สวัสดีค่ะ
มารายงานตัวแล้วนะคะ หายหน้าหายตา ไปนานมากเช่นเคย พอดีเรื่องราวในชีวิตมันยุ่งยาก เยอะแยะไปหน่อยค่ะ (หายไปนานจัด จนเข้ามา pantip แล้วตกใจกับโฉมใหม่เลยอ่ะ เพิ่งเคยเห็น เขาเปลี่ยนมานานแล้วรึยังเนี่ย)
ก่อนอื่นต้องขอขอบพระคุณ เพื่อนๆทุกท่าน ที่ส่งของเล่นมาบริจาคนะคะ ของทั้งหมดได้ส่งผ่านเพื่อนเรา ที่ทำโครงการหาของขวัญให้เด็กๆ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ เรียบร้อยแล้วค่ะ
ได้ของเล่นส่งไปให้เด็กๆเยอะเลย ขอบคุณแทนน้องๆชายแดน ด้วยนะคะ ต้องขอโทษด้วยที่อาจจะตอบขอบคุณ ไม่ครบทุกท่าน เพราะของเยอะมากค่ะ ท่านที่ให้เบอร์โทรศัพท์มาก็จะง่ายหน่อย เพราะเราส่ง sms ตอบได้เลยค่ะ แต่ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ ของมาถึงครบทุกชิ้น พี่ๆไปรษณีย์หลักสี่ น่ารักมากๆค่ะ มีโทรศัพท์มาตามด้วยว่าของมาเยอะเลย มารับด่วน ช่วยเราขนขึ้นรถด้วยค่ะ
ของเล่นบางส่วน แบ่งให้เพื่อนจากมูลนิธิ Wishing well นำไปแจกน้องๆที่ป่วยอยู่ตามโรงพยาบาลต่างๆนะคะ ส่วนเสื้อผ้าที่ส่งมาบริจาคก็กระจายไป 2 ที่คือ ขนไปบ้านแกร์ด้าที่ลพบุรี ส่วนนึง ส่งขึ้นดอยไปให้เด็กชาวเขาส่วนนึงค่ะ
ตอนนี้ขอพักโครงการการกุศลชั่วคราวนะคะ อาทิตย์หน้า เราลาไปปฏิบัติธรรม 8 วันค่ะ ไปที่ยุวพุทธิกสมาคม ขอไปพักใจ และฝึกฝนจิตใจ สติ สมาธิของตัวเองสักหน่อยค่ะ อาทิตย์หน้าขอพักรับโทรศัพท์ ให้คำปรึกษาด้วยนะคะ ปิดโทรศัพท์ทั้งอาทิตย์จ้า
ขอเวลาให้ตัวเองบ้าง ขอพักเยียวยาจิตใจตัวเอง เพราะเจอเรื่องหนักๆ ชวนให้ทุกข์ ให้ท้อ เยอะเหลือเกินค่ะ และอยากไปปฏิบัติบูชา เพื่อสร้างบุญให้ตัวเองด้วย และแถมอุทิศบุญ ให้เพื่อนพ้องน้องพี่ทั้งหลายที่ช่วยเหลือกันมา รวมทั้งเจ้า H ที่อยู่ร่วมกันมานานด้วยอ่ะค่ะ
กลับจากปฏิบติธรรม แล้ว ช่วงต้นเดือนมีนา ต้องไปคลีนิคนิรนาม ไปเจาะเลือดฉลอง 12 ปี ที่อยู่ร่วมกับเจ้า HIV ค่ะ เดือนหน้าครบ 12 ปีแล้วนะ เวลามันผ่านไปเร็วมากเลยนะคะ พอดีภูมิคุ้มกันตกด้วยค่ะ เครียดมากไปหน่อย ตรวจที่โรงพยาบาลแล้ว มันตกลงไปเยอะ จากเดิมที่ก็มีไม่มากแค่ 315 หลังจากกินยามาได้ 6 ปี ยังอุตส่าห์วนกลับไป 200 อีก คุณหมอเลยกังวล บอกให้ไปตรวจที่นิรนามมาอีกที
คุณหมอสันนิฐานว่า ชีวิตเราวุ่นวายเยอะเกินไป เรื่องราวเข้ามาเยอะเกิน ภูมิคุ้มกันมันเลยตก เพราะดูจากสภาพร่างกายหน่ะ แข็งแรง ปกติภูมิคุ้มกันไม่น่าลดลงเยอะอย่างนี้ คุณหมอเลยว่า มันน่าจะเป็นเรื่องของจิตใจ หรือ พักผ่อนน้อยเกินไป เราคงต้องหันมาดูแลตัวเองให้เยอะขึ้นหน่อยค่ะ ช่วงนี้เหนื่อยเยอะเหมือนกันค่ะ
แต่ในงานที่เหนื่อยๆ อย่างการรับโทรศัพท์ ให้คำปรึกษา สำหรับผู้ติดเชื้อรายใหม่ๆ มันก็เป็นงานที่ทำแล้วภูมิใจนะคะ บางทีเหนื่อยมากกับการพยายามปลอบใจคน แต่ถ้าฟังเสียงแล้ว รู้สึกว่าเขาดีขึ้น เขาไม่คิดสั้นแล้ว เขาอยู่ได้ แล้ว เขาลุกขึ้นมาสู้ต่อได้แล้ว มันก็ดีใจค่ะ
ผู้ติดเชื้อรายใหม่ๆ ก็ยังมีเพิ่มขึ้นทุกวันนะคะ และเหมือนเดิม ที่พอรู้ว่าติดเชื้อ จะต้องหวนคิดถึงภาพน่ากลัวๆ ที่เคยได้ผ่านตาไป และต้องคิดว่าตัวเองกำลังจะตายในสภาพน่าเกลียดเร็วๆนี้ ต้องอธิบายกันอยู่นานว่า มันไม่ได้เป็นอย่างนั้นทุกคนนะ เราอยู่มา 12 ปี ยังอ้วนกลม อยู่เลย และเป็นผู้ติดเชื้อสมัยนี้ สบายกว่าสมัยก่อนเยอะเลย ยาก็ฟรี การดูแลรักษาก็ดีกว่าสมัยเรารู้ตัวใหม่ๆมากเลย
เดี๋ยวนี้ผู้ติดเชื้อ มีชีวิตอยู่ได้นานมากๆค่ะ นานจนเรากับเพื่อนๆยังงงว่า เฮ้ย เราอยู่มาจนป่านนี้ได้อย่างไร นี่เราต้องอยู่จนแก่ จริงๆหรือนี่ ตอนนี้เพื่อนๆและเรา เริ่มวิตกกังวลกับชีวิตตอนแก่แล้วนะคะ หลังจากที่ใช้ชีวิตสบายๆ ไม่มีห่วง ไม่มีกังวล เพราะคิดว่า เดี๋ยวก็ตาย ไม่อยู่ถึงแก่หรอก
ตอนนี้ทุกคนเริ่มมีคำถามในหัวว่า ตอนแก่ๆจะทำอย่างไร จะอยู่กับใคร จะมีเงินใช้มั้ย พวกเราว่าจะทำโครงการบ้านพักคนชราที่ติดเชื้อ HIV แล้วมาอยู่รวมกันค่ะ เพราะส่วนใหญ่ ถ้าไม่เป็นเกย์ ก็เป็นคนโสด ตัวคนเดียว แก่ๆก็มาอยู่กับเพื่อนๆแล้วกัน จะได้ไม่เหงาจนเกินไป
ดังนั้นใครที่เพิ่งรู้ตัวว่าติดเชื้อ หรือ ใครจะรู้ตัวว่าเป็นผู้ติดเชื้อในอนาคต ไม่ต้องกลัวนะคะ อยู่ได้นาน ไม่ตายง่ายๆหรอกค่ะ
อาทิตย์ก่อนโน้น ไปทานข้าวกับ พี่หนึ่ง อิทธิรักษ์ ผู้ติดเชื้อที่เปิดเผยตัว คนแรกของเมืองไทย พี่เขาก็ยังอยู่เลย 20 กว่าปี ใกล้ๆ 30 ปีแล้วมั้ง เพราะเรายังบอกพี่เขาเลยว่า หนูเห็นรูปพี่ในโปสเตอร์เรื่องเอดส์ ที่โรงเรียน ตั้งแต่หนูยังผูกคอซอง ใครจะคิดว่าเราต้องโตมาเป็นพี่น้องที่สนิทกันอย่างนี้
อ้อ สำหรับคนที่ถามข่าว กิจกรรมของเว็บแก้วไดอารี่ ช่วงหลังๆไม่ค่อยมีกิจกรรมใหญ่ๆค่ะ เพราะสมาชิกอายุมากขึ้นเรื่อยๆ ให้น้องๆอาสาสมัครรุ่นใหม่ๆ เขามาทำกิจกรรมแทนไป เพื่อนๆในเว็บก็ยังนัดเจอกันอยู่ แต่มักจะเป็นการกินข้าว ไปเที่ยว ทำอะไรสบายๆมากขึ้นค่ะ
แล้วช่วงหลังกระแส Facebook มาแรง เพื่อนๆก็หันไปคุยกันในเฟสบุ๊ค kaewdiary กันมากขึ้น แต่เว็บแก้วไดอารี่ก็ยังอยู่นะคะ พวกเราก็เปลี่ยนรูปแบบมาทำงานการกุศล ที่เหมาะกับสังขาร คือ หาของบริจาคส่งไปตามที่ต่างๆ ช่วยประชาสัมพันธ์งานการกุศลของที่ต่างๆ ทำนองนี้หน่ะค่ะ ปีนี้ครบ 12 ปีเว็บแก้วด้วย ช่วงเดือนกรกฎา อาจจะมีกิจกรรมใหญ่สักหน่อยค่ะ
++Kaew ไดอารี่ ++ มารายงานตัว หลังจากหายไปนานค่ะ
มารายงานตัวแล้วนะคะ หายหน้าหายตา ไปนานมากเช่นเคย พอดีเรื่องราวในชีวิตมันยุ่งยาก เยอะแยะไปหน่อยค่ะ (หายไปนานจัด จนเข้ามา pantip แล้วตกใจกับโฉมใหม่เลยอ่ะ เพิ่งเคยเห็น เขาเปลี่ยนมานานแล้วรึยังเนี่ย)
ก่อนอื่นต้องขอขอบพระคุณ เพื่อนๆทุกท่าน ที่ส่งของเล่นมาบริจาคนะคะ ของทั้งหมดได้ส่งผ่านเพื่อนเรา ที่ทำโครงการหาของขวัญให้เด็กๆ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ เรียบร้อยแล้วค่ะ
ได้ของเล่นส่งไปให้เด็กๆเยอะเลย ขอบคุณแทนน้องๆชายแดน ด้วยนะคะ ต้องขอโทษด้วยที่อาจจะตอบขอบคุณ ไม่ครบทุกท่าน เพราะของเยอะมากค่ะ ท่านที่ให้เบอร์โทรศัพท์มาก็จะง่ายหน่อย เพราะเราส่ง sms ตอบได้เลยค่ะ แต่ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ ของมาถึงครบทุกชิ้น พี่ๆไปรษณีย์หลักสี่ น่ารักมากๆค่ะ มีโทรศัพท์มาตามด้วยว่าของมาเยอะเลย มารับด่วน ช่วยเราขนขึ้นรถด้วยค่ะ
ของเล่นบางส่วน แบ่งให้เพื่อนจากมูลนิธิ Wishing well นำไปแจกน้องๆที่ป่วยอยู่ตามโรงพยาบาลต่างๆนะคะ ส่วนเสื้อผ้าที่ส่งมาบริจาคก็กระจายไป 2 ที่คือ ขนไปบ้านแกร์ด้าที่ลพบุรี ส่วนนึง ส่งขึ้นดอยไปให้เด็กชาวเขาส่วนนึงค่ะ
ตอนนี้ขอพักโครงการการกุศลชั่วคราวนะคะ อาทิตย์หน้า เราลาไปปฏิบัติธรรม 8 วันค่ะ ไปที่ยุวพุทธิกสมาคม ขอไปพักใจ และฝึกฝนจิตใจ สติ สมาธิของตัวเองสักหน่อยค่ะ อาทิตย์หน้าขอพักรับโทรศัพท์ ให้คำปรึกษาด้วยนะคะ ปิดโทรศัพท์ทั้งอาทิตย์จ้า
ขอเวลาให้ตัวเองบ้าง ขอพักเยียวยาจิตใจตัวเอง เพราะเจอเรื่องหนักๆ ชวนให้ทุกข์ ให้ท้อ เยอะเหลือเกินค่ะ และอยากไปปฏิบัติบูชา เพื่อสร้างบุญให้ตัวเองด้วย และแถมอุทิศบุญ ให้เพื่อนพ้องน้องพี่ทั้งหลายที่ช่วยเหลือกันมา รวมทั้งเจ้า H ที่อยู่ร่วมกันมานานด้วยอ่ะค่ะ
กลับจากปฏิบติธรรม แล้ว ช่วงต้นเดือนมีนา ต้องไปคลีนิคนิรนาม ไปเจาะเลือดฉลอง 12 ปี ที่อยู่ร่วมกับเจ้า HIV ค่ะ เดือนหน้าครบ 12 ปีแล้วนะ เวลามันผ่านไปเร็วมากเลยนะคะ พอดีภูมิคุ้มกันตกด้วยค่ะ เครียดมากไปหน่อย ตรวจที่โรงพยาบาลแล้ว มันตกลงไปเยอะ จากเดิมที่ก็มีไม่มากแค่ 315 หลังจากกินยามาได้ 6 ปี ยังอุตส่าห์วนกลับไป 200 อีก คุณหมอเลยกังวล บอกให้ไปตรวจที่นิรนามมาอีกที
คุณหมอสันนิฐานว่า ชีวิตเราวุ่นวายเยอะเกินไป เรื่องราวเข้ามาเยอะเกิน ภูมิคุ้มกันมันเลยตก เพราะดูจากสภาพร่างกายหน่ะ แข็งแรง ปกติภูมิคุ้มกันไม่น่าลดลงเยอะอย่างนี้ คุณหมอเลยว่า มันน่าจะเป็นเรื่องของจิตใจ หรือ พักผ่อนน้อยเกินไป เราคงต้องหันมาดูแลตัวเองให้เยอะขึ้นหน่อยค่ะ ช่วงนี้เหนื่อยเยอะเหมือนกันค่ะ
แต่ในงานที่เหนื่อยๆ อย่างการรับโทรศัพท์ ให้คำปรึกษา สำหรับผู้ติดเชื้อรายใหม่ๆ มันก็เป็นงานที่ทำแล้วภูมิใจนะคะ บางทีเหนื่อยมากกับการพยายามปลอบใจคน แต่ถ้าฟังเสียงแล้ว รู้สึกว่าเขาดีขึ้น เขาไม่คิดสั้นแล้ว เขาอยู่ได้ แล้ว เขาลุกขึ้นมาสู้ต่อได้แล้ว มันก็ดีใจค่ะ
ผู้ติดเชื้อรายใหม่ๆ ก็ยังมีเพิ่มขึ้นทุกวันนะคะ และเหมือนเดิม ที่พอรู้ว่าติดเชื้อ จะต้องหวนคิดถึงภาพน่ากลัวๆ ที่เคยได้ผ่านตาไป และต้องคิดว่าตัวเองกำลังจะตายในสภาพน่าเกลียดเร็วๆนี้ ต้องอธิบายกันอยู่นานว่า มันไม่ได้เป็นอย่างนั้นทุกคนนะ เราอยู่มา 12 ปี ยังอ้วนกลม อยู่เลย และเป็นผู้ติดเชื้อสมัยนี้ สบายกว่าสมัยก่อนเยอะเลย ยาก็ฟรี การดูแลรักษาก็ดีกว่าสมัยเรารู้ตัวใหม่ๆมากเลย
เดี๋ยวนี้ผู้ติดเชื้อ มีชีวิตอยู่ได้นานมากๆค่ะ นานจนเรากับเพื่อนๆยังงงว่า เฮ้ย เราอยู่มาจนป่านนี้ได้อย่างไร นี่เราต้องอยู่จนแก่ จริงๆหรือนี่ ตอนนี้เพื่อนๆและเรา เริ่มวิตกกังวลกับชีวิตตอนแก่แล้วนะคะ หลังจากที่ใช้ชีวิตสบายๆ ไม่มีห่วง ไม่มีกังวล เพราะคิดว่า เดี๋ยวก็ตาย ไม่อยู่ถึงแก่หรอก
ตอนนี้ทุกคนเริ่มมีคำถามในหัวว่า ตอนแก่ๆจะทำอย่างไร จะอยู่กับใคร จะมีเงินใช้มั้ย พวกเราว่าจะทำโครงการบ้านพักคนชราที่ติดเชื้อ HIV แล้วมาอยู่รวมกันค่ะ เพราะส่วนใหญ่ ถ้าไม่เป็นเกย์ ก็เป็นคนโสด ตัวคนเดียว แก่ๆก็มาอยู่กับเพื่อนๆแล้วกัน จะได้ไม่เหงาจนเกินไป
ดังนั้นใครที่เพิ่งรู้ตัวว่าติดเชื้อ หรือ ใครจะรู้ตัวว่าเป็นผู้ติดเชื้อในอนาคต ไม่ต้องกลัวนะคะ อยู่ได้นาน ไม่ตายง่ายๆหรอกค่ะ
อาทิตย์ก่อนโน้น ไปทานข้าวกับ พี่หนึ่ง อิทธิรักษ์ ผู้ติดเชื้อที่เปิดเผยตัว คนแรกของเมืองไทย พี่เขาก็ยังอยู่เลย 20 กว่าปี ใกล้ๆ 30 ปีแล้วมั้ง เพราะเรายังบอกพี่เขาเลยว่า หนูเห็นรูปพี่ในโปสเตอร์เรื่องเอดส์ ที่โรงเรียน ตั้งแต่หนูยังผูกคอซอง ใครจะคิดว่าเราต้องโตมาเป็นพี่น้องที่สนิทกันอย่างนี้
อ้อ สำหรับคนที่ถามข่าว กิจกรรมของเว็บแก้วไดอารี่ ช่วงหลังๆไม่ค่อยมีกิจกรรมใหญ่ๆค่ะ เพราะสมาชิกอายุมากขึ้นเรื่อยๆ ให้น้องๆอาสาสมัครรุ่นใหม่ๆ เขามาทำกิจกรรมแทนไป เพื่อนๆในเว็บก็ยังนัดเจอกันอยู่ แต่มักจะเป็นการกินข้าว ไปเที่ยว ทำอะไรสบายๆมากขึ้นค่ะ
แล้วช่วงหลังกระแส Facebook มาแรง เพื่อนๆก็หันไปคุยกันในเฟสบุ๊ค kaewdiary กันมากขึ้น แต่เว็บแก้วไดอารี่ก็ยังอยู่นะคะ พวกเราก็เปลี่ยนรูปแบบมาทำงานการกุศล ที่เหมาะกับสังขาร คือ หาของบริจาคส่งไปตามที่ต่างๆ ช่วยประชาสัมพันธ์งานการกุศลของที่ต่างๆ ทำนองนี้หน่ะค่ะ ปีนี้ครบ 12 ปีเว็บแก้วด้วย ช่วงเดือนกรกฎา อาจจะมีกิจกรรมใหญ่สักหน่อยค่ะ