สงสัยเล่นๆค่ะ  พอมองคนรอบตัว ทำไมไม่มีใครมีแฟนอาขีพเดียวกัน หรือทำงานที่เดียวกันเลย- -" ทั้งที่น่าจะใกล้ชิดกันโอกาสได้รักกันสูง
ลูกพี่ลูกน้องเราเรียนพยาบาล ที่บ้านบอก เออ เดี๋ยวต้องได้แฟนเป็นหมอแน่ๆ กลายเป็นพี่เค้าเพิ่งแต่งงานไปกับทหาร ย้ายไปอยู่เหนือด้วยกัน(เจอกันตอนผู้ชายมาหาหมอ)
ญาติอีกคนเป็นหมอผู้หญิง อายุ27-28แลัวยังไม่มีแฟน(เคยมีแฟนเป็นหมอด้วยกันตอนเรียน) ญาติบอกไม่เป็นไร เป็นหมอเดี๋ยวก็ได้แต่งกับหมอ ปีก่อนอายุ30 แต่งงานกับนักการทูตเฉยเลย ตอนนี้ไปเป็นว่าที่ภริยาทูตสบายไปแล้ว(เพื่อนม.ปลายแนะนำให้+เคยเรียนม.ปลาย+มหาวิทยาลัยเดียวกัน)
น้องของพี่คนข้างบนเป็นหมอเหมือนกัน(ผู้ชาย) มีแฟนเป็นอาจารย์ดร.สอนพวกวรรณคดี(เคยเรียนม.ปลาย+มหาวิทยาลัยเดียวกัน แต่ไม่เคยรู้จักกัน ไปรู้จักกันที่อังกฤษ)
ญาติผู้ชายอีกคนเป็นสถาปนิก มีแฟนเป็นสัตวแพทย์จะแต่งกันปีหน้า(เคยเรียนห้องเดียวกันตอนม.ต้น)
บ้านเราพ่อเราเป็นทนาย แม่เราเป็นวิศวกร(เรียนม.ปลายที่เดียวกัน เป็นเพื่อนของเพื่อนสมัยม.ปลาย)
พี่สาวเราแท้ๆ จบการท่องเที่ยวทำงานโรงแรม แฟนจบบัญชี ทำงานธนาคาร(รู้จักกันในงานเลี้ยงวันเกิดเพื่อน)
เราเองทำงานด้านสารนิเทศ แฟนเป็นวิศวกร(รู้จักกันตั้งแต่ประถม พอม.ต้น ม.ปลาย มหาวิทยาลัยก็เรียนที่เดียวกัน แต่คนละสายการเรียน คนละคณะ)

เพื่อนเราแต่ละคนก็มีแฟนต่างอาชีพทั้งนั้นเลย
เพื่อนเป็นเลขาฝรั่ง แฟนเป็นนักบินฝึกหัด( รู้จักตอนจบใหม่ๆไปเรียนซัมเม
เพื่อนอีกคนรับราชการ ทำฝ่ายวางแผน แฟนเป็นฝรั่ง เป็นเชฟโรงแรมดัง(รู้จักตอนไปเรียนตปท.)
เพื่อนอีกคนเป็นครู แฟนเป็นตำรวจ(รู้จักกันในเว็บบอร์ด ใช้รถยี่ห้อเดียวกันเลยเข้าบอร์ดนั้น)
เพื่อนอีกคนเป็นแอร์ แฟนเป็นนักธุรกิจพวกอะไหล่รถยนต์ (รู้จักตอนไปทัวร์ตปท. )

เลยมานั่งคิดขำๆ แทบไม่มีใครทำงานสายเดียวกันเลยส่วนมากมีจุดเชื่อมคือม.ปลาย มหาวิทยาลัย ไม่ก็ไปเจอที่อื่นไปเลย