ผมรบกวนขอคำชี้แนะจากพี่ๆคับ ผมมีปัญหา

เรื่องยาวหน่อยนะคับ

คือตั้งแต่สมัยเรียนผมแอบผู้หญิงคนนึงมานานแล้ว เธอสวย มากๆ ใครๆก็ชอบเธอ นั้นเป็นรักแรกของผมเลยก็ว่าได้ แต่ตัวผมก็ไม่ใช่ผู้ชายที่ perfect ไม่ว่าจะทำยังไงเธอก็ไม่เคยหันมามองเลย  แต่แม่ผมสอนเสมอว่า เราต้องเป็นคนดี ยังไงทำดีต้องได้ดีแน่นอน

ต่อมาเมื่อเข้ามหาวิทยาลัยผมก็ไม่หยุดฝันคับ แม่ผมสอนว่าทุกๆคนต้องมีความฝัน เธอเอนเข้ามหาวิทยาลัยระดับหัวๆของประเทศ ผมเองอยากตามเธอไปด้วยก็เลยแอบไปเอนเข้ามหาวิทยาลัยนั้นเหมือนกัน แต่เธอเรียนแพทย์ส่วนผมเรียนไม่เก่งแต่มีตังเลย เข้าอินเตอร์เข้าง่ายหน่อยขอแค่จ่ายครบ  และแล้วผมก็ได้เข้ามาอยู่ในรั้วมหาลัยเดียวกับเธอโดยที่เธอไม่รู้ตัว ............................

จากนั้นผมไปปรากดตัวอีกครั้งในวันรับน้องตอนเธอยืนซื้อแม็กนั่มอยู่ เธอแลตกใจไม่น้อย ลึกๆเธอคงเซ็งคับที่ผมยังคงตามตื้อเธอไม่เลิก  แต่ผมก็สังเกตุว่าเพื่อนเธอนี่ก็สวยๆทั้งนั้น แต่ผมไม่หวังเคลมเพื่อนเทอหรอกคับ มันไม่ดี แม่ผมสอนเสมอ ว่าเราต้องเป็นคนดี

หลังจากวันนั้นผมก็รับรู้ได้ว่ามีรุ่นพี่ในคณะแพทย์คนนึงมาจีบเธอ หัวใจผมแทบหยุดเต้น  และเสียใจมากๆเพราะรุ่นพี่เค้าเป็นถึงนักเรียนแพทย์ ผมจึงได้แอบตามสืบประวัติรุ่นพี่คนนี้ทีละนิด ทีละนิด




เริ่มจากการเดินตามกลับไปบ้านและติดเครื่องดักฟังไว้ในมอไซกับกะเป๋านิสิต  ได้ความว่าบ้านพี่เค้าทำหวยใต้ดินคับเพื่อส่งเสียลูกชายเรียนหมอ แถมช่วงนี้โดนเจ้ามือหวยโกงบ่อยๆ เลยหาเงินมาจ่ายค่าเทิอมไม่ทัน  อุบ้ะ!! ผมก็ได้ทีสิคับ แม่ผมท่านสอนอยู่แล้วให้เป็นคนดี  ผมเห็นอะไรแบบนี้ไม่ได้


จัดการรอวันเดินโพยหวย แล้วเอาตำรวจไปรวบแม่พี่แกซะ   ตายห่าน พ่อกับยายก็นั่งช่วยกันจดอยู่ โดนรวบไปทั้งบ้านเลยคับ  ทำความดีนี่มันก็ลำบากใจจริงๆนะ   สรุป  ครอบครัวพี่แกโดนจับไปหมด ค่าเทิอมก็ไม่มี รุ่นพี่แกจึงต้องออกจากมหาวิทยาลัยไปในปีนั้นคับ  

ตอนนี้ผมหมดคู่แข่งแล้ว ซึ่งเอาชนะไปได้ด้วยความดีของผมล้วนๆ ผมรับไม่ได้ที่มีคนทำผิดกฏหมาย หุหุ   แต่แล้วพอผมจะกลับไปแจ้งข่าวดีให้อนาคตแฟนของผมทราบ ผมถึงกับช็อค  ผมเห็นเธอเดินควงกับใครไม่รู้ ซึ่งนั้นเป็นแฟนของเธอจริงๆ เพื่อนผมบอก ว่าเธอคบกันมานานแล้วร้องไห้    และมันมีชื่อว่า "ธวัชชัย"


ผมเศร้าเสียใจมากๆ ทำความดีแต่ไหนก็ไม่อาจชนะใจผู้หญิงที่เรารักได้  เวลาก็ล่วงเลยไปช้าๆ
ผมได้เข้าไปเป็นเพื่อนกับธวัชชัย หวังจะใช้มิตรภาพบำบัดเพื่อที่ผมจะได้ตัดใจจากเธอได้
แต่อนิจจัง    ผมยังตามจีบเธอทุกวันโดยไม่ให้ธวัชชัยรู้ตัว แต่เธอก็ไม่เคยเล่นด้วย แต่สัญญาว่าจะไม่บอกธวัชชัยว่าผมจีบเธอ เพราะเห็นแก่มิตรภาพที่เรานั่งกินข้าวที่โรงอาหารด้วยกันทุกวัน  จนมันผ่านไป4ปี เธอเรียนจบ และทำงานในสถานพยาบาลแห่งนึง และก็แต่งงานกับธวัขขัยเธอในปีต่อมา  ซึ่งมันทำให้ผมเสียใจมากๆแต่ผมไม่เคย ย่อท้อเลยแม้ว่าเธอจะใช้นามสกุลของคนอื่นไปแล้วก็ตาม     แม่ผมสอนเสมอ ทำดีต้องได้ดี แต่ต้องมีความพยายาม


อย่างว่าละคับ คนเรียนจบหมอ มหาลัยรัฐ ใช้ทุนเรียนจบมาก็ไม่รวย ลำพังเธอกับแฟนกินเงินเดือนถูกๆจากรัฐ ทั้งๆที่เรียนมาเรียนยากลำบาก แถมยังต้องใช้หนี้ มหาลัย อีกตะหาก ผมคอยมองเธอที่นั่งอยู่ในห้องตรวจเก่าๆผ่านหน้าต่างและผมก็นั่งอยู่บน mercedes benz s class350อยู่ห่างๆแล้วละเหียยนใจ ไม่อยากให้เธออยู่ในสภาพแบบนั้นเลย ซักวันผมคงช่วยเหลืออะไรเธอได้บ้าง ในฐานะ เพื่อนและคนที่รักเทอ . . . .

ต่อมาแม่เธอป่วยหนักเป็นโรคหัวใจ  เด่วมาต่อคับ พาหมาไปขี้ก่อน   อัดอั้นจิงๆ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่