สืบเนื่องจากกระทู้นี้นะคะ

http://ppantip.com/topic/30121604

วันนี้เราลองถอยห่างจากผู้ชายที่เราชอบแล้วค่ะ จากที่ปกติเรามักจะพยายามหาทางใกล้ชิด
หรือเข้าไปอยู่ในรัศมีสายตาของเขาเสมอ(แบบว่าใจกล้าหน้าด้านมากกกกกกกกกกกกก><)
วันนี้่เราลอง...ถอยห่าง...จากเขาออกมา  อย่างที่มีเพื่อนๆแนะนำไว้แล้วค่ะ...
โดยพยายามหลบหน้าหลบตา(ปกติเราจะชอบแอบมองเขาและเขาก็หันมาเห็นประจำ...มันหลบไม่ทันอ่า-*-)
มีแอบเข้ามุมบ้าง(ไม่ว่าจะเป็น มุมห้อง หรือ มุมโซฟา ที่มันจะมีพนักพิงสูงๆบังตัวเรามิด)
และสุดท้ายก็คือไปอยู่ในที่ที่เขาไม่น่าจะไปถึง...

ซึ่งผลปรากฎว่า... เหมือนเขาจะผ่านมาเกือบทุกทีี่่่ที่เราอยู่เลยแหละ(ถ้าเราไม่ได้คิดไปเองนะ)
ทั้งที่ที่เขาไม่น่าจะไปถึง...ทั้งมุมห้อง มุมโซฟา(ไอ่เราก็พยายามคู้ตัวหลบสุดริด แบบว่า ณ จุดนั้นมันไม่อยากเจออ่ะ)
จนคนที่นั่งข้างๆเขาหันมามองด้วยหางตา ประมาณว่าทำอะไรของแก๊ เลยทีเดียว 5555555+ อนาถตัวเองแท้  

แล้ววันนี้เรากลับบ้านกับพี่ชาย(ไม่รู้ว่าเขาจะเห็นรึเปล่า เราอุตส่าห์ปล่อยให้พี่เดินนำไปก่อน...กลัวเขาเห็น)
ถึงเราจะพยายามถอยห่างจากเขาเพื่อตัดใจ...แต่เราก็ไม่อยากให้เขาเข้าใจผิดคิดว่า..พี่ชายเป็นแฟนเรา..
ทั้งที่เมื่อวานเราเพิ่งพยายามขอเฟสขอไลน์เขามา(แต่เขาบอกว่าไม่เล่นทั้งสองอย่าง...หรือเล่นแต่ไม่บอกก็ไม่รู้)
เราไม่อยากให้เขาคิดว่าเราเป็นผู้หญิงแบบที่...เมื่อวานยังพยายามเข้าหาผู้ชายอีกคน...แต่พออีกวันก็ควงกับผู้ชายอีกคนซะแล้ว
แต่เราก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงให้เขาฟัง เพราะไม่มีโอกาสได้คุยกันเลย...หรือดีหน่อย คือ เขาเห็นแต่ไม่สนใจ...
อันนี้เราก็ไม่ต้องกลัวว่าเขาจะเข้าใจอะไรผิดๆ(เพราะเราเพิ่งพยายามตัดใจวันแรกเองนะ ขอร้องอย่าให้เขาเกลียดเราเลย)

และตอนนี้ก็ได้แต่ภาวนาว่าเขาจะไม่เห็นว่าวันนี้เรากลับกับพี่ชาย...
แม้ว่าเขาจะยืนอยู่หน้าเคาท์เตอร์ตรงประตูทางออกตอนเรากลับเลยก็ตาม เหอๆๆ

PS. กระทู้นี้ จขกท. ขอระบายความอัดอั้นตันใจนิดนึงนะคะ