พอดีผมได้รู้จักคนๆ หนึ่งข้างใต้ตึกผม ทำงานแบงค์แห่งหนึ่ง

ผมสงสารจังเลย เขาโดนย้ายไปทำงานสาขาในห้างแบบไม่ทันตั้งตัว

ซึ่งผมเคยคุยๆ กับคนแบงค์ที่ทำงานตามห้าง ที่อายุไม่มาก(รุ่นราวคร่าวเดียวกับผม)

หลายๆ คน บอกผมว่า เขาไม่อยากทำ ไม่ชอบ แต่หางานอื่นที่ดีกว่าไม่ได้เลยต้องไปทำ

ผมแอบรู้สึกว่า บางทีการมีเป้ามากๆ มันก็เกินไป เช่น ขายประกัน ขายกองทุน แล้วทุกอย่างที่ขวางหน้า ซึ่งน่าสงสารมากครับ

แล้วคิดอย่างไรกันครับ