..แรงไหวลมห่มโบกโกรกเรือนไหว
เร่งลมไหลใครหนามาวีห่ม
เย็นสบายคลายร้อนผ่อนระบม
พอได้รื่นอารมณ์เป็นครั้งคราว

..ตรงปลายไม้ไหวพลิ้วตัดริ้วเมฆ
คลื่นริ้วเฉกฉีกปุยเป็นขุยขาว
ภูเขาทอดพื้นหลังเป็นทางยาว
ตัดเบื้องหน้านาข้าวเขียวขจี

..เคยอยู่แบบเรื่อยเปื่อยไม่อินัง
ใครยังไงก็ช่างไม่เซ้าซี้
เพียงลำพังกับลูกเมียก็หลายปี
ไม่สนนึกคึกจะมีให้มากมาย

..แค่ฝากั้นกันลมห่มกรรโชก
หญ้าคามุงกันโกรกคราวฝนสาย
เก็บหยูกยาตามป่าซึ่งหาง่าย
ธรรมชาติทั้งหลายยังสมบูรณ์