ประจบประแจง หรือ มีน้ำใจ / ประจบประแจง หรือ ทำตามกาลเทศะ

ผมสงสัยว่านิยามคำว่าประจบประแจงนี่หมายความถึงการกระทำประมาณไหนครับ

โดยปกติแล้วผมจะทำตามลำดับความอวุโสครับ
ยิ่งตอนพบเจอญาติพี่น้อง ใครอวุโสกว่าผมจะบริการอย่างเต็มใจตลอด

แต่พอมาในชีวิตการทำงาน เริ่มทำตัวไม่ถูก รู้สึกว่าผมทำแบบนั้นไม่ได้ เพื่อนรุ่นเดียวกันชอบมองว่าเป็นการประจบประแจง

ตัวอย่างเช่น
สมมติไปทานข้าวกัน 5 คน หัวหน้า 2 คน เพื่อน 1 คน น้อง 1 คน
แล้วหัวหน้าน้ำหมด เราเดินไปเอาน้ำมาเติมให้ไม่มีพร่อง
ถ้าเป็นเพื่อนหรือน้อง เราไม่ได้สนใจขนาดนั้น ถ้าเราน้ำหมดพร้อมๆกับเพื่อนหรือน้องเราก็เติมให้
แบบนี้เรียกว่าประจบประแจงแต่หัวหน้ารึเปล่า

หรือ
หัวหน้ากำลังอยากได้อะไรบางอย่างซึ่งไม่ได้สั่งงานใคร เราจะหยุดงานทุกอย่างกุลีกุจอรีบไปหาให้
แต่ถ้าเป็นเพื่อนหรือน้อง ถ้าเราว่างเราก็ทำให้ ถ้าไม่ว่างก็บอกไม่ว่าง อะไรประมาณนั้น
แบบนี้ถือว่าเป็นการประจบประแจงรึเปล่า

หรือ
ตอนเข้าห้องมีตติ้งกับเพื่อนรุ่นเดียวกันและหัวหน้าต่างแผนก เราไปถามหัวหน้าต่างแผนกว่ารับกาแฟรึเปล่าครับ
มันจะดูเว่อร์ไปรึเปล่า

คือผมรู้สึกว่าเรื่องพวกนี้มันต้องมีคนทำ ซึ่งเป็นหน้าที่ที่คนเด็กกว่าต้องเป็นคนทำน่ะครับ
ตอนนี้รู้สึกเกร็งๆ ความกล้าที่จะมีน้ำใจเริ่มหายไป เพราะกลัวจะโดนแซวว่าเลียแข้งเลียขาเจ้านาย

ขอความคิดเห็นของทุกๆท่านหน่อยนะครับ ผมจะได้ปรับปรุงตัวถ้าผมเข้าใจอะไรผิดไป

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่