คือเราแอบชอบผู้ชายอยู่คนหนึ่งค่ะ...เขาเป็นพนักงานในคลับแห่งหนึ่งที่เราเป็นสมาชิกอยู่
แล้วเมื่อไม่นานมานี้ ก่อนเข้าปีใหม่ เราได้ให้ของขวัญเล็กๆน้อยๆกับเขาเป็นถุงเท้ากับต้นไม้(ปลอม)สีแดงต้นเล็กๆในกระถาง
แต่เราไม่ได้เป็นคนให้เองหรอกนะคะ เราฝากน้องที่รู้จักให้เพราะเขินมากไม่กล้าจริงๆ แบบว่านี่เป็นครั้งแรกเลยที่เราทำใจให้ของผู้ชายขนาดนี้ ปกติเราจะเป็นคนขี้อายมาก ถ้าชอบใครแม้แต่เดินผ่านยังต้องก้มหน้างุดๆเลย ไม่กล้าสบตา ไม่กล้ามองหน้า...
แต่กับคนนี้เรารู้สึกไม่อยากเสียเขาไปให้ผู้หญิงคนอื่น(ที่เหมือนจะชอบเขา)จริงๆค่ะ
เราเลยตัดสินใจ เอาก็เอาวะ ลองซักตั้ง...เผยใจให้เขารู้ไปเลยแล้วกัน ว่าเรารู้สึกดีๆกับเขาอยู่นะ ประมาณนั้น
แต่พอหลังจากที่เราบอกกลายๆให้เขารู้ไปแล้วว่าเราชอบเขานะ
จากที่เขาเคยเข้ามาคุยกับเราบ้าง(ครั้งแรกเลยเขาเป็นคนเข้ามาคุยกับเราก่อนนะคะ
แต่หลังจากนั้นเราก็ชวนเขาคุยบ้างแม้จะน้อยมากแทบนับครั้งได้ก็ตาม ก็มันอายนิ แล้วก็ไม่รู้จะชวนคุยเรื่องอะไรด้วย เหอๆ)
จากที่เรากับเขาเคยสบตาแล้วยิ้มให้กันบ้าง แต่มาบัดนี้ทุกปฏิสัมพันธ์ระหว่างเรากลับติดลบแบบดิ่งลงเหวเลยค่ะ
เพราะเขาแทบไม่มองหน้าเราเลย เวลาเดินผ่านเราเขาก็ไม่หันมาเหลียวแลซักนิด
พอสบตากันเขาก็หันหนีเหมือนคนไม่รู้จักเลย(แต่เขาคงไม่รู้จักเราจริงๆแหละ เพราะแม้แต่ชื่อเราเขายังไม่เคยถามเลย T^T)
แต่เราก็ยังพยายามหาโอกาสเล็กๆน้อยๆ เช่น เวลาเขามองเราแล้วไม่หันหนีเราก็จะยิ้มให้เขา ซึ่งเขาก็น่ารักมากค่ะ
ขนาดอยู่ไกลยังอุตส่าห์เห็นว่าเรายิ้มให้ แถมยังยิ้มตอบเราด้วย ^__^
เกริ่นมาซะยาว เรื่องที่อยากถามเพื่อนๆก็คือ
1. การที่ผู้หญิงอย่างเราให้ของขวัญผู้ชายก่อน ซึ่งก็เหมือนกับการสารภาพรักกลายๆแบบนี้ เราอยากรู้ว่าผู้ชายเขาจะมองผู้หญิงว่าเป็นคนยังไงเหรอคะ? จะดูเป็นผู้หญิงก๋ากั่น ใจกล้า ดูไม่ดีในสายตาผู้ชายมากไหม? แต่เราอยากบอกเขาเหลือเกินนะว่า กว่าที่เราจะรวบรวมความกล้าในการให้ของขวัญ(แม้จะฝากคนอื่นให้ก็ตาม)และเผชิญหน้ากับเขาตรงๆได้ขนาดนั้น มันยากแค่ไหน เราไม่เคยทำแบบนั้นมาก่อน ไม่เคยมีแฟน ไม่เคยให้ของขวัญผู้ชายคนไหนนอกจากพ่อกับปู่ เพราะฉะนั้นมันจึงเป็นความกล้าที่สุดในชีวิตของเราครั้งนึงเลยล่ะ(เว่อร์ไปไหมนี่ แต่มันก็จริงนะ ฮ่าๆๆ)
2. หลังจากที่เขารู้ว่าเราชอบเขา และปฏิกิริยาของเขาเปลี่ยนไป คือ พยายามไม่มองเรา ไม่สนใจเรา ไม่สบตาหรือหลบตาเรา หรือบางทีพอเห็นเราอยู่ตรงไหนเขาก็จะรีบเดินไปทางอื่นหรือไม่เดินมาตรงที่เราอยู่ แสดงว่า เขาไม่สนใจเรา ไม่มีใจให้เลยซักนิดใช่ไหมคะ?
3. เพื่อนๆคิดว่าเราควรตัดใจ หรือเดินหน้าลุยต่อไปทั้งที่ความหวังริบหรี่เหลือเกินคะ แต่ถ้าเดินหน้าต่อไปเราก็ไม่รู้จะไปสู้รบปรบมือกับผู้หญิงที่ทำท่าจะชอบเขาเหมือนกันคนนั้นได้ยังไง เพราะเธอกล้าเข้าหา มีโอกาสได้พูดคุย ได้ใกล้ชิดกับเขามากมายกว่าเรา ที่เหมือนเขาจะไม่เปิดโอกาสเอาเสียเลย
เพื่อนๆคนไหนที่เข้ามาตอบคำถามเรา ต้องขอขอบคุณไว้ล่วงหน้าเลยนะคะ ขอบคุณมากจริงๆค่ะ
เรา"มี"ใจ...แต่เขา"ไม่"สนใจ คำถามคือ...เราควรตัดใจใช่ไหม???
แล้วเมื่อไม่นานมานี้ ก่อนเข้าปีใหม่ เราได้ให้ของขวัญเล็กๆน้อยๆกับเขาเป็นถุงเท้ากับต้นไม้(ปลอม)สีแดงต้นเล็กๆในกระถาง
แต่เราไม่ได้เป็นคนให้เองหรอกนะคะ เราฝากน้องที่รู้จักให้เพราะเขินมากไม่กล้าจริงๆ แบบว่านี่เป็นครั้งแรกเลยที่เราทำใจให้ของผู้ชายขนาดนี้ ปกติเราจะเป็นคนขี้อายมาก ถ้าชอบใครแม้แต่เดินผ่านยังต้องก้มหน้างุดๆเลย ไม่กล้าสบตา ไม่กล้ามองหน้า...
แต่กับคนนี้เรารู้สึกไม่อยากเสียเขาไปให้ผู้หญิงคนอื่น(ที่เหมือนจะชอบเขา)จริงๆค่ะ
เราเลยตัดสินใจ เอาก็เอาวะ ลองซักตั้ง...เผยใจให้เขารู้ไปเลยแล้วกัน ว่าเรารู้สึกดีๆกับเขาอยู่นะ ประมาณนั้น
แต่พอหลังจากที่เราบอกกลายๆให้เขารู้ไปแล้วว่าเราชอบเขานะ
จากที่เขาเคยเข้ามาคุยกับเราบ้าง(ครั้งแรกเลยเขาเป็นคนเข้ามาคุยกับเราก่อนนะคะ
แต่หลังจากนั้นเราก็ชวนเขาคุยบ้างแม้จะน้อยมากแทบนับครั้งได้ก็ตาม ก็มันอายนิ แล้วก็ไม่รู้จะชวนคุยเรื่องอะไรด้วย เหอๆ)
จากที่เรากับเขาเคยสบตาแล้วยิ้มให้กันบ้าง แต่มาบัดนี้ทุกปฏิสัมพันธ์ระหว่างเรากลับติดลบแบบดิ่งลงเหวเลยค่ะ
เพราะเขาแทบไม่มองหน้าเราเลย เวลาเดินผ่านเราเขาก็ไม่หันมาเหลียวแลซักนิด
พอสบตากันเขาก็หันหนีเหมือนคนไม่รู้จักเลย(แต่เขาคงไม่รู้จักเราจริงๆแหละ เพราะแม้แต่ชื่อเราเขายังไม่เคยถามเลย T^T)
แต่เราก็ยังพยายามหาโอกาสเล็กๆน้อยๆ เช่น เวลาเขามองเราแล้วไม่หันหนีเราก็จะยิ้มให้เขา ซึ่งเขาก็น่ารักมากค่ะ
ขนาดอยู่ไกลยังอุตส่าห์เห็นว่าเรายิ้มให้ แถมยังยิ้มตอบเราด้วย ^__^
เกริ่นมาซะยาว เรื่องที่อยากถามเพื่อนๆก็คือ
1. การที่ผู้หญิงอย่างเราให้ของขวัญผู้ชายก่อน ซึ่งก็เหมือนกับการสารภาพรักกลายๆแบบนี้ เราอยากรู้ว่าผู้ชายเขาจะมองผู้หญิงว่าเป็นคนยังไงเหรอคะ? จะดูเป็นผู้หญิงก๋ากั่น ใจกล้า ดูไม่ดีในสายตาผู้ชายมากไหม? แต่เราอยากบอกเขาเหลือเกินนะว่า กว่าที่เราจะรวบรวมความกล้าในการให้ของขวัญ(แม้จะฝากคนอื่นให้ก็ตาม)และเผชิญหน้ากับเขาตรงๆได้ขนาดนั้น มันยากแค่ไหน เราไม่เคยทำแบบนั้นมาก่อน ไม่เคยมีแฟน ไม่เคยให้ของขวัญผู้ชายคนไหนนอกจากพ่อกับปู่ เพราะฉะนั้นมันจึงเป็นความกล้าที่สุดในชีวิตของเราครั้งนึงเลยล่ะ(เว่อร์ไปไหมนี่ แต่มันก็จริงนะ ฮ่าๆๆ)
2. หลังจากที่เขารู้ว่าเราชอบเขา และปฏิกิริยาของเขาเปลี่ยนไป คือ พยายามไม่มองเรา ไม่สนใจเรา ไม่สบตาหรือหลบตาเรา หรือบางทีพอเห็นเราอยู่ตรงไหนเขาก็จะรีบเดินไปทางอื่นหรือไม่เดินมาตรงที่เราอยู่ แสดงว่า เขาไม่สนใจเรา ไม่มีใจให้เลยซักนิดใช่ไหมคะ?
3. เพื่อนๆคิดว่าเราควรตัดใจ หรือเดินหน้าลุยต่อไปทั้งที่ความหวังริบหรี่เหลือเกินคะ แต่ถ้าเดินหน้าต่อไปเราก็ไม่รู้จะไปสู้รบปรบมือกับผู้หญิงที่ทำท่าจะชอบเขาเหมือนกันคนนั้นได้ยังไง เพราะเธอกล้าเข้าหา มีโอกาสได้พูดคุย ได้ใกล้ชิดกับเขามากมายกว่าเรา ที่เหมือนเขาจะไม่เปิดโอกาสเอาเสียเลย
เพื่อนๆคนไหนที่เข้ามาตอบคำถามเรา ต้องขอขอบคุณไว้ล่วงหน้าเลยนะคะ ขอบคุณมากจริงๆค่ะ