บอกเลยว่าเพิ่งเคยจีบผู้ชายเป็นครั้งแรก~ และ ~นก~
มันเริ่มขึ้นเมื่อตอนที่เรากับ A ไปค่ายด้วยกัน พอเราได้เห็นมุมน่ารักๆ ของเค้าเราก็แอบปลื้มไปเลย
ในที่สุด เราตัดสินใจเดินเข้าไปทักทายว่า 'เป็นไง สนุกมั้ย?' จากนั้นก็เลยมีเรื่องได้คุยด้วยกัน แต่ด้วยความที่เราก็ปลื้ม A ไง
พอหวั่นไหวมากๆ ก็เก็บอาการไม่อยู่ คุยไปหลุดยิ้มเขินไป บางทีก็หลบสายตาเค้า และแล้วค่ายก็จบลง เราสองคนแยกย้ายห่างหายจากกัน
แต่ไม่นาน เค้าก็ทักไลน์เรามาถามทุกข์สุขดิบ เราไม่อยากให้บทสนทนามันจบลง เราเลยพยายามรั้งเค้าไว้ พยายามชวนคุย วันนี้ไปทำอะไรมาบ้าง ยังเรียนอยู่เหรอ เย็นนี้จะกินอะไรเหรอ อยากเห็นรูปจัง แล้วก็มีเริ่มรุกจีบบ้าง อ่อยบ้าง คือเราพยายามทำให้บทสนทนามันไม่จบ แต่เราพยายามมากเกินไป มันเป็นการจงใจมากเกินไปจนทำให้บทสนทนาไม่เป็นธรรมชาติและไม่สนุกเลย
A เริ่มอึดอัด เรารู้สึกแบบนั้นและเราเริ่มรู้สึกตัว จากนั้นเราเลยตัดสินใจที่จะเป็นฝ่ายถอยออกมาเอง เราเลิกแชทกับ A
บอกเลยว่าวันต่อๆ มาของเราหดหู่มาก ใจหนึ่งหวังให้เค้าทักไลน์มาถามว่าเราหายไปไหน แต่ก็ไม่มีสักข้อความ เราเห็นเค้าเปลี่ยนรูปโปรเป็นรูปคู่กับผู้หญฺิง เราก็เลยนึกขึ้นได้ว่าเราไม่เคยถามเค้าเลยว่าเค้ามีแฟนรึยัง
แต่ในที่สุดเราก็หลุดพ้นจากช่วงเวลางงๆ เบลอๆ และก็เข้าสู่ภาวะปกติ และวันนั้นเราทักแชท A ไปเพื่อถามทุกข์สุขดิบ
ไม่มีการรุก ไม่มีการจีบ แค่คุยกันสบายๆ ชิวๆ แบบเพื่อนคุยกัน แต่เรารู้สึกโอเคมาก เราไม่ต้องพยายามเลย เราแค่เป็นตัวของตัวเอง
และเราก็รู้สึกได้ว่า A เองก็ดูผ่อนคลาย เค้าคุยกับเราเรื่อยๆ ทั้งเรื่องที่ไปเจอมา แพลนที่จะทำวันต่อไป

เรายอมรับว่าเรานก แต่ตอนนี้เรารู้สึกโอเคจริงๆ ไม่ต้องพยายามชวนคุยอีกฝ่ายเดียวแล้ว ในเมื่ออีกฝ่ายก็เริ่มรู้สึกดีกับเรา เค้าก็จะเริ่มชวนเราคุยบ้างเอง
ถึงแม้จะคุยกันแบบเพื่อน แต่ก็รู้สึกสบายใจดีนะ