขวาต่อไป....เอาน่ะ ไม่เป็นไร รอต่อไปเดี๋ยวเค้าก็คงเปิดเอง
คิดอย่างแง่บวกสุดๆ พร้อมฟังเพลง safe & sound ของ Taylor Swift
แต่แล้วจนกระทั่ง รอบที่ 2 หรือ 3 ไม่แน่ใจ เพราะขณะนั้น เริ่มเกิดอาการหนังตาหย่อน เลยดึงเบรคมือแล้วก็คิดว่าขอถอดวิญญาณไปเฝ้าพระอินทร์ซักงีบ เดี๋ยวได้ไฟเขียว คันหลังก็คงส่งเสียงแตรเรียกวิญญาณกลับร่างแทนควันธูปเอง
เห็นไฟเขียวทางตรง และ เลี้ยวขวายังคงเป้นไฟแดงเหมือนเดิม อย่างมั่นคงไม่เปลี่ยนแปลงใดๆ
จากที่ วิญญาณกำลังจะเดินทางไปเฝ้าพระอินทร์ ก็ทำให้ วิญญาณของอิชั้นกลายสภาพเป็นกลุ่มควันมาคุเล็กๆบริเวณศีรษะและในรูหู
ทันใดนั้นก็ราวกับว่า กลุ่มควันมาคุนั้นได้ทำหน้าที่สำลีแคะขี้หูให้กับอิชั้นไปในตัว ทำให้หูของอิชั้นพลันได้ยินเสียงตำรวจจราจรท่านหนึ่งกำลังเป่านกหวีด ปี๊ด....ปี๊ด..... พลันหันไปตามเสียงก็เห็นนายตำรวจท่านนั้นยืนอยู่บริเวณปากทางเลี้ยวเข้าโรงหนังเมเจอร์รัชโยธิน และกำลังกวักมือเรียกรถที่วิ่งสวนกันอีกฝั่งที่มาจากหน้าเซ็นทรัลลาดพร้าวอย่างน่าหวั่นใจว่ามือของนายตำรวจท่านนั้นจะหลุดออกมาหรือไม่หากว่าสะบัดแรงกว่านี้แค่ซัก 1/10 ครั้งต่อวินาที
เมื่อเห็นดังนั้น กลุ่มควันที่ก่อตัวมาคุอยู่ในหัวสมองอิชั้นก็บังคับการ ให้ปาก สบทคำหยาบอย่างรุนแรงออกมาว่า#####
เนื่องจากว่าภาพตรงหน้า ประกอบกับประสบการณ์การเป็นประชาชนชาวกรุงมาแต่กำเนิด นับระยะเวลาได้ 25 ปีแล้ว มันให้คำตอบกับอิชั้นได้ว่า
จะต้องมีคำสั่งวิทยุมายังนายตำรวจท่านนั้นที่กำลังพูดตอบวิทยุที่อยู่ในมือข้างซ้าย ในขณะที่มือข้างขวาก็โบกราวกับว่าให้ประชาชนรีบขับรถหนีอุทกภัยในหนัง 2012
ยังไม่ทันสิ้นเสียง ส เสือ ที่ลากหางยาวต่อเนื่องมาจากคำที่อิชั้นสบทเมื่อครู่ เพราะความทนไม่ไหว อิชั้นก็ได้เห็นภาพที่เป็นคำตอบตรงกันกับคำตอบในใจ ด้วยรถนักข่าว ทุกช่อง!! ย้ำค่ะว่าทุกช่อง!! วิ่งตามกันเข้าไปในเมเจอร์รัชโยธิน เป็นจำนวนสิบกว่าคัน(เดาเอา เพราะไม่ได้นับ รู้แต่มีทุกช่องที่นึกออก) ตามมาด้วยรถติดป้ายหาเสียง ของผู้สมัครรับเลือกตั้งผู้ว่ากทม. หมายเลข 9 !!
พอรถหมายเลข 9 !! คันดังกล่าวเลี้ยวเข้าไปยังเมเจอร์เรียบร้อยแล้ว ก็ได้มีไฟเขียวเปิด ปิ๊ง!!! ให้ประชาชนตาดำๆ เลี้ยวขวาได้
ข้ามชอตมาที่สถานีรถไฟฟ้า เนื่องด้วยรายละเอียดระหว่างทาง ไม่มีสิ่งใดให้บรรยายถึง เป็นเพียงรถติด ติด ติด แล้วก็ติดตามปกติของชาวกทม.
เมื่อคุณหม่อมแม่ลงรถไฟฟ้ามาถึงยังรถรุ่น....ของอิชั้นโดนสวัสดิภาพ
อิชั้นก็เอ่ยขึ้นมาว่า : ทำไมวันนี้....หม่อมแม่เดินทางมาใช้ระยะเวลาเป็นอันสั้นล่ะคะ
หม่อมแม่ของอิชั้นก็ตอบกลับมายังบุตรสาวว่า : วันนี้ก็ช้าแล้วนะ รถไฟฟ้าหยุดตั้งหลายรอบแน่ะ แถมแม่เจอท่านอภิสิทธิ์ที่ BRT ด้วยล่ะ ยังยืนถ่ายรูปอยู่เลย"
อิชั้น : ....................เอ่อ...สงสัยลูกคงจะช้าเองมากกว่าค่ะวันนี้ เพราะลูกเจอเห้....ขวางทางค่ะ
อิชั้น : ว่าแต่...ท่านอภิสิทธิ์ไปทำอะไร BRT หรอคะ
หม่อมแม่ : ก็ไปช่วยคุณชายหาเสียงไงคะคุณลูกสาว นั่ง BRT แล้วก็ต่อรถไฟฟ้าไปไง ไม่ต้องกั้นถนนด้วย....
อิชั้น : ค่ะ!! ดีค่ะ ดีมากกกก ไม่ทำให้ประชาชนตาดำๆเดือดร้อนเพราะความ เห้.....................ค่ะ
Ps. จบค่ะ!!
ความจริงของการหาเสียงเลือกตั้งผู้ว่ากทม. ???
แต่เหนืออื่นใดคือ อิชั้นเป็นคนที่เกลียดดด และแอนตี้การเอาเปรียบประชาชนด้วยการกั้นถนนในชม.เร่งรีบอย่างสุดขั้วหัวใจ
เหตุการณ์มีอยู่ว่า....เย็นวันที่ 19 ก.พ. ที่บรรยากาศการหาเสียงเลือกตั้งผุ้ว่ากทม. ไม่ว่าจะระหว่างตื่นนอน กำลังอาบน้ำฟังวิทยุไปพลางๆ(ขนาดว่าคลื่นที่ฟังไม่ใช่คลื่นการเมือง) หรือ แม้แต่เวลานั่ง....ก็ยังคงได้ยินข่าวเรื่องบรรยากาศการหาเสียงเลือกตั้งไปทุกอิริยาบท
ซึ่งอิชั้นก็ชินชา และตายด้านกับการเมืองอันแสนน่าเบื่อไปแล้ว ดีเจจะพูดถึงตามกระแสก็เป็นหน้าที่ของเค้า เดี๋ยวเค้ากะพูดเรื่องอื่นไปเอง
กลับมาเข้าประเด็นตอนเย็นวันที่ 19 ว่าขณะกำลังขับรถจากที่ทำงานย่านสะพานใหม่ ฝ่าการจราจรอันแสนคับคั่งไปยังสถานีรถไฟฟ้าหมอชิต เพื่อไปรับคุณแม่ที่ต้องเดินทางโดยการนั่งรถ BRT ลงต่อรถไฟฟ้า BTS
แต่จากที่อิชั้นจะไปถึงสถานีรถไฟฟ้าตามที่ประเมินเวลาเอาไว้เฉกเช่นทุกวัน กลายเป็นว่าอิชั้นติดเหง็กอยู่บนถนนพหลโยธิน บริเวณหน้าเมเจอร์รัชโยธิน นั่งมองไฟเขียว ไฟแดงตรงสี่แยกเปิด อย่างตั้งใจว่าอีกเดี๋ยวก็จะวนมาถึงเราแล้ว.....
แต่ว่า ปิ๊งง.......ไฟเขียวทางตรง ไฟเขียวเลี้ยวขวาไม่เปิด ยังคงเป็นไฟแดงเลี้ยวขวาต่อไป....เอาน่ะ ไม่เป็นไร รอต่อไปเดี๋ยวเค้าก็คงเปิดเอง
คิดอย่างแง่บวกสุดๆ พร้อมฟังเพลง safe & sound ของ Taylor Swift
แต่แล้วจนกระทั่ง รอบที่ 2 หรือ 3 ไม่แน่ใจ เพราะขณะนั้น เริ่มเกิดอาการหนังตาหย่อน เลยดึงเบรคมือแล้วก็คิดว่าขอถอดวิญญาณไปเฝ้าพระอินทร์ซักงีบ เดี๋ยวได้ไฟเขียว คันหลังก็คงส่งเสียงแตรเรียกวิญญาณกลับร่างแทนควันธูปเอง
เห็นไฟเขียวทางตรง และ เลี้ยวขวายังคงเป้นไฟแดงเหมือนเดิม อย่างมั่นคงไม่เปลี่ยนแปลงใดๆ
จากที่ วิญญาณกำลังจะเดินทางไปเฝ้าพระอินทร์ ก็ทำให้ วิญญาณของอิชั้นกลายสภาพเป็นกลุ่มควันมาคุเล็กๆบริเวณศีรษะและในรูหู
ทันใดนั้นก็ราวกับว่า กลุ่มควันมาคุนั้นได้ทำหน้าที่สำลีแคะขี้หูให้กับอิชั้นไปในตัว ทำให้หูของอิชั้นพลันได้ยินเสียงตำรวจจราจรท่านหนึ่งกำลังเป่านกหวีด ปี๊ด....ปี๊ด..... พลันหันไปตามเสียงก็เห็นนายตำรวจท่านนั้นยืนอยู่บริเวณปากทางเลี้ยวเข้าโรงหนังเมเจอร์รัชโยธิน และกำลังกวักมือเรียกรถที่วิ่งสวนกันอีกฝั่งที่มาจากหน้าเซ็นทรัลลาดพร้าวอย่างน่าหวั่นใจว่ามือของนายตำรวจท่านนั้นจะหลุดออกมาหรือไม่หากว่าสะบัดแรงกว่านี้แค่ซัก 1/10 ครั้งต่อวินาที
เมื่อเห็นดังนั้น กลุ่มควันที่ก่อตัวมาคุอยู่ในหัวสมองอิชั้นก็บังคับการ ให้ปาก สบทคำหยาบอย่างรุนแรงออกมาว่า#####
เนื่องจากว่าภาพตรงหน้า ประกอบกับประสบการณ์การเป็นประชาชนชาวกรุงมาแต่กำเนิด นับระยะเวลาได้ 25 ปีแล้ว มันให้คำตอบกับอิชั้นได้ว่า
จะต้องมีคำสั่งวิทยุมายังนายตำรวจท่านนั้นที่กำลังพูดตอบวิทยุที่อยู่ในมือข้างซ้าย ในขณะที่มือข้างขวาก็โบกราวกับว่าให้ประชาชนรีบขับรถหนีอุทกภัยในหนัง 2012
ยังไม่ทันสิ้นเสียง ส เสือ ที่ลากหางยาวต่อเนื่องมาจากคำที่อิชั้นสบทเมื่อครู่ เพราะความทนไม่ไหว อิชั้นก็ได้เห็นภาพที่เป็นคำตอบตรงกันกับคำตอบในใจ ด้วยรถนักข่าว ทุกช่อง!! ย้ำค่ะว่าทุกช่อง!! วิ่งตามกันเข้าไปในเมเจอร์รัชโยธิน เป็นจำนวนสิบกว่าคัน(เดาเอา เพราะไม่ได้นับ รู้แต่มีทุกช่องที่นึกออก) ตามมาด้วยรถติดป้ายหาเสียง ของผู้สมัครรับเลือกตั้งผู้ว่ากทม. หมายเลข 9 !!
พอรถหมายเลข 9 !! คันดังกล่าวเลี้ยวเข้าไปยังเมเจอร์เรียบร้อยแล้ว ก็ได้มีไฟเขียวเปิด ปิ๊ง!!! ให้ประชาชนตาดำๆ เลี้ยวขวาได้
ข้ามชอตมาที่สถานีรถไฟฟ้า เนื่องด้วยรายละเอียดระหว่างทาง ไม่มีสิ่งใดให้บรรยายถึง เป็นเพียงรถติด ติด ติด แล้วก็ติดตามปกติของชาวกทม.
เมื่อคุณหม่อมแม่ลงรถไฟฟ้ามาถึงยังรถรุ่น....ของอิชั้นโดนสวัสดิภาพ
อิชั้นก็เอ่ยขึ้นมาว่า : ทำไมวันนี้....หม่อมแม่เดินทางมาใช้ระยะเวลาเป็นอันสั้นล่ะคะ
หม่อมแม่ของอิชั้นก็ตอบกลับมายังบุตรสาวว่า : วันนี้ก็ช้าแล้วนะ รถไฟฟ้าหยุดตั้งหลายรอบแน่ะ แถมแม่เจอท่านอภิสิทธิ์ที่ BRT ด้วยล่ะ ยังยืนถ่ายรูปอยู่เลย"
อิชั้น : ....................เอ่อ...สงสัยลูกคงจะช้าเองมากกว่าค่ะวันนี้ เพราะลูกเจอเห้....ขวางทางค่ะ
อิชั้น : ว่าแต่...ท่านอภิสิทธิ์ไปทำอะไร BRT หรอคะ
หม่อมแม่ : ก็ไปช่วยคุณชายหาเสียงไงคะคุณลูกสาว นั่ง BRT แล้วก็ต่อรถไฟฟ้าไปไง ไม่ต้องกั้นถนนด้วย....
อิชั้น : ค่ะ!! ดีค่ะ ดีมากกกก ไม่ทำให้ประชาชนตาดำๆเดือดร้อนเพราะความ เห้.....................ค่ะ
Ps. จบค่ะ!!