ร้าน 7-Eleven หรือที่คนไทยเรียกกันติดปากว่า “เซเว่น” ที่ผุดอยู่ให้เห็นชุกชุมในเมืองไทยนั้นเป็นบริษัทสัญชาติอเมริกัน ปัจจุบันมีสำนักงานใหญ่อยู่ในญีปุ่น เริ่มกิจการในเมืองดัลลัสมาตั้งแต่ พ.ศ. 2470 จนปัจจุบันเติบใหญ่จนมีเกือบ 5 หมื่นสาขาทั่วโลก

ข้อมูลจากเว็บไซต์ 7-11 ในญี่ปุ่น [1] ระบุว่าในปี 2012 ประเทศไทยมีเซเว่นอยู่ทั้งสิ้น 6,822 สาขา หรือคิดเป็นเซเว่น 97 สาขาต่อประชากรทุก 1,000,000 คน ซึ่งนับเป็นความหนาแน่นของสาขาเซเว่นต่อจำนวนประชากรที่มากที่ค่อนข้างสูง ตามหลังไต้หวัน, เกาหลีใต้, ญี่ปุ่น และสิงคโปร์ ซึ่งมีเซเว่น 207, 133, 114 และ 110 สาขาต่อประชากร 1,000,000 คน ตามลำดับ (ควรเป็นที่สังเกตว่าญี่ปุ่นมีร้านลักษณะเดียวกับเซเว่นอีกหลายอย่าง เช่น Lawson, Newsday ฯลฯ) อย่างไรก็ตาม หากพิจารณาเฉพาะร้านเซเว่นในประเทศไทย ทางบริษัท CP ALL ได้ประกาศไว้กับนักลงทุนว่า [2] จะขยายให้ถึง 7,000 สาขาในปี 2013

เสียงวิพากษ์วิจารณ์ที่เรามักได้ยินกันบ่อยๆคือ ร้านสะดวกซื้ออย่างเซเว่นเป็นสัญลักษณ์ของระบบทุนนิยมสมัยใหม่ที่เข้ามาครอบครองพื้นที่และเปลี่ยนแปลงสังคมไทยแบบเดิมไปอย่างมาก แต่ในอีกมุมหนึ่ง ด้วยขนาดของธุรกิจที่ใหญ่ขนาดนี้ย่อมหมายถึงการสร้างงานให้กับคนไทยจำนวนมหาศาล การพัฒนาระบบธุรกิจและทรัพยากรบุคคล ความสะดวกสบายอย่างยิ่งสำหรับผู้บริโภคทั่วประเทศ ตลอดจนโอกาสทางธุรกิจอื่นๆ อีกมากมายไปด้วยในเวลาเดียวกัน (ลองนึกถึงกรณี “สาหร่ายเถ้าแก่น้อย” เป็นตัวอย่าง)

บางทีการเป็นส่วนหนึ่งของสังคมโลกในยุคโลกาภิวัฒน์นั้นย่อมมีทั้งข้อดีและข้อด้อย ซึ่งก็อยู่ที่ว่าสังคมไหนจะไขว่คว้าเอาข้อดีมาใช้ประโยชน์ให้ได้มากที่สุด แล้วปรับตัวให้สามารถตั้งรับกับข้อด้อยของมันได้ดีกว่ากัน

http://www.whereisthailand.info/2013/02/7-eleven/