มันเหมือนกับเป็นบริษัทหนึ่ง
ตอนแรกๆนายจ้างเจ้าของร้านลงมาทำเอง ร้านยังเล็กๆอยู่ก็คุยกันง่าย
วันหนึ่งร้านเิติบโตขึ้น คนเยอะลูกจ้างก็เยอะ
ลูกจ้างทำงานเหนื่อยหากคนเยอะขึ้น คนร้อยพ่อพันแม่ ลูกจ้างก็ร้อยพ่อพันแม่เหมือนกัน
ดังนั้นหากทำให้ลูกค้าเบื่อหน่ายได้ ลูกค้าบ่นก็ไม่ได้แ้ก้ไขอะไร
ถือว่าเป็นความผิดลูกค้าเองที่ไม่ยอมเปลี่ยนแปลง
ลูกจ้างก็จะสบายขึ้น มีเวลานั่งเล่นมากขึ้น
ไม่ต้องทำไรมาก วันๆนั่งด่าลูกค้า หมดเวลางานก็สแกนนิ้วมือกลับบ้าน
ลูกจ้างจะต้องสนใจทำไมว่าลูกค้าน้อยลงหรือเปล่า
เพราะตัวเองก็ยังได้เงินเดือนเท่าเดิม
**หมายเหตุไม่ได้เจตนาดูถูกลูกจ้างนะครับ ผมหมายถึงเฉพาะลูกจ้างตัวแสบเท่านั้น
เหตุผลที่หลายๆบริษัืทใหญ่ๆ ล้มละลายเพราะลูกจ้างตัวแสบ..
ตอนแรกๆนายจ้างเจ้าของร้านลงมาทำเอง ร้านยังเล็กๆอยู่ก็คุยกันง่าย
วันหนึ่งร้านเิติบโตขึ้น คนเยอะลูกจ้างก็เยอะ
ลูกจ้างทำงานเหนื่อยหากคนเยอะขึ้น คนร้อยพ่อพันแม่ ลูกจ้างก็ร้อยพ่อพันแม่เหมือนกัน
ดังนั้นหากทำให้ลูกค้าเบื่อหน่ายได้ ลูกค้าบ่นก็ไม่ได้แ้ก้ไขอะไร
ถือว่าเป็นความผิดลูกค้าเองที่ไม่ยอมเปลี่ยนแปลง
ลูกจ้างก็จะสบายขึ้น มีเวลานั่งเล่นมากขึ้น
ไม่ต้องทำไรมาก วันๆนั่งด่าลูกค้า หมดเวลางานก็สแกนนิ้วมือกลับบ้าน
ลูกจ้างจะต้องสนใจทำไมว่าลูกค้าน้อยลงหรือเปล่า
เพราะตัวเองก็ยังได้เงินเดือนเท่าเดิม
**หมายเหตุไม่ได้เจตนาดูถูกลูกจ้างนะครับ ผมหมายถึงเฉพาะลูกจ้างตัวแสบเท่านั้น