จากข่าว จับหนึ่งในคนร้ายงัดรถBenZ ของดาราสาวสวย
หรือข่าว ดาราสาวสวย ของในบ้านหาย แล้ว ...
คุณรู้ไหม? ทำไม คนรวย กับ ดารา เวลาแจ้งความแล้ว เจ้าพนักงานตำรวจ คดีดำเนินการไว

ตอบ
ขาเม้าวงการดารา:  เพราะเป็นดาราไง?? ตำรวจถึงตามได้ไว
ขาเม้า เซเลป : เพราะคนรวยไง??ตำรวจถึงตามได้ไว

จริงๆแล้วเพราะเค้ามีทนายดำเนินการให้ ไงครับ (........................อึ้ง)
กำปั้นทุบดินไปหน่อย ผมขอ ขยายความก็แล้วกัน

      เนื่องจาก ประมวลวิธีพิจารณาความอาญา นั้น ได้มีข้อกำหนดเงื่อนไขอันสำคัญ ในการร้องทุกข์ว่า “ผู้เสียหายจะต้องกล่าวหาโดยมีเจตนาที่จะให้ผู้กระทำผิดได้รับโทษ แต่เรามักจะพบบ่อยๆว่า ผู้เสียหายนั้นแจ้งความ ลงในบันทึกประจำวันว่า

“แจ้งความไว้เป็นหลักฐาน”

เช่น บางครั้งผู้เสียหายยังต้องการจะเจรจากับผู้ต้องหา เมื่อได้แจ้งข้อเท็จจริงกับเจ้าพนักงานตำรวจแล้ว ก็จะระบุไว้ว่า แจ้งเป็นหลักฐานเพื่อไม่ให้คดีขาดอายุความ แจ้งไว้เพื่อนำเรื่องไปจัดการดำเนินคดีเอง การเขียนคำร้องทุกข์ไปในทำนองว่า เราไม่มีเจตนาจะให้ ผู้กระทำผิดรับโทษเป็นอันขาด เหล่านี้ถือว่าเป็นคำร้องทุกข์ตามกฏหมายเพราะเป็นการแจ้งไว้เป็นหลักฐาน

     ถือว่าขณะนั้นยังไม่มีเจตนาให้เจ้าพนักงานสอบสวนดำเนินคดีต่อผู้กระทำความผิดเท่ากับว่ายังไม่ได้ร้องทุกข์ O_o  
(ส่วนใหญ่ประทึกประจำวัน มักจะลงไว้ให้โดยอัตโนมือ ด้วยความขยัน)
เป็นเหตุให้ เสียหายต่อเรา คือ ถ้าขาดอายุความร้องทุกข์ ซึ่งมีเพียงสามเดือน นับแต่วันที่รู้เรื่องความผิดและรู้ตัวผู้กระทำผิดเท่านั้น
ตัวอย่างดังต่อไปนี้
“ผมขอแจ้งความว่า นายเกี๊ยะออกเช็คเด้งให้ผม แต่นายเกี๊ยะเป็นเพื่อนซี้กระผม ผมไม่เอาเรื่องกับมันหรอก ผมขอแจ้งไว้เป็น หลักฐานเท่านั้นเอง” แบบนี้ไม่เรียกว่า “ร้องทุกข์” เพราะเราไม่มีเจตนาให้นายเกี๊ยะได้รับโทษ แบบนี้ไม่เรียกว่า “ร้องทุกข์” เพราะเราไม่มีเจตนาให้นายเกี๊ยะได้รับโทษ

     ดังนั้นเมื่อไปแจ้งความร้องทุกข์ต่อเจ้าพนักงานตำรวจ ก่อนจะลงนามหรือเซ็นชื่อลงในบันทึกประจำวันของเจ้าพนักงานตำรวจ จะต้องพิจารณาเองว่ามีข้อความที่ผู้แจ้งความร้องทุกข์แสดงเจตนาให้ผู้กระทำความผิดได้รับโทษ เช่นประโยคว่า “ขอให้ดำเนินคดีให้ถึงที่สุด” “ขอให้ตำรวจจับกุมดำเนินคดีกับผู้กระทำความผิดด้วย” “ผู้เสียหายต้องการร้องทุกข์ ต้องการให้ดำเนินคดีกับผู้ต้องหาคนใดคนหนึ่งจนถึงที่สุด"
ตัวอย่างดังต่อไปนี้
“ผมขอแจ้งความว่า นายเกี๊ยะออกเช็คเด้งให้ผม ผมขอให้ตำรวจจับนายเกี๊ยะให้ผมด้วย ผมเอาเรื่องจนถึงที่สุด” แบบนี้เป็นร้องทุกข์” แล้ว เพราะเรามีเจตนาจะเอาเรื่องกับนายเกี๊ยะผู้กระทำผิด

ซึ่งในคดีอาญาเจ้าพนักงานสอบสวน ต้องดำเนินการ ภายในกำหนด 2 เดือน นับแต่วันรับคำร้องทุกข์

     และคดีที่เกี่ยวกับความผิดส่วนตัว หรือความผิดอันยอมความได้ เช่น คดี ยักยอก ฉ้อโกง หมิ่นประมาท ข่มขืน อนาจาร เช็ค เป็นต้น คดีเหล่านี้ผู้เสียหายจะต้องแจ้งความร้องทุกข์ภายในสามเดือน นับแต่วันที่ได้ถูกละเมิดและเสียหาย หรือนับแต่วันที่รู้เรื่องกระทำผิดและรู้ตัวผู้กระทำความผิด ถ้าหากไม่ได้ดำเนินการแจ้งความร้องทุกข์ภายในเวลากำหนด จะขาดอายุความ (คดีอาญาอายุความเป็นคุณแก่จำเลย) จะฟ้องร้องเอาผิดต่อผู้กระทำความผิด มิได้

      เมื่อแจ้งความร้องทุกข์ ภายในระยะเวลาสามเดือนแล้ว อายุความจะขยายออกไปตามประเภทของความผิด เช่นคดีหมิ่นประมาทด้วยเอกสารขยายออกไป ห้าปี คดีความผิดฐานข่มขืนกระทำชำเราขยายออกไปสิบห้าปี และอายุความคดีอาญาขยายได้สูงสุดคือยี่สิบปี

     สรุปง่ายๆ พอมีเงิน ทนายก็จะช่วยเหลือให้ทำการร้องทุกข์ ได้อย่างถูกต้อง เจ้าพนักงานสอบสวนจึงสามารถเริ่มต้นธารแห่งกระบวนการยุติธรรมได้อย่างถูกต้อง ไม่ได้โดนผู้ต้องหาฟ้องร้องกลับว่า กระทำการผิดประมวลวิธีพิจารณาความอาญา โดนสอบ แป๊กขั้น เงินเดือนอีก ใจเข้าใจเรา ครับ

     และเจ้าพนักงานรับสินน้ำใจ ในการดำเดินคดีโดยชอบ ไม่ได้นะครับ(แอบๆ ได้อย่าออกข่าว) เพราะจะผิด ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๑๔๙.

เห็นว่าเพื่อนมาลงว่า รถหายกันบ่อยๆ เลยมาเขียนไว้เพื่อ เวลาแจ้งความดำเนินคดีได้ ถูกต้อง ครับ