ไม่ใช่เรื่องของผมเองนะครับ แต่ผมอยู่ในเหตุการณ์(นั่งทำงานอยู่โต๊ะข้างๆ)

เรื่องมีอยู่ว่า พี่พนักงานตำแหน่งช่างติดตั้งอุปกรร์และ service
หน้าที่ประจำคือต้องไปติดตั้งอุปกรณ์และเปลี่ยนอะไหล่สินค้าให้ลูกค้าทุกเดือนตามกำหนด
โดยลูกค้าส่วนใหญ่จะอยู่ในเขตกรุงเทพและปริมณฑล
เมื่อเช้าเถียงกับเจ้านายเรื่องโอที
เดือนที่แล้วทั้งเดือน ลูกจ้างขับรถของบริษัทออกไปติดตั้งอุปกรณ์ตั้งแต่ 8.00 ขับรถกลับมาคืนบริษัทเวลาประมาณ 20.00 น. บางวันก็นานกว่านั้น แล้วตรอกบัตรลงเวลาออก
เขียนใบโอทีไปแล้วปรากฏว่าสิ้นเดือนไม่ได้โอทีเลยสักบาทเดียว เพราะหัวหน้าชี้แจงว่าคิดเฉพาะเวลาทำงานหน้างานจริงๆไม่รวมเวลาขับรถเดินทางกลับ
(ทำหน้างานเลิกประมาณ 18.00น. เวลาที่เหลือคือเวลาขับรถกลับ+รถใน กทม ติดมาก)

มุมมองลูกน้อง
ลูกน้องก็เถียงว่างานผมการขับรถก็ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งในงานเพราะวันๆหนึ่งต้องเหนื่อยขับไปหลายที่ ทั้งส่งของ ทั้งติดตั้งอุปกรณ์
แล้วตอนเย็นๆรถก็ติด และที่สำคัญเสียเวลากลับค่ำทุกวัน มีเวลาพักนอนพักผ่อนอยู่กับลูกน้อยลง
"ถ้ารู้ว่าไม่คิดโอทีให้แบบนี้เค้าจะทำงานหน้างานแค่ บ่าย 4 โมงแล้วพยายามกลับมาถึงบริษัทก่อนค่ำ ดีกว่า"
บางวันลูกค้าบางรายอยู่ไกล(นอกปริมณฑล)  กว่าจะขับรถกลับมาถึงออฟฟิชตรอกบัตรก็เกือบ 5 ทุ่ม
ถ้าไม่คิดเวลาเดินทาง ทำไมตอนขับรถไปถึงคิดให้เป็นเวลางานล่ะ แต่ตอนขับรถกลับมาคืนไม่คิดให้  

มุมมองเจ้านาย
ไม่ให้โอทีแหละถูกแ้ล้ว คิดเฉพาะเวลาทำหน้างาน สมมุติเวลาเดินทางกลับรถติดวันละ3 ชม ผมก็จ่ายโอทีให้ลูกน้องฟรีๆบานเลยสิ
แต่งานโดยรวมกลับได้เท่าเดิม ผมจะคิดโอทีให้เฉพาะปฎิบติหน้างานล่วงเวลาเท่านั้น ทำหน้างานเลยเวลากี่ชั่วโมงผมก็จ่ายให้ได้ไม่มีปัญหา  
เพราะคุณได้ทำงานเพิ่มขึ้น แบบนี้มันดูสมเหตสมผลมากกว่า จะมาขอโอทีจากเวลาขับรถกลับ


ผมนั่งฟังอยู่ใครถูกเนี่ย????
แต่ผลสุดท้ายคือ พี่พนักงานคนนั้นไม่ได้โอทีสักบาทเดียว แล้วก็เดินหน้าเครียดออกไป