อ่านบทวิเคราะห์วิจารณ์เรื่องความขัดแย้งระหว่าง ขวัญชัย ไพรพนา กับแกนนำ
นปช. โดยเฉพาะ อ.ธิดา ถาวรเศรษฐ แล้ว ก็ขำ คือขำสื่อต่างๆ ที่ตีปีกดีใจว่า
“แดงกัดกัน” และจะนำไปสู่ความพินาศเป็นแน่แท้

ความขัดแย้งในขบวนการประชาชนที่ก่อตัวขึ้นหลวมๆ อย่างเสื้อเหลือง เสื้อแดง
เป็นเรื่องธรรมดา โดยเฉพาะเมื่อฝ่ายตัวเองได้เป็นรัฐบาล มีอำนาจแล้วไม่สามารถ
ทำตามความเรียกร้องต้องการ พันธมิตรก็เปิดศึกกับประชาธิปัตย์ พรรคการเมืองใหม่
กัดกันเอง แต่จะบอกว่ามวลชนพันธมิตรแตกสลายกลับบ้านใครบ้านมันก็คงไม่ใช่
ยังแปรรูปไปเป็นกลุ่มต่างๆ ใครเป่านกหวีดปรี๊ดก็ออกมา อย่างเมื่อครั้งม็อบแช่แข็ง

ขบวนเสื้อเหลืองเสื้อแดงเกิดจากความขัดแย้งเชิงอุดมการณ์ในสังคมไทย ระหว่าง
อุดมการณ์ประชาธิปไตยที่เชื่อว่าอำนาจต้องมาจากการเลือกตั้ง กับอุดมการณ์ต่อต้าน
คอร์รัปชั่น ที่เชื่อว่าเลือกตั้งมีแต่โกง ทั้งสองฝ่ายปลุกระดมมวลชนผ่านสื่อใหม่
ทีวีดาวเทียม วิทยุชุมชน พอเป่านกหวีดปี๊ดๆ ก็มีคนมาเป็นหมื่นๆ แล้วค่อยจับกลุ่มกัน
แกนนำรุ่นแรกๆ ก็คือ “ดาราทีวี” ไม่ว่าสนธิ ลิ้ม, ณัฐวุฒิ, จตุพร ขวัญชัย ก็มาจาก
นักจัดรายการวิทยุ แกนนำท้องถิ่นมักเป็นดีเจวิทยุชุมชน ตัวอย่างเช่น “โกตี๋”
แดงลำลูกกา ผู้ไม่เคยแคร์แกนนำหน้าไหน

การเคลื่อนไหวต้องใช้เงิน อย่างน้อยก็จัดเวที จัดรถ เลี้ยงอาหาร เสื้อเหลืองเบื้องหน้า
ตั้งกล่องบริจาค อาศัยมวลชนเป็นคนชั้นกลางไปถึงไฮโซ แต่ก็มีกลุ่มทุนสนับสนุนอยู่
ข้างหลัง เสื้อแดงอาภัพหน่อย อาศัยท่อน้ำเลี้ยง “นายใหญ่” เป็นหลัก แกนนำที่มี
เสียงดังจึงได้แก่ผู้ที่ต่อสายตรง แต่ “นายใหญ่” ก็ต่อหลายสาย ช่วงเลือกตั้งยังโทร
ข้ามโลกคุยกับแกนนำระดับจังหวัดอำเภอด้วยซ้ำ

เสื้อแดงหลายพื้นที่มีนักการเมืองสนับสนุน แต่ไม่ใช่ “ขึ้นต่อ” เพราะนักการเมืองทุน
ท้องถิ่นทำงานมวลชนไม่เป็น อีกทั้งมวลชนก็ต่างคนต่างมา มีอิสระสูง บางอำเภอมี
เสื้อแดง 3-4 กลุ่ม ไม่มีใครขึ้นต่อใคร ส.ส.เพื่อไทยบางเขต มวลชนด่าเช็ดเวลาเสี่ยง
เป็นเสี่ยงตายไม่เคยเห็นหัว แต่เสื้อแดงไม่มีตัว จำเป็นต้องเลือก

คำพูดที่ว่า เสื้อแดงอีสาน 20 จังหวัดขึ้นต่อขวัญชัย จึงเป็นแค่ราคาคุย แม้แต่ในอุดร
บ้านตัวเอง ยังโดนหมู่บ้านเสื้อแดงตลบหลัง แต่แน่นอน เมื่อใดที่ขวัญชัยระดมมวลชน
เคลื่อนไหวในประเด็นที่มวลชนเห็นด้วย จัดเวทีจัดรถรับส่ง คนก็มาล้นหลาม แต่สมมุติ
ขวัญชัยจัดม็อบเรียกร้องให้นิรโทษกรรมปี 2558 จะหาคนได้ถึง 200 หรือเปล่าก็ไม่รู้

แกนนำ นปช.ก็ใช่ว่าจะสั่งมวลชนได้ ความขัดแย้งที่น่าจับตากว่ากรณีขวัญชัย คือ
แนวร่วม 29 มกรา ซึ่งมานอกโผ จน นปช.เสียหน้า ว่ากันว่า ทั้งขอร้อง ล็อบบี้ ไม่ให้
มวลชนมา อ้างว่ากระทบรัฐบาล ก็ยังมีคนไปกลับนับรวมเหยียบหมื่น แกนนำที่มาเรียก
ตามภาษา บก.ลายจุดว่า “แกนนอน” คือพวกแกนระดับอำเภอ ตำบล ที่เชื่อมถึงกันหมด

นปช.มีปัญหาการนำ เพราะรัฐบาลเพื่อไทยไม่สามารถแก้ไขรัฐธรรมนูญ นิรโทษกรรม
ดำเนินคดีพฤษภา 53 (ซึ่งทหารตกหายไปเฉย เหลือแต่อภิสิทธิ์ สุเทพ เป็นจำเลย)
โดนมวลชนด่าขรมว่า “เพื่อถอย” นปช.ก็ไม่รู้จะอยู่ตรงไหน เพราะเอาขาเข้าไปผูกกับ
รัฐบาล หันรีหันขวางก็โดนด่าไปด้วย

อย่างไรก็ดี ในภาพรวมทั้งหมด ไม่ใช่ว่าเสื้อแดง นปช. พรรคเพื่อไทย กำลังจะแตกหักกัน
แต่นี่คือขั้นตอนที่มวลชนเสื้อแดงกำลังเรียกหาอำนาจในการควบคุมตรวจสอบรัฐบาลที่
ตัวเองเลือกมา เลือกตั้งครั้งหน้าเสื้อแดงก็จะยังเลือกเพื่อไทย แต่จะขอมีส่วนร่วมและมีข้อ
ต่อรองมากขึ้น

การนำในเสื้อแดงก็เริ่มพัฒนาไปเป็น “การนำทางเลือก” ถ้าเป็นการหย่อนบัตร ก็เลือกเพื่อไทย
ถ้าจัดเวที ก็ฟังณัฐวุฒิ จตุพร แต่ถ้าเป็นเรื่องรัฐธรรมนูญ หลักประชาธิปไตย การนำทางความคิด
เริ่มคล้อยมาทางนักวิชาการ เช่น นิติราษฎร์ มากกว่าฟังนักการเมือง

ถามว่าเสื้อแดงจะสูญสลายไหม ต้องย้อนดูว่า เสื้อแดงมาจากไหน อ.เกษียร เตชะพีระ
ชี้ว่า ชนบทไทยเปลี่ยนไปแล้ว คนที่เลิกทำอาชีพเกษตรกรมีมากขึ้น กลายเป็นคนชั้นกลาง
ระดับล่าง ซึ่งต้องการให้รัฐบาลมีนโยบายช่วยให้ลืมตาอ้าปาก ถีบตัวสร้างฐานะ มีทักษิณ
หรือไม่มี ก็มีคนเหล่านี้ ที่จะลุกขึ้นมาเรียกหาอำนาจทางการเมืองอยู่แล้ว

http://www.komchadluek.net/detail/20130218/152097/แดงกัดกัน.html

ดีใจทื่มี "ใบตองแห้ง"  ในคมชัดลึก ...เหมือนมี  นงนุช สิงหเดชะ ใน มติชน
แบบนี้  ถึงจะเรียก "สื่อ"  ได้ ใช่ไหม  เพราะอย่างน้อย  ก็มองรอบด้าน

Wake up Thailand  สรรเสริญ ใบตองแห้ง บอกถูกใจใช่เลย  ..นี่แหละ
เสื้อแดง ...มันเป็นเช่นนี้เอง  ...เลยเก็บตกมาให้เพื่อนๆ อ่าน ค่ะ

ต่อไปต้องรีบแปะ ...กระทู้ บ่าย ๆ เย็นๆ เนตเดี้ยงบ่อย  แปะกระทู้ไม่ได้
เมื่อวานเสียของ 2  กระทู้ ...แปะไม่เสำเร็จ