สืบเนื่องจากเหตุการณ์อุกกาบาตตกที่รัสเซีย ทำให้นึกถึงเรื่องเกี่ยวกับภัยพิบัติ

เหมือนจะมีการคุยกันเรื่อง ภัยพิบัติในวงการวิทยาศาสตร์ รวมทั้งนาซ่าเอง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องวันสิ้นโลก กรณีอุกกาบาต ตก

วัตถุจากนอกโลก ภายในโลก มานานแล้ว รวมทั้ง กรณีภัยพิบัติภายในโลก

    เข้าประเด็นคือ เรามองว่า คนส่วนใหญ่ จะเห็นเรื่องพวกนี้ เป็นพวกคำทำนาย ลวงโลก แล้วก็จะหาเหตุผลความเชื่อมาอ้าง

เช่นคนนั้นทำนาย คนนี้ทำนาย แต่กลับไม่มองให้มันเป็นเรื่องของโอกาสและความเสี่ยง


อย่างเช่น กรณีอุกกาบาต โอกาสและความเสี่ยง ถ้าฟังจากในข่าว อาจารย์ในข่าว

กรณี อุกกาบาต ที่เคยทำให้ไดโนเสาร์สูญพันธุ์ เกิดเมื่อหลายล้านปีที่แล้ว และ อาจจะเกิดขึ้นได้ในตอนไหนก็ได้ อาจจะพรุ่งนี้หรือวันนี้

ถ้ามองกรณีเป็นคาบเวลา มันไม่แน่นอน อาจจะเกิดในอีก 10 ล้านปีข้างหน้า

แต่ทำไม ไม่มีใครคิดว่า อุกกาบาต จะตกลงมาพรุ่งนี้ ทั้งที่ความเป็นไปได้ มันมี 100% คือ ตก 100% ไม่ตก 100%

แต่หากมันตกลงมาแล้ว มนุษย์อาจจะสูยพันธุ์ไปเลยก็ได้

บางคนมองมันเป็นเรื่องไกลตัว  ที่พูด ไม่ได้ให้ทุกคน "ตื่นตระหนก" แต่อยากให้ "ตระหนัก" ให้มากกว่านี้

คือ อยากให้มอง เรื่องภัยพิบัติ เป็นเรื่องที่ใกล้ตัว มากกว่านี้ ไม่ใช่เรื่องงมงาย มันคือวิทยาศาสตร์