เรารักพระเอกแบบนี้อ่ะ เป็นคนดีที่ไม่โง่ ขยันทำงาน ให้เกรียติผู้หญิง  และก็น่าสงสาร
ลาภิณ พ่อแม่ตายหมด มีญาติเหลือเพียงคนเดียวคือ น้าชาย แต่ก็กลายเป็นศัตรูที่คอยทำร้าย
พิทยา แม่ตาย พ่อก็ไม่ยอมรับตัวเองเป็นลูกและรักลูกสาวผู้มีพระคุณ แต่ต้องตัดใจไม่อยากได้ชื่อว่าเป็นคนที่กินบนเรือนขี้รดบนหลังคา
พอมีแฟน พ่อแม่แฟนก็รังเกียจและดูถูก

ไม่แปลกหรอกถ้านางเอกแบบเจติยา กับ กระแต..จะรักและคอยช่วยเหลือปกป้องพระเอกดีๆแบบนี้

ปลายปี 55 รักรากบุญ รักทุกอย่างที่เป็นรากบุญ
ต้นปี 56 รักแรงปรารถนา รักทุกอย่างที่เป็น แรงปรารถนา..

ขอบคุณผู้จัดทั้งสองเรื่องนี้ที่ทำละครดีๆแบบนี้ให้เราได้ชม..

ปล.แสดงความเห็นติชมได้ แต่ ของดการเมืองนะคะ..