คนแนะนำงานให้ไม่ทำเพราะ  เหตุมาจากความขี้เกียจและไม่กล้าเจอผู้คนของตัวเอง  ทำให้พลาดโอกาศได้งานทำ    

มาสำนึกได้ตอนจะหางานเอง  ทำไมมันหายากขนาดนี้  จะไปไหนมาไหนด้วยตัวเองก็งงๆ  งงกับชีวิตตัวเอง ไม่รู้จะไปยังไง  ชีวิตจะเป็นยังไง   เหมือนไม่มีหนทางเดินเป็นของตัวเอง   รู้สึกท้อ เครียด  กดดัน  บ้านก็ไม่มีอาศัยคนอื่นอยู่  ครอบครัวไม่รู้จะโดนไล่ออกวันไหน  

ครอบครัวก็ทะเลาะกันอยู่ประจำ   หดหู่สุดๆ  เพิ่งเรียนจบตกงาน8เดือน  เรียนจบมาทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง  เด๋อๆ ด๋าๆ ไม่กล้า ปอดแหก ไม่มั่นใจไปซะทุกอย่าง   จบมาแล้วครอบครัวหวังจะพึ่งพาอาศัยเราก็พึ่งไม่ได้ งานก็ไม่มีทำ   เฮ้อ.........   มานึกถึงอดีต ซ้ำไป ซ้ำมา  มันน่าเสียดายกับการกระทำอันงี่เง่า จริงๆ  ไม่น่าเกิดมาเป็นคนเลย  เสียชาติเกิดจริงๆ    เพราะความขี้ซึม  ขี้เกียจ  ไม่อดทน  ไม่กล้า  ผมอยากหาหมอ (แต่ก็ไม่กล้าอีก T T)   อายุอีก5ปีก็จะ30แล้ว เพื่อนคนอื่นมีงานทำ แต่งงาน กันหมดแล้ว   มันยิ่งคิดยิ่งท้อ    จะลองไปหากรุงเทพก็ไม่รู้จะไปพักไหนก่อนดี   หางานทำเองที่บ้าน  ก็น้อยเหลือเกิน   หางานทางเน็ต  นานๆทีเรียกสัมภาษ แถมระยะทางก็ไกล ตังก็ไม่ค่อยมี

ผมเซงตัวเอง ผมเป็นโรคขี้เกียจ  เวลาหดหู่แม้แต่แรงจะกินข้าวยังไม่มี   สมองไม่มีความคิดที่จะทำสร้างสรรค์อะไรเลย  


ขอโทษทุกครับ ที่่ตั้งกระทู้ซึมๆ แบบนี้  T T