ถึง...โกโบริ มายสวีทฮาร์ท

       คานฯอยากไปญี่ปุ่น(กับคุณ)ค่ะ ไม่ต้องไปชงไปชวนยังอังหรอกค่ะ(รายนั้นปล่อยให้นางซึนงมโข่งต่อไป)   
แถมยังชอบโขกสับคุณ ใช้วาจาเชือดเฉือนจนหัวใจคุณเป็นแผลเลือดซิบๆตลอด ฉันนี่สิค่ะ!!! ฉันที่อยู่ตรงนี้!!!
คนที่นั่งรอคุณทุกวันจันทร์-อังคาร   ถ้าคุณพาฉันไปญี่ปุ่น ไปพบคุณพ่อคุณแม่คุณ ฉันจะหัดทำอาหารญี่ปุ่นเอาใจคุณพ่อคุณแม่คุณด้วยค่ะ
แต่ด้วยความที่ฉันเป็นคนไทยคงต้องมีปรับเปลี่ยนกันบ้างนะคะเพื่อความแนบแน่นของทั้ง2ประเทศ
       อย่างซูชิหน้าปลาดิบ ดิฉันก็จะใช้ปลาร้าแทนค่ะ ดิบเหมือนกัน ไม่ผ่านความร้อน แล้วก็ไอ้กิๆเก้ๆที่คุณกับหมอทาเคดะ
ไปทำให้ยัยอังกับคุณแม่คุณยายถึงบ้าน คุณบอกว่าหมักกับเหล้ามิรินใช่มั้ยค่ะ? แต่เพื่อความแนบแน่นของทั้ง2ประเทศ
ดิฉันจะใช้เหล้าขาว40ดีกรีแทนนะคะ รสชาติจะร้อนๆ(แสบคอ)เหมาะกับหน้าหนาวของญี่ปุ่นดีค่ะ
อ้อ อีกอย่างดิฉันจะทำข้าวต้มให้คุณพ่อคุณแม่ของคุณลองชิมด้วยนะคะ เป็นสูตรลับที่คุณพิทยาเขาสอนฉัน
อ่านถึงตรงนี้คุณคงอยากรู้ว่า พิทยาคือใคร? (ไม่บอกค่ะ กลัวคุณหึง อิอิ)
       สุดท้ายนี้ ฉันเก็บกระเป๋ารอคุณแล้วนะคะ หวังว่าคุณจะหันมามองฉันบ้าง ฉันไม่อยากอยู่บนคานอีกต่อไปแล้วค่ะ
หวังว่าคุณจะมาเขี่ย เอ้ย สอยฉันลงจากคานด้วยนะคะ


      ปล.ตีขิมมันยาก ตีฉิ่งดีกว่า ง่ายกว่าเยอะค่ะ

                                                                                                                        ด้วยรักและปลาทู

                                                                                                                    คานทองฯมองแต่เธอ