พยายามหัดตั้งนาน แต่ก็ปั่นไม่ได้ซักที

เรื่องของเรื่องก็เพราะหัดผิดมาตั้งแต่ต้น ด้วยการซื้อจักรยานที่มีล้อประคองมาให้ลูกสาว แล้วก็ให้ปั่นๆๆๆไป

ท้ายสุด เธอก็ได้แต่ปั่นแต่ทรงตัวไม่ได้ มารู้ทีหลังว่าให้หัดโดยไม่ต้องปั่น ให้ถอดบันได ขาจานออกไปเลย แล้วใช้ขาไถๆรถไปจะได้ฝึกการทรงตัว พอทรงตัวได้การปั่นมันก็ง่าย

ผมก็อ๋อ ถึงว่าเห็นเด็กแถวบ้านเค้าไถจักรยานแบบไม่มีจาน (strider bike)

ก็เลยเอาบ้าง เมื่อวันพฤหัสเลยถอดล้อประคองออก แต่ไม่ได้ถอดบันไดเพราะแน่นมาก ถอดไม่ได้ ลูกก็ไถๆไป ไถไปก็เจ็บไปเพราะบันไดมันมากระแทกขาจนเป็นรอย

สงสารลูก เดี๋ยวกลายเป็นนางสาวน่องลายไม่ได้ประกวดนางสาวเชียงใหม่ ก็บอกว่าพอเหอะ

แล้วผมก็คว้าจักรยานออกไปปั่นออกกำลัง ไปซื้อโจ๊กมาไว้กินตอนเช้า แล้วแวะไปถามร้านมอไซค์แถวๆนั้นว่าถอดบันไดจักรยานได้มั้ย ปรากฏว่าได้   (หลังจากนี้มีเรื่องนิดหน่อย เดี๋ยวจะมาตั้งกระทู้แยกครับ)

พอเช้าวันศุกร์ก็เอาจักรยานใส่ท้ายรถไปร้านมอไซค์จัดการถอดบันไดออก แล้วผมก็จัดการเอาทิชชู่หุ้มขาจานกันเผื่อโดนขาจะได้ไม่เจ็บมาก

ตอนเย็นลูกกลับจากเรียนหนังสือก็พามาลองคราวนี้ไถได้ง่ายขึ้น แต่ก็ยังทรงตัวไม่ได้ เพราะเธอยังกลัว ไถขากางเชียว ตัวก็ยังแข็งทื่อ สรุปวันนี้ก็ยังไม่ได้อะไรมาก แต่ก้ดูมีแววเพราะเริ่มทรงตัวได้นิดหน่อย

เย็นวันนี้ (วันเสาร์) ผมก็เขลูกออกมาหัดอีก
มาวันนี้ทรงตัวได้มากขึ้น และมากขึ้นเรื่อยๆ ผมใช้วิธีเอามือรุนหลังเธอเพื่อเธอไม่ต้องเอาขาลงมาไถให้รถวิ่ง จนในที่สุดเธอก็ทรงตัวได้ยาวๆ
จนผมวิ่งตามไม่ไหว เลยบอกลูกว่าเอาบันไดใส่เหอะลูก พ่อวิ่งไม่ไหวแล้ว

จัดการใส่บันได แล้วก็รุนหลังเธอ พอทรงตัวได้ผมก็บอกว่า เอ้า ปั่น

เธอเงอะๆงะๆอยู่แป๊บนึงเพราะยังตั้งสมาธิกับการทรงตัว แต่แป๊บเดียวเธอก็ถีบบันได แล้วถีบๆๆๆๆๆ ได้แว้วๆๆๆๆๆ

พ่อมันนะดีใจกว่าลูกอีก 555 (กรูไม่ต้องวิ่งรุนหลังแล้ว แฮ่กๆๆๆ)

จะเหลืออย่างเดียวที่ยังไม่คล่องก็คือตอนออกตัว

เดี๋ยวพรุ่งนี้ฝึกใหม่