อ้างอิงจาก...
กระทู้ที่ 1 >>http://ppantip.com/topic/30053469
กระทู้ที่ 2 >>http://ppantip.com/topic/30060577

เล่าเหตุการณ์ยาวไปหน่อย เพิ่งเคยลงแบบนี้เป็นครั้งแรก ครับ ^^

สำหรับกระทู้นี้เป็นความคืบหน้าจากที่เคยสอบถาม เรื่องน้องหมาไม่สบาย และ จะพาไปหาหมอที่ไหนดี ?

เลยนำมาเล่าสู่กันฟังต่อครับ สำหรับผมแล้วสุนัขตัวนี้ เป็นตัวแรกครับที่ผมได้เลี้ยงตั้งแต่ตอนเล็กๆ จนถึง
ตอนนี้ก็อายุ ราว 13 ปีแล้วครับ....

จากที่เคยถามเรื่องโรงพยาบาลรักษาสัตว์ สรุป.. แล้วผมเองพาไปที่ รพส. คริสตัลเพ็ท แถวๆ เรียบทางด่วน รามอินทรา ครับ
ถือว่าค่อนข้างไกลจากบ้านผมมาก ย้อนไปวันที่ผม ลงกระทู้ที่ 2

สุนัขของผมเองนั่นอาการเริ่มไม่ดีครับ แผลที่ใต้ท้อง เกิดเป็นรู และ มีน้ำหนองไหล น่าจะเกิดจาก สัญชาตญาณ ของสุนัขที่คงลำคาญและอาจจะไปกัดและเลียแผล จนเกิด แผลทะลุเป็นรูและมีน้ำหนองไหลออกมา ค่อนข้างเยอะครับ ผมเลยต้องหาที่รักษาโดยด่วน โดย
คุณ Ms.MoJiTo~* แนะนำ รพส. คริสตัลเพ็ท มาและผมก็หาข้อมูลเพิ่มเติมและโทรไปปรึกษา โดยได้คุยกับหมอโดยตรงเลยครับ
ทำให้รู้สึกว่าเป็นกันเองจึงตัดสินใจพาสุนัขของผม ผมลืมบอกไปมันชื่อ การ์ตูน ครับ ไปที่ รพส. คริสตัลเพ็ท

แต่ไม่วายเนื่องจากบ้านผมไม่มีรถยนต์ครับ จึงต้องหารถที่จะนำเจ้า การ์ตูน ส่ง รพส. ตอนแรกโทรหาพ่อจะให้ช่วยรับไปส่ง แต่พ่อผม
ก็ดันรถเสียอีก ก็เลยลองหาตาม เวปไซด์ ก็โทรไม่ติด บางเจ้าก็อยู่ใกล้จนเกินไป ผมเลยโทรไปหา รพส.คริสตัลเพ็ท ถามเรื่องรถรับส่ง
ครับ ก็เลยได้เบอร์มาครับ ต่อรองและตกลงราคากันที่ 500 บาท ถ้ากลับด้วย เหลือ 400 บาท ตอนนั้นผมเองก็ไม่รู้ว่าแพงหรือไม่แพง
ได้แต่คิดว่าจะต้องนำเจ้า การ์ตูน ไปรักษาให้ได้ก่อนครับเลยตกลงทันที

ผมก็เลยเตรียมตัวเพื่อจะนำ เจ้าการ์ตูน ขึ้นรถพอออกมาเห็นมันไปนอนหลบแถว ศาลพระภูมิที่บ้าน ซึ่งเป็นจุดที่จะนำมันออกมายากมาก
(เหมือนมันรู้และไม่อยากไปครับ) ผมใช้ความพยายามสักพักกว่าจะนำมาออกมาได้ เจ้าการ์ตูนหนักประมาณ 30 กก. ครับ
และช่วงที่ยกออกมาหนองก็ไหลออกมาตลอดทาง ผมเห็นแล้วก็สงสารมันมากครับ

ผ่านไปประมาณเกือบ ช.ม. รถก็มาถึงผมเอาเจ้าการ์ตูนห่อไว้กับผ้าเช็ดตัวเพื่อที่จะให้ยกง่าย พี่คนขับรถก็ช่วยยกขึ้นท้ายรถครับ
และนำไปส่งที่ รพส.คริสตัลเพ็ท (ตลอดทางพี่คนขับแกก็อัธยาศัยดีครับคุยตลอดทางแต่อาจจะคุยเยอะไปนิด อิๆ)

พอถึง รพส.คริสตัลเพ็ท ก็มีเจ้าหน้าที่มาอุ้ม เจ้าการ์ตูนไป สิ่งที่ผมประทับใจก็คือ คนที่มาอุ้ม เจ้าการ์ตูนไม่รู้สึกรังเกียจเลยครับ
ทั้งที่ตัวหมามีหนองไหลและค่อนข้างเหม็นทั้งกลิ่นหนองและก็กลิ่นในตัวมันด้วยครับ เนื่องจากอาบน้ำไม่ได้ได้แต่เช็ดตัวให้อย่างเดียว

หลังจากนั้นก็ช่างน้ำหนักและพาขึ้น โต๊ะเพื่อดูอาการ ครับ หมอมามุ่งดูกันราว 3-4 คน รวมทั้งเจ้าหน้าที่ ดูแล้วรู้สึกดีใจครับ
และไม่ผิดหวังที่พามาที่นี่ หมอทำการตรวจเลือด ทำแผลและฉีดยา ครับ โดยตอนทำแผลผมสงสารมันมาก มันคงจะเจ็บมาก
แต่ไม่แสดงอาการร้องออกมา แต่ที่ตาเหมือนจะมีน้ำตาซึมออกมาครับ

หมอทำการวินิจและบอกว่า....เจ้าการ์ตูน นั้น เป็นมะเร็งเต้านมครับ และไม่รู้ว่าตอนนี้ มะเร็งนั้น ลามไปถึงที่ไหนบ้างแล้ว ต้องมีการ X-ray ครับ
ผมเลยตัดสินใจให้อยู่ที่นั่นโดยไม่นำกลับและบอกให้รถที่มาส่ง เจ้าการตูน กลับได้เลย โดยเสียไป 500 บาท ครับ

ผมก็เลยคุยกับหมอเรื่องการผ่าตัดเจ้าการ์ตูนว่าสามารถทำได้ไหม ? แต่จากแผลหรือมะเร็ง ที่เกิดขึ้นนั้น มันเยอะมากและกลัวจะ ลามไปที่อื่น ต้องมีการตรวจละเอียดกันอีกครั้ง หลังจากทำแผล ฉีดยาเสร็จ ผมก็นั่งรถเมล์กลับบ้านและให้ เจ้าการ์ตูนอยู่ที่ รพส.คริสตัลเพ็ท ครับ

จนมาถึงวันนี้.... มันก็ยังอยู่ที่นั่น อาการดูดีขึ้นมากครับ เสาร์นี้ก็จะรับกลับมาบ้าน

แต่ว่า..... ผมไม่ได้ผ่าตัดนะครับเนื่องจากปรึกษาหมอและขอคำแนะนำเพราะผมก็เคยเลี้ยงเจ้าการ์ตูน ตัวนี้เป็นตัวแรกครับ
สาเหตุที่ไม่ผ่าตัดก็คือ
        1.เจ้าการ์ตูนอายุเยอะแล้วครับ 13 ปี อาจจะมีการตายได้ตลอดขณะผ่าตัดหรือวางยาสลบ หรือไม่หลังผ่าตัดเสร็จแล้วอาจจะไม่แข็งแรงและกลับมาตายในที่สุดครับ
        2.ผ่าตัดไปแล้วไอ้มะเร็งมันอาจจะลามไปที่อื่นอีก ทั้งที่ของจุดเก่าก็ยังไม่หายครับ
        3.ผ่าแล้วอาจจะเย็บแผลให้ติดกันค่อนข้างยากเพราะส่วนเนื้อร้ายที่เป็นก้อนจะต้องถูกตัดออกไปครับ

สุดท้ายหมอบอกว่าให้นำกลับมาเลี้ยงให้ดีที่สุด มันอยากกินก็ซื้อให้มันกินเต็มที่ หมอยังบอกอีกว่า ล็อกไวเลอร์อายุก็เฉลี่ยประมาณ 12-13 ปีครับ ผมลืมบอกไปผล X-ray ก็ออกมาเหมือนมีก้อนเนื้อร้ายบริเวณช่องท้องด้วย ครับ และเกิดอาการที่หมอเค้าเรียกว่ากระดูกงอกเกิดขึ้น อาการของเจ้าการ์ตูนถึงจะดีขึ้น แต่มันก็ลุกไม่ได้ครับตอนนี้ ต้องช่วยพยุงถึงจะลุกได้ ลุกได้แล้วพอที่จะเดินได้ สงสารมันมากครับ

สุดท้าย......ทุกอย่างเป็นความผิดของผมเองไอ้เนื้อร้ายก้อนนี้ผมก็เคยเห็นตั้งแต่มันเป็นก้อนที่เล็กๆ อยู่แต่ผมก็ไม่ได้ไปใส่ใจ และไปดูแลอะไรมากมายคิดว่าคงไม่มีอะไรผมเจอตอนผมอาบน้ำให้มันครับ และก็ไม่คิดว่าจะเป็นแบบนี้ ผมคงจะนำกลับมาและเลี้ยงจนถึงวาระสุดท้ายของมันอาจจะไม่ค่อยมีเวลาแต่ก็จะพยายาม เนื่องจากผมก็ต้องไปทำงานทุกวัน....สุนัขนั้นไม่สามารถพูดได้ เมื่อมีอะไรผิดปกติภายในตัวของมันควรเรียบนำไปหาหมอจะดีที่สุดครับ ขอฝากให้เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทุกคน ด้วยครับเลี้ยงสัตว์แล้วก็อย่าละเลย เมื่อเจอสิ่งที่ไม่ปกติ.....เหมือนผมนะครับ

นี่เป็นรูปที่ผมไปเยี่ยมมันเมื่อวานนี้ครับ