เชื่อว่าสมัยเรียน ทุกๆคนคงจำประโยคนี้ได้
" พ่อแม่ ไม่มีเงินทองจะกองให้ จงตั้งใจ พรากเพียร เรียนหนังสือ "

ที่สอนแบบนี้ เพราะการศึกษาถือเป็นทรัพย์สมบัติ ที่ไม่มีวันหมด และใครก็มาพรากเอาจากเราไปไม่ได้
มีความรู้ มีการศึกษา ถือเป็นอาวุธเหมือนมีเกราะป้องกันตัวเอง เพื่อไม่ให้ใครมาดูถูก ข่มเหง หรือรังแกเราได้

แต่คงใช้ไม่ได้ กับยุคสมัยนี้ เพราะรู้หน้า ไม่รู้ใจ คนที่ทำงานดีๆ ก็ใช่ว่าจะไว้ใจได้ คนที่เราไว้ใจมากที่สุด คือ คนที่น่ากลัวที่สุด เพราะเราไม่รู้ว่าเค้าคิดอะไรอยู่กันแน่ !!

เมื่อพ่อแม่ส่วนมาก ก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไร แต่ก็พยายามทุกทาง เพื่อให้ลูกมีทุกอย่างทัดเทียมคนอื่น จะได้ไม่โดนดูถูก และยังบอกเสมอว่า การศึกษาเป็นเรื่องสำคัญ เมื่อเรามีหน้าที่การศึกษาและงานที่ดี ใครหน้าไหนก็จะมาดูถูก หรือข่มเหง เอาเปรียบเราไม่ได้ แต่คงไม่จริงเสมอไป เพราะชีวิตจริงในสังคมสมัยนี้ คนที่ดูถูก เหยียดหยาม ข่มเหง รังแกคนอื่น กลับเป็นคนที่มีเกียรติ มีการศึกษาดี มีหน้าที่การงานที่มั่นคง คนในสังคมก็ให้ความเชื่อถือ เคารพ ยำเกรง ส่วนคนที่พูดตรงๆ ไม่ได้เสแสร้ง กลับถูกมองว่าต้องการสร้างกระแส บ้างก็ว่าเป็นเด็กเลี้ยงแกะ สิ่งเหล่านี้มันสร้างความเจ็บปวด และทิ้งรอยแผลในใจ ยิ่งกว่าถูกโจรผู้ร้ายฆ่าตายซะอีก มันเป็นช่วงเวลาที่ทรมาน แต่ก็ต้องอดทนต่อไป