เนื่องจากผ่านมาที่คลับนี้ ก็เลยนั่งคิดว่าเรื่องลึกลับที่ตนเองเคยเจอนั้นมีอะไรบ้าง
คิดไปแล้วก็มีอยู่เยอะมาก แต่เรื่องที่นึกขึ้นได้เป็นอันดับแรกเลย คือ เรื่องนี้ครับ

ผีผู้หญิง

ประมาณ 5 ปีก่อนหรือนานกว่านั้น ผมมีความเชื่อเรื่องร่างทรง องค์เทพ เป็นอย่างมากถึงขั้นงมงายเลยทีเดียว
แล้วก็จับพลัดจับผลูไปเป็นลูกศิษย์สำนักหนึ่งเข้าจนได้ ซึ่งเป็นร่างทรงของใครผมเองก็จำไม่ได้แล้ว
จำได้แต่ว่าหน้าบ้านของร่างทรงผู้นี้มีรูปปั้นของ
ผู้ชายเปลือยอกนุ่งเตี่ยวสีแดง ขี่กระบือ มือถือแส้อยู่หนึ่งข้าง โพกศรีษะด้วยผ้าแดง หน้าตามีหนวดเครา
หลังจากที่ผมได้รับตัวเป็นลูกศิษย์ของเขาแล้ว ผมก็ยอมทำตามที่เขาบอกและแนะนำทุกอย่าง
เขาบอกให้ผมตัดเล็บ ตัดผมแล้วให้เขานำไปใส่กระทงใบตองลอยที่แม่น้ำผมก็ทำ
เวลาผ่านไปไม่นาน ผมก็ไม่ค่อยได้ไปเยี่ยมเยียนร่างทรงคนนี้ออกจะห่างเหินจากเดิมด้วยภาระหน้าที่
ในคืนหนึ่งผมนอนอยู่กับแฟนของผม ภายในบ้านที่ชั้นสองเปิดแอร์เย็นฉ่ำ
ผมฝันแต่ผมรู้สึกตัว ว่าตัวเองนอนหงายอยู่อึดอัดเหงื่อแตกกาฬ ไม่สามารถขยับตัวได้แต่หายใจออก
ผมพยายามลืมตาแต่ก็ลืมไม่ขึ้นมันมืดไปหมด สิ่งหนึ่งที่ผมรู้สึกได้คือ
(ขออภัยที่ไม่สุภาพ) อัณฑะของผมเจ็บมากๆเหมือนมีคนมาบีบเจ็บปวดทรมานมากๆแต่ก็ดิ้นหรือขยับไม่ได้
ในใจของผมก็คิดถึงแต่ว่าจะขยับให้ได้ แต่ก็ขยับไม่ได้ ผมพยายามคิดถึงพระ สวดมนต์ ก็ไม่หายจากอาการ
และลืมตารวมถึงทั้งขยับไม่ได้ อยู่ๆอะไรดลใจให้ผมคิดถึง ร่างทรงคนนั้นไม่ทราบ แล้วเรียกเขาว่า "พ่อ" ดังๆในใจ
ในเวลาเศษเสี้ยววินาทีนั้น ก็ลืมตาขึ้นมาได้อย่างเหน็ดเหนื่อย ไม่ทันได้ก้มก็เห็นเงามืดๆที่หว่างขาของผม
สิ่งที่ผมได้เห็นคือ ผู้หญิงผมยาวปิดหน้าใส่ชุดขาวทั้งชุดในความมืด พุ่งหน้าเข้ามาหาผม
ผมเห็นหน้าของหญิงสาวนั้นเต็มๆ หน้าเธอขาวซีด ตาโต เบ้าตาลึกๆ แม้จะเสี้ยววินาทีแต่มันใกล้และเห็นเต็มๆ
ผมจึงจำได้ติดตา หลังจากที่เธอพุ่งหน้าใส่ผม แล้วพุ่งข้ามศีรษะออกไปนอกหน้าต่างที่อยู่บนหัวนอนผมเสียงดัง"ปัง"
เหมือนมีอะไรชนหน้าต่าง แล้วก็เหมือนมีเสียงดังกระทบหลังคาบ้านคนอื่นค่อยๆไกลออกไป(เนื่องจากบ้านที่ผมนอนเป็นหมู่บ้านทาวน์โฮม)
สื่งที่ผมได้ยินพร้อมเสียงกระทบสิ่งของต่างๆ คือ เสียงหัวเราะของผู้หญิงที่ ที่ดูเหมือนสะใจอะไรสักอย่างค่อยๆไกลแล้วเลือนหายไป
ผมลุกขึ้นมาหลังจากเหตุการณ์นี้จบและปลุกแฟน พร้อมกับดูนาฬิกาซึ่งเป็นตีสาม พอแฟนลุกขึ้นมาก็ถามเขาว่าเขาได้ยินเสียงอะไรบ้างไหม
เธอก็ตอบว่าไม่ได้ยิน ผมเองก็คิดว่าตัวเองโดนเสียแล้ว และเชื่อว่าโดนจริงๆเพราะว่าไม่เคยโดนอะไรจังๆเป็นเรื่องเป็นราวอย่างนี้

พอเช้าขึ้นผมก็รีบแจ้นไปหาร่างทรงเลย ยังไม่ทันได้พูดอะไรกับเขา
เขาก็ถามว่าเป็นอย่างไรบ้างเมื่อคืน ยอมรับว่าเอะใจแต่ก็เก็บอาการไว้
แล้วเล่าให้เขาฟัง เขาก็หัวเราะแล้วก็บอกว่าส่งคนมาดูผม
ผมเองก็เชื่อเขา เพราะว่าตอนนั้นงมงายจนลืมหูลืมตาไม่ขึ้น
แล้วก็ไม่รู้จะทำอย่างไรต่อไปดี ได้แต่ทำตามเขาเสียเงินเสียทองอีกไม่รู้เท่าไหร่.

ป.ล. เรื่องราวช่วงที่ผมเชื่อและงมงายเรื่อง ร่างทรง องค์เทพ ยังมีเหตุการณ์อีกเยอะมากเล่าไปก็พรั่นพรึงไปด้วย
เพราะว่าความรู้สึกเก่าๆมันกลับมา แต่ทุกวันนี้ก็ไม่ได้กลัวอะไรอีกแล้วเพราะว่าอาราธนาเป็นพุทธศาสนิกชนเต็มตัว
ถือศีล 5 ทำบุญกับพระสงฆ์ในศาสนาเพียงอย่างเดียว และมีโอกาสก็เข้าปฏิบัติธรรม ถือศีลอุโบสถ รวมถึงทั้งทำบุญ ทำทานต่างๆ.