อากาศร้อนมากมาย คิดไม่ถึงว่าปีนี้จะร้อนได้ใจขนาดนี้ 2-3 วัน มานี่ 28-32 องศา เหมือนอากาศบ้านเราเลย
พูดได้เลยว่า “ร้อนตับแลบ” นึกครึ้มๆ ขึ้นมาว่าอยากไปเดินรับแดดซะหน่อย เพราะหาวันเหงื่อ-ออกได้ไม่บ่อยนัก
แล้วจะเดินไปไหนดีล่ะ ไหนๆ จะเดินทั้งทีก็ให้ได้อะไรติดไม้ติดมือกลับมาบ้าง คิดแล้วก็เลยเดินเข้าป่าดีกว่า
จะได้เก็บ "แบลคเบอรี่" มาทำ
พาย มัฟฟิน หรือ
แยมก็ได้ เข้าท่ากว่าเดินเล่นชมนกชมไม้ด้วย
ที่เห็นป่าเขียวลิบๆ นั่นแหละค่ะ ที่กำลังจะไป ตามแนวเส้นสีเหลืองนั่นเป็นดงแบลคเบอรี่เขาล่ะ ส่วนสีขาวๆ เทาๆ
ที่เห็นคล้ายถนน แต่จริงๆ แล้วไม่ใช่ถนนหรอก เป็นแม่น้ำร้าง ซึ่งเดิมมีน้ำไหลผ่าน แต่ตอนนี้น้ำเปลี่ยนทิศทาง จึงเหลือแค่ร่องรอย
เป็นก้อนหินให้เห็น เดินบนก้อนหินอย่างลำบากนิดหน่อย เฉไป เฉ-มา ซ้ายทีขวาที ทำซะเหงื่อตกสมความตั้งใจ
ดูซิ ดูซิ ออกผลมามากมาย เห็นแล้วหายเหนื่อย บรรดานกนานาชนิดก็อิ่มไปตามๆ กัน แต่ขอบอกกกก
ว่าไม่สนุกเลยกับการเก็บเจ้าแบลคเบอรี่นี่ เพราะว่า เขามีหนามอันแหลมคม ใครอยากจะชื่นชม ก็ต้องฝ่าดงหนามนี่ไปก่อน
ระหว่างที่เก็บอยู่ ก็เหลือบไปเห็นอะไรบางอย่าง คุ้นมากเลยต้นนี้ ไม่คิดว่าจะมาขึ้นกลางดงแบลคเบอรี่
เด็ดมาชม ดมกลิ่มเพื่อพิสูจน์ ใช่เลยค่ะ เขาคือ ผักชีลาว หรือผักชีล้อม (Dill) แบบที่เคยเห็นที่บ้านเรานี่แหละ
เก็บได้พอสมควร ประมาณซักหนึ่งกิโลเห็นจะได้ น่าจะพอสำหรับพาย 2 ถาดเล็ก ตัดกิ่งเล็กๆ มาให้เห็นว่า
หนามเขาแหลมคมจริงๆ ค่ะ
เข้า ป่า หน้า ร้อน,,,,,,,เข้าไปทำไม ????
พูดได้เลยว่า “ร้อนตับแลบ” นึกครึ้มๆ ขึ้นมาว่าอยากไปเดินรับแดดซะหน่อย เพราะหาวันเหงื่อ-ออกได้ไม่บ่อยนัก
แล้วจะเดินไปไหนดีล่ะ ไหนๆ จะเดินทั้งทีก็ให้ได้อะไรติดไม้ติดมือกลับมาบ้าง คิดแล้วก็เลยเดินเข้าป่าดีกว่า
จะได้เก็บ "แบลคเบอรี่" มาทำ พาย มัฟฟิน หรือแยมก็ได้ เข้าท่ากว่าเดินเล่นชมนกชมไม้ด้วย
ที่เห็นป่าเขียวลิบๆ นั่นแหละค่ะ ที่กำลังจะไป ตามแนวเส้นสีเหลืองนั่นเป็นดงแบลคเบอรี่เขาล่ะ ส่วนสีขาวๆ เทาๆ
ที่เห็นคล้ายถนน แต่จริงๆ แล้วไม่ใช่ถนนหรอก เป็นแม่น้ำร้าง ซึ่งเดิมมีน้ำไหลผ่าน แต่ตอนนี้น้ำเปลี่ยนทิศทาง จึงเหลือแค่ร่องรอย
เป็นก้อนหินให้เห็น เดินบนก้อนหินอย่างลำบากนิดหน่อย เฉไป เฉ-มา ซ้ายทีขวาที ทำซะเหงื่อตกสมความตั้งใจ
ดูซิ ดูซิ ออกผลมามากมาย เห็นแล้วหายเหนื่อย บรรดานกนานาชนิดก็อิ่มไปตามๆ กัน แต่ขอบอกกกก
ว่าไม่สนุกเลยกับการเก็บเจ้าแบลคเบอรี่นี่ เพราะว่า เขามีหนามอันแหลมคม ใครอยากจะชื่นชม ก็ต้องฝ่าดงหนามนี่ไปก่อน
ระหว่างที่เก็บอยู่ ก็เหลือบไปเห็นอะไรบางอย่าง คุ้นมากเลยต้นนี้ ไม่คิดว่าจะมาขึ้นกลางดงแบลคเบอรี่
เด็ดมาชม ดมกลิ่มเพื่อพิสูจน์ ใช่เลยค่ะ เขาคือ ผักชีลาว หรือผักชีล้อม (Dill) แบบที่เคยเห็นที่บ้านเรานี่แหละ
เก็บได้พอสมควร ประมาณซักหนึ่งกิโลเห็นจะได้ น่าจะพอสำหรับพาย 2 ถาดเล็ก ตัดกิ่งเล็กๆ มาให้เห็นว่า
หนามเขาแหลมคมจริงๆ ค่ะ