เมื่อวานนี้พาที่บริษัทไปดู จันดารา กันมา

ไปกัน 10 คน ที่ SF Terminal 21

มีทั้งคนไทยและฝรั่ง


ออกจากโรงต้องอธิบายเรื่องให้ฝรั่งกันจน "เมื่อยมือ" คือเราเป็นคนไทยดูภาคของพี่อุ๋ยมาแล้ว (ตอนนั้นยังเด็กมาก)  

ดูจันดารา ปฐมบทมาแล้ว

เป็นแฟนหนังของหม่อมน้อย

เหนื่อยกับ จันดารา ปัจฉิมบทที่สุด แบบเดินออกจากโรงแล้วรู้สึกเหมือนเวลาดู4DX เหมือนเล่นเอง เจ็บเอง ไม่้ใช้สลิง ไม่ใข้แสตนด์อิน อะไรประมาณนั้น


คือหนังมันดูเยอะ และยัดเยียดไปนิด


หลายๆ ประเด็น จำไม่ได้จริงๆ ว่ามีอยู่ในภาคของพี่อุ๋ย นนทรี เหรอ และไม่รู้ว่ามีในหนังสือ บทประพัทธ์ต้นฉบับด้วยหรือไม่


หรือหม่อมน้อยเพิ่มไปให้สมบูรณ์ หรือ เพื่ออรรถรส

ดูแล้วไม่ค่อย Get ว่าต้องการสื่ออะไร


เรื่องศาสนาความแค้นการปล่อยวาง กรรม น่าจะอะไีรประมาณนี้


ดูแล้วเหมือนมีหนังหลายๆเรื่องดังนี้

1- จันดารา ลูกใครหว่า DNA อยู่บนหน้า
2- มหากาพย์คุณบุญเลื่อง
3- Life of คุณหลวง
4- Revenge of คุณท้าวยาย
5- แม่ดาราและพ่อจอม ในหุบเขาจ้อจี้ เรื่องใดคือเรื่องจริง เรื่องจริงคือเรื่องใด เรื่องนี้เคยเกิดหรือไม่ หรือมันไม่เคยเกิดขึ้นเลย
6- คุณแก้ว ในแดนมหัศจรรย์

ถ้าจะบอกว่าเรื่องนี้เป็นหนังอีโรติค คงไม่ถูกนักเพราะมันหนักทั้ง ดราม่า อีโรติค ตลกคอเมดี้ แฟนตาซี ระทึกขวัญ ฆาตรกรรม ครอบครัว


ที่ชอบที่สุด คือการแสดงของมาริโอ้ เมาเร่อ คือจากที่ชอบจากสิ่งเล็กๆ (ชอบเพราะตัวหนังส่งให้มาริโอ้ดูน่ารัก) ชอบในอุโมงค์ผาเมือง จากแววตาและการแสดงที่น้อยแต่มาก

มาจันดารา ปฐม ยิ่งชอบ รู้สึกโอ้เล่นดีขึ้น เล่นดีขึ้น (ต่างจากเวลาเล่นละคร ที่เราไม่รู้สึกอิน  อันนี้น่าจะมาจากฝีีมือของผู้กำกับด้วย)


มา จันดารา ปัจฉิมบท เราว่าโอ้ โต แบบก้าวกระโดดมากๆ แบบหูน้ำตา สีหน้าแววตา กล้ามเนื้อทุกมันมันสื่อสาร "ทุกอณ"

ถาวว่าชอบจันดารา 1+2 มากน้อยแค่ไหน เราให้ไม่ถูกเลย แต่ละ part มีความงามในตัวของมันเอง

ภาคแรกสำหรับเรามันดูขาดๆ และไม่ชอบการแสดงของญาญ่าญิ๋ง

ภาคสองมันดูเกินๆ เยอะๆ ล้นๆ แต่ชอบญาญาญิ๋งกะบทคุณบุญเลื่องในภาค 2 นี้มากขึ้น (เอ๊ะ หรือว่าจะชินกับอาการจีบปากจีบคอ เก๊กสวยของนางไปแล้ว)