แรงงานชาวพม่า มาทำงานอยู่กับผมได้เดือนเศษ ด้วยค่าแรง330บาทต่อวัน

เมื่อวานจู่ๆก็เกิดอาการไม่สบาย ถามผ่านเพื่อนแรงงานด้วยกัน ได้ความว่า

เล่นเก็บแต่เงิน ตั้งงบกินข้าวประทังชีวิตไว้แค่30บาทต่อวัน โดยอาศัยกินแต่มะม่วง

เล่นเอาซะผมตะลึง เฮ้อ!.....เอาเงินไม่เอาชีวิต ทำไมมีความคิดอะไรสั้นๆถึงเพียงนี้ แล้วมันจะคุ้มแค่ไหนถ้าได้เงินมาแล้วต้องรักษาตัวเอง

จะพูดคุยด้วยก็ดันพูดไทยไม่ได้ ต้องอาศัยเพื่อนแรงงานเป็นล่ามแปล

ซึ่งคนอื่นๆก็ไม่ได้ทำตัวเช่นนี้ กินอยู่อย่างสบาย เหลือเก็บวันละ100บาท


ผมก็เลยนึกถึงเมนูสมัยพ่อ แม่ อากง อาม่า ที่สั่งบะหมี่น้ำมาชามนึง กินกับข้าวเปล่า ซึ่งสามารถอิ่มท้องได้เป็นอย่างดี

เพียงแต่เปลี่ยนจากบะหมี่สั่งตามร้านมาเป็นบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปแทน กินกับข้าวเปล่า

ซึ่งคิดว่าน่าจะได้อยู่นะกับมื้อละ10บาทต่อวัน

ผมเจอลูกน้องแบบนี้แล้ว ทำให้นึกสะท้อนใจฉิบ สงสารกับความที่เขาไม่มีความรู้ ความคิดไตร่ตรอง

ผมต้องพยายามหาของกินไปฝากอยู่เรื่อยๆ อย่างผมหาในบ้าน มีผักกาดดองกระป๋อง ก็ให้ไปกิน ดั๊นกินไม่เป็นซะงั้น ถามว่ากินยังไง

เข้าคำถามครับ มีเมนูไหนบ้างที่อิ่มท้องด้วยงบน้อยๆแบบนี้