"ครูขา.... หนูอยากเป็นลูกสาว ครูอีกคนได้ไหม" เสียงเจ้า ต้นหลิว ศิษย์คนหนึ่งของผม
"อ้าวทำไมล่ะเกิดอะไรขึ้น หรือ อยากมีพ่อหลายๆ คนหรือ" ผมก็แหย่ไปเรื่อย
"ครู เป็นเหมือนพ่อแบบที่หนูอยากมี ที่บ้าน พ่อเขารักพี่ชาย แม่ก็รักน้องชาย ไม่ค่อยมีใครสนใจหนู แล้ว ครู เวลาสอน ก็เหมือน พ่อสอนลูก ครูมีเรื่องตลกเล่าได้มากมายและ ที่สำคัญครูทำกับข้าว เก่ง"
วุ้ย เล่นเอาเขินเลย
แต่อย่างไร ผมก็คือตัวผม กลิ่นปัญหาเกิดแล้ว มันเกิดอะไรขึ้น กับครอบครัวของเจ้าต้นหลิว
ผมเช็ค ประวัติ เขาจาก ระบบ คอมพิวเตอร์ ของผม
พี่ชายคนโตของเขา เป็นลูกศิษย์ผม เช่นกันเรียน ม.3
น้องชายอีกคน เรียน ป.2
ครอบครัวเป็นคนจีน แนวคิดเก่าๆ
ผมนึกภาพเก่าๆ ต่อไป
เจ้าต้นหลิว เรียนมาแต่อนุบาล หนึ่ง ผมเคยอุ้มเล่น พาเดินเล่นในโรงเรียน บัดนี้เริ่มโตเป็นสาวน้อยๆ วัย 14 ปี ย้ายไปเรียน รร ประจำอำเภอแล้ว
ลูกคนกลาง
หลายครอบครัวเลย ที่ พ่อกอด ลูกชายคนโต แม่กอดลูกชายคนเด็ก ลูกคนกลาง นั่งกอดหมา ดีกว่า
แล้วถ้าเป็นลูกสาวด้วยนี่น่าเป็นห่วง เพราะ เขาก็คือ หัวใจเล็ก ก้อนเนื้อเล็กที่มี ความเปราะบาง จากที่สอนเด็ก มานาน ลูกคนกลาง มักจะมีปัญหาสูง เพราะ พ่อแม่มักลืมไป แล้ว พอมีคนเอาใจใส่ ก็เลย คิดว่านั่นคือ ความรักที่แท้จริง
ถ้าคนเอาใจใส่ คนที่รักเขา ดูแลเขาเป็น คนที่ดี เป็น ครูอาจารย์ ที่เมตตา เขาก็ ได้รับการสนับสนุนดีไป
แต่ถ้า
เป็นแฟน เป็น คนที่ดีแบบจอมปลอม ซวยไม่รู้เรื่องเลย
หลังจากนั้นเธอ เลิกเรียนมาหาที่ในร้านกาแฟแถว โรงเรียนเธอ ได้ฟังเธอ พูดเล่าสารพัด กระทั่งว่า
"ครูเชื่อไหม ตั้งแต่ น้องเกิด พ่อแม่ไม่เคยกอดหนูเลย"
ฟังแล้วก็เศร้าเพราะ ผมนึกถึงเจ้าหมิวจนวันนี้ ม.6 ผมนอนอ่านหนังสือ ก็ยังมานอนหนุนขา เดิน เซนทรัล ก็ยังกระโดดขี่หลังพ่อ เคยครั้งหนึ่งรับไม่ทัน หงายท้องลงไป นอนหงาย กลางห้าง พวกโกรธไม่พูดกับผมทั้งวัน หาว่าผมไม่ยอมรับเขา
สำหรับเจ้าหลิว
"ไม่เป็นไร ถึง ครูไม่ใช่พ่อ เธอ แต่เธออยากให้เป็นพ่อ มาให้พ่อคนนี้กอดก็ได้นะ"
แล้วเจ้าเด็กน้อยก็ โผมาให้กอด อย่างดี
สงสัยผมคงต้องรับ บทคุณพ่อลูกสอง แล้วมัง
===ใจบางๆ ของลูกคนกลาง ====
"อ้าวทำไมล่ะเกิดอะไรขึ้น หรือ อยากมีพ่อหลายๆ คนหรือ" ผมก็แหย่ไปเรื่อย
"ครู เป็นเหมือนพ่อแบบที่หนูอยากมี ที่บ้าน พ่อเขารักพี่ชาย แม่ก็รักน้องชาย ไม่ค่อยมีใครสนใจหนู แล้ว ครู เวลาสอน ก็เหมือน พ่อสอนลูก ครูมีเรื่องตลกเล่าได้มากมายและ ที่สำคัญครูทำกับข้าว เก่ง"
วุ้ย เล่นเอาเขินเลย
แต่อย่างไร ผมก็คือตัวผม กลิ่นปัญหาเกิดแล้ว มันเกิดอะไรขึ้น กับครอบครัวของเจ้าต้นหลิว
ผมเช็ค ประวัติ เขาจาก ระบบ คอมพิวเตอร์ ของผม
พี่ชายคนโตของเขา เป็นลูกศิษย์ผม เช่นกันเรียน ม.3
น้องชายอีกคน เรียน ป.2
ครอบครัวเป็นคนจีน แนวคิดเก่าๆ
ผมนึกภาพเก่าๆ ต่อไป
เจ้าต้นหลิว เรียนมาแต่อนุบาล หนึ่ง ผมเคยอุ้มเล่น พาเดินเล่นในโรงเรียน บัดนี้เริ่มโตเป็นสาวน้อยๆ วัย 14 ปี ย้ายไปเรียน รร ประจำอำเภอแล้ว
ลูกคนกลาง
หลายครอบครัวเลย ที่ พ่อกอด ลูกชายคนโต แม่กอดลูกชายคนเด็ก ลูกคนกลาง นั่งกอดหมา ดีกว่า
แล้วถ้าเป็นลูกสาวด้วยนี่น่าเป็นห่วง เพราะ เขาก็คือ หัวใจเล็ก ก้อนเนื้อเล็กที่มี ความเปราะบาง จากที่สอนเด็ก มานาน ลูกคนกลาง มักจะมีปัญหาสูง เพราะ พ่อแม่มักลืมไป แล้ว พอมีคนเอาใจใส่ ก็เลย คิดว่านั่นคือ ความรักที่แท้จริง
ถ้าคนเอาใจใส่ คนที่รักเขา ดูแลเขาเป็น คนที่ดี เป็น ครูอาจารย์ ที่เมตตา เขาก็ ได้รับการสนับสนุนดีไป
แต่ถ้า
เป็นแฟน เป็น คนที่ดีแบบจอมปลอม ซวยไม่รู้เรื่องเลย
หลังจากนั้นเธอ เลิกเรียนมาหาที่ในร้านกาแฟแถว โรงเรียนเธอ ได้ฟังเธอ พูดเล่าสารพัด กระทั่งว่า
"ครูเชื่อไหม ตั้งแต่ น้องเกิด พ่อแม่ไม่เคยกอดหนูเลย"
ฟังแล้วก็เศร้าเพราะ ผมนึกถึงเจ้าหมิวจนวันนี้ ม.6 ผมนอนอ่านหนังสือ ก็ยังมานอนหนุนขา เดิน เซนทรัล ก็ยังกระโดดขี่หลังพ่อ เคยครั้งหนึ่งรับไม่ทัน หงายท้องลงไป นอนหงาย กลางห้าง พวกโกรธไม่พูดกับผมทั้งวัน หาว่าผมไม่ยอมรับเขา
สำหรับเจ้าหลิว
"ไม่เป็นไร ถึง ครูไม่ใช่พ่อ เธอ แต่เธออยากให้เป็นพ่อ มาให้พ่อคนนี้กอดก็ได้นะ"
แล้วเจ้าเด็กน้อยก็ โผมาให้กอด อย่างดี
สงสัยผมคงต้องรับ บทคุณพ่อลูกสอง แล้วมัง