เรานี่แหละ ยังชอบและเชียร์รวีพรรณอยู่ และไม่รู้สึกเชียร์นางเอกมากกว่าแต่อย่างใด
ต่อให้รวีแย่กว่านี้ เราก็ยังคงสงสารและเชียร์เธอ ความรู้สึกล้วนๆ

รวีสู้ๆ

จากชมรมคนเชียร์รวี 555

สงสารรวีอยู่เหมือนเดิมค่ะ เป็นตัวละครที่ซวยมาก

ที่พ่อแม่รวีไม่ยอมรับพิทก็อ้างเรื่องที่แตมีอะไรกับพิทเป็นประเด็นหลัก
แถมยังเจอแตวีนใส่เพื่อแย่งพิทในตอนแรกอีก
ถึงแตจะกลับตัวแล้วก็เคยทำเรื่องร้ายๆมาก่อน ไว้ใจแตไม่ลงหรอกค่ะ
รวีเอาเรื่องมาประติดประต่อกับสิ่งที่เห็น รวมกับคำพูดใส่ความของภูวดลอีก
ก็น่าให้เข้าใจผิดแหละค่ะว่าแตร้ายจริงๆ เลยต้องมาแก้แค้นแต

ซวยจริงๆค่ะตัวละครตัวนี้ คบกับพิทมา 7 ปี พอพิทไปแต่งงานกับแต
พิทก็มองแตแบบหลงเสน่ห์ซะแบบนั้น คิดได้เลยแหละว่าที่ผ่านมาก็ปันใจให้แตแต่แค่ไม่แสดงออก
ซวยซ้ำซ้อนที่มาเจอภูวดลข่มขืนอีก
พออยากจะร้ายคืน(เพราะความเข้าใจผิด)บ้าง ก็โดนแฟนละครเกลียดอีก
สรุปเป็นนางรองอย่าร้ายค่ะ ผู้ชมไม่ชอบ แต่ถ้านางเอกร้ายได้ค่ะ คนดูจะดูว่าน่ารัก

สงสารรวีค่ะ อิน 5555+

เราไม่คิดว่านางเอกเเย่งพระเอกมาจากใครนะคะ
การแต่งงานของพระเอกเกิดขึ้นเพราะพระเอกอยากทดเเทนพระคุณป๋านางเอก...ถามว่ารวีผิดไหม..ไม่ผิดค่ะ  ไม่ได้ทำอะไรผิดเลย
พระเอกนางเอก...ผิดต่อรวีเพื่อป๋า >>เราไม่ทราบว่าคนอื่นๆเป็นยังไงนะคะ แต่สำหรับเราพ่อแม่ของเราสำคัญที่สุดเสมอ ระหว่างคนรักกับป๋า เราเองก็
                                                    เลือกป๋า ไม่เลือกรวีแล้วทอดทิ้งผู้มีพระคุณให้ทุกข์หนักหรอกนะ
พระเอกกับนางเอกรักกัน(จริงจัง) >>
                                                   ผู้ชายคนหนึ่งเลือกที่จะแต่งงานนั่นหมายถึง ใครที่ไม่ใช่เจ้าสาวของเขาจะต้องตัดใจไม่ไปวุ่นวายแล้วค่ะ
                                                   แล้วเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้วที่เค้า จะจงรักภักดีและรักภรรยา ผู้หญิงที่เค้าเลือก

นางเอก >> คนนี้ผิดเต็มๆเรื่องที่พยายามแกล้งพระเอก...เราไม่เห็นว่านางเอกอยากได้พระเอกจนตัวสั่น จนต้องแย่งมานะคะ
                  ทุกอย่างเจตนาแค่เเกล้งพระเอก อิจฉารวี ไม่ได้จะเอาพิทมาเป็นของตัว เมื่อรู้ว่าสิ่งที่ทำมันเกินไปก็พยายามแก้ไข แต่แก้ยังไงก็ไม่ได้
                 เพราะรวีฟังคนอื่น(คนที่รวีเองก็เคยเห็นมากับตาแล้ว ว่าไม่น่าไว้วางใจ   :ภูวดล)

สิ่งที่รวีผิดนะคะ :: อย่างที่หลาย คห บอก รวีไม่ทราบว่าความจริงเป็นยังไงเหมือนคนดูอย่างพวกเราก็จริงนะคะ
                          แต่ในชีวิตประจำวัน สมมุติว่าตัวเองเป็นรวี มันคือความสามารถในการตัดสินใจของคนต่างกัน ถ้าคุณไตร่ตรองอย่างดีเยี่ยม
                         คุณตัดสินใจที่จะเชื่อภุวดล ไม่ว่าความจริงจะเป็นยังไง คุณต้องยอมรับในสิ่งที่ตัวเองตัดสินใจไม่ใช่ตัดสินใจพลาดแล้วโทษ
                         คนอื่น
ภูวดล >> ผู้ชายคนนี้รวีรู้ว่าไม่ดีมาตั้งแต่แรกพบเลย แต่ยังเชื่อเค้าอยู่เรื่อยๆ อย่างที่ภูวดลเคยบอกว่ารวีเป็นคนหูเบา
               การถูกข่มขืนนั้นเรามองว่า มันเป็นสิ่งที่เตือนใจผู้หญิงว่า อย่าไปหาผู้ชายที่ไม่น่าไว้ใจถึงบ้าน เพราะไม่ใช่ว่าคนเราจะโชคดีเหมือนกัน
               เราคิดว่ากรณีนางเอกคือบอกเพื่อนเอาไว้ ถึงได้รอด แต่รวีไม่ได้บอกใคร....ความจริงถ้าหาคนให้บอกสักคนไม่ได้ก็อย่าไป

พิทรักแต >> สะกดจิตตัวเองใหญ่โตว่า ผมรักรวีครับ เรามองว่าพิทมีเจตนาจริงใจกับรวีอย่างแท้จริง ตั้งใจจะรักรวีอย่างแท้จริงแม้แต่ตอนจะ
                   แต่งงานกับแตก็ยังบอกว่ารักรวี...แต่ พิทน่าจะปล่อยให้ความรักที่ซ่อนไว้เผยออกมา เลิกสะกดจิตตัวเองเมื่อแต่งงานกับแต
                  ผู้ชายที่รักภรรยาเป็นเรื่องถูกต้อง

รวีเปลี่ยนไป >> ผู้ชายทีแต่งงานแล้ว แย่งเขามาจากภรรยาทำไม? แค่คิดก็ผิดแล้ว จะบอกว่าจะเอาคนรักคืนมาแก้แค้นให้สมกับที่ถูกทำร้าย
                        จะต้องไตร่ตรองให้ดีก่อนไม่ใช่หรือว่าเขาทำร้ายเราจริงหรือไม่

รวีเป็นคนธรรมดาที่มีอยู่จริงในสังคม การตัดสินใจของคนมีทั้งถูกแล้วผิดในชีวิตจริงของคนไม่มีสปอยล์ ไม่มี Pantip มีแต่ตัวเองที่ต้องตัดสินใจ
ทำเรื่องต่างๆอย่างคนมีวุฒิภาวะ คนปกติตัดสินใจถูกต้องและผิดพลาดอยู่เสมอๆ มันอยู่ที่ว่าเลือกจะทำอย่างไรต่อไป โทษใครต่อใครหรือว่า
โทษตัวเอง