คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 5
ไม่เมื่อยังมีกำลังหาก็หาเถอะค่ะ
ทำจนคิดว่าได้พยายามจนถึงที่สุดแล้ว ถ้าไม่เจอเค้าจริงๆก็จะได้ไม่เสียใจว่าทำเต็มที่แล้ว
นานมาแล้วเราเคยช่วยคนรู้จักกันตามหาหมา
หมาตัวนั้นความจริงมีเจ้าของแต่เค้าไม่เคยเหลียวแลปล่อยให้อดอยากแถมยังตีด้วย
เพื่อนเราเป็นคนข้างบ้านของหลังนั้นเค้าคอยจุนเจือช่วยเหลือกันอยู่
ต่อมาหมาตัวนั้นหายไป เพื่อนเราไปถามเจ้าของเค้าว่าเอาไปปล่อยที่วัดแล้ว
เพื่อนเราก็เลยไปตามที่วัดกะว่าจะเอาไปเลี้ยงที่บ้านสวน
เราก็ช่วยออกตามหาด้วย
หาทั้งวัดทั้งซอยหน้าวัดหลังวัดหาหลายวัน วันละหลายรอบ เช้า-กลางวัน-เย็น
ถามไปหมด ทั้งบ้านระหว่างซอย แม่ค้าที่ขายของแถวนั้น
จนคิดว่าเจ้าของเดิมคงโกหก ความจริงคงเอาไปปล่อยที่อื่น และเริ่มถอดใจ
ผ่านไปหลายวัน มีแม่ค้าข้าวเหนียวไก่ย่างมาหาเราที่บ้านและบอกว่าเจอหมาที่อาจจะใช่ตัวที่เราตามหา
พอตามไปดูก็ใช่จริงๆด้วยค่ะ
หมาตัวนั้นอาศัยอยู่ในกองเศษไม้ที่อยู่ในซอย ซึ่งพวกเราผ่านไปผ่านมาไม่รู้กี่ครั้งแต่ก็ไม่เห็น
หลังกองเศษไม้นั้นเป็นโพรงที่ทะลุเข้าไปในรั้วของบ้านหลังหนึ่ง
เจ้า " น้ำหวาน " มันมุดเข้ามุดออกเข้าไปเล่นกับหมาของบ้านหลังนั้น และบ้านหลังนั้นก็มีต้นไม้ทึบทำให้มองไม่เห็นมัน
จนมันอาจเริ่มคุ้นกับคนงานที่บ้านหลังนั้นพอเค้าเดินออกมาซื้อข้าวเหนียวมันนก็เดินตามออกมาทำให้ได้เจอแม่ค้าข้าวเหนียวที่พวกเราเคยไปถามแล้วให้ที่อยู่เอาไว้
ตอนนี้น้ำหวานได้ไปอยู่บ้านสวน มีชีวิตที่สบายพอสมควร กินอิ่ม ไม่มีใครตีอีกแล้ว
บางทีสงกรานต์อาจจะอยู่ใกล้แค่เอื้อม แต่โชคชะตาเล่นตลกทำให้คลาดกันอยู่ก็ได้
ลองดูอีกทีนะคะ
ได้ตัวมาแล้วคราวนี้อย่าให้คลาดสายตาเด็ดขาด
โชคดีปีใหม่ค่ะ...
ทำจนคิดว่าได้พยายามจนถึงที่สุดแล้ว ถ้าไม่เจอเค้าจริงๆก็จะได้ไม่เสียใจว่าทำเต็มที่แล้ว
นานมาแล้วเราเคยช่วยคนรู้จักกันตามหาหมา
หมาตัวนั้นความจริงมีเจ้าของแต่เค้าไม่เคยเหลียวแลปล่อยให้อดอยากแถมยังตีด้วย
เพื่อนเราเป็นคนข้างบ้านของหลังนั้นเค้าคอยจุนเจือช่วยเหลือกันอยู่
ต่อมาหมาตัวนั้นหายไป เพื่อนเราไปถามเจ้าของเค้าว่าเอาไปปล่อยที่วัดแล้ว
เพื่อนเราก็เลยไปตามที่วัดกะว่าจะเอาไปเลี้ยงที่บ้านสวน
เราก็ช่วยออกตามหาด้วย
หาทั้งวัดทั้งซอยหน้าวัดหลังวัดหาหลายวัน วันละหลายรอบ เช้า-กลางวัน-เย็น
ถามไปหมด ทั้งบ้านระหว่างซอย แม่ค้าที่ขายของแถวนั้น
จนคิดว่าเจ้าของเดิมคงโกหก ความจริงคงเอาไปปล่อยที่อื่น และเริ่มถอดใจ
ผ่านไปหลายวัน มีแม่ค้าข้าวเหนียวไก่ย่างมาหาเราที่บ้านและบอกว่าเจอหมาที่อาจจะใช่ตัวที่เราตามหา
พอตามไปดูก็ใช่จริงๆด้วยค่ะ
หมาตัวนั้นอาศัยอยู่ในกองเศษไม้ที่อยู่ในซอย ซึ่งพวกเราผ่านไปผ่านมาไม่รู้กี่ครั้งแต่ก็ไม่เห็น
หลังกองเศษไม้นั้นเป็นโพรงที่ทะลุเข้าไปในรั้วของบ้านหลังหนึ่ง
เจ้า " น้ำหวาน " มันมุดเข้ามุดออกเข้าไปเล่นกับหมาของบ้านหลังนั้น และบ้านหลังนั้นก็มีต้นไม้ทึบทำให้มองไม่เห็นมัน
จนมันอาจเริ่มคุ้นกับคนงานที่บ้านหลังนั้นพอเค้าเดินออกมาซื้อข้าวเหนียวมันนก็เดินตามออกมาทำให้ได้เจอแม่ค้าข้าวเหนียวที่พวกเราเคยไปถามแล้วให้ที่อยู่เอาไว้
ตอนนี้น้ำหวานได้ไปอยู่บ้านสวน มีชีวิตที่สบายพอสมควร กินอิ่ม ไม่มีใครตีอีกแล้ว
บางทีสงกรานต์อาจจะอยู่ใกล้แค่เอื้อม แต่โชคชะตาเล่นตลกทำให้คลาดกันอยู่ก็ได้
ลองดูอีกทีนะคะ
ได้ตัวมาแล้วคราวนี้อย่าให้คลาดสายตาเด็ดขาด
โชคดีปีใหม่ค่ะ...
แสดงความคิดเห็น
รบกวนขอความเห็น เรื่องพ่อสงกรานต์ แมวที่หายไป ได้เงื่อนงำเพิ่ม สงสัยว่าจะเสียแล้วมั่ง ผมควรทำไงต่อดีครับ
http://www.ppantip.com/topic/13126177
http://www.ppantip.com/cafe/jatujak/topic/J13038969/J13038969.html
http://www.ppantip.com/cafe/jatujak/topic/J13078248/J13078248.html
http://www.ppantip.com/cafe/jatujak/topic/J13083131/J13083131.html
สงกรานต์ แมวตัวผู้ ทำหมันแล้ว หายไปในคืนลอยกระมง ที่ผ่านมา ทั้งที่ไม่ออกไปไหนไกลนอกจากแถวๆบ้าน
ในคืนนั้น ที่บ้านขายดอกไม้ไฟ ขายดีจนไม่มีเวลาที่จะเก็บแมวเข้าบ้าน และผมประมาทไปนิดเดียว ถ้าเก็บซะก็คงไม่ต้องมาเสียใจแบบนี้
วินาที่สุดท้ายที่เห็น เวลาประมาณ3-4 ทุ่ม มีลูกค้ารายหนึ่งขับรถกระบะมาซื้อพลุ มองเห็นสงกรานต์เดิน ลงไปหารถคันนั้น ผมจึงจุปากตะโกนเรียกและห้าาม แต่ไม่ได้ลงไปเอาตัวมาเก็บไว้ในบ้าน แต่เห็นเขาหยุดและหันกลับมาแล้ว
พอดีก้มลงไปหยิบของให้ลูกค้าหันมาอีกที่ไม่เห็น สงกรานต์แล้ว และรถคันนั้นก็ออกไปแล้ว วิ่งไปตามถนนหน้าบ้าน ไปทางทิศเหนือ ใจตอนนั้นยังไม่คิดว่าสงกรานต์ติดรถคันนั้นไป คิดว่าเขาคงเดินเล่นอยู่แถวๆนั้นตามปกติอยู่แถวๆนั้น แต่มองหาก็ไม่เห็น พอเริ่มดึกก็เริ่มกังวล และแถวๆบ้านจุดดอกไม้ไฟ-พลุกันสนั่นหวั่นไหว ใจยังคิดว่า เขาคงไปแอบแถวๆบ้านนั้นเองแต่พอหลังเทียงคืน มีฝนตกลงมาหนักพแประมาณ ใจเริ่มคิดแล้วว่าสงกรานต์อาจติดรถไปจริงๆ แล้วก็ไม่รู้ว่ารถคันนั้นวิ่งไปไหน แต่คุ้นหน้าว่าเป้นพวกช่าง แถวๆนี้
พอตี2 หมดคนก็ปิดบ้านออกตามทันที
โดยออกเดินไปตามถนน ในทิศที่รถคันนั้นวิ่งไป เดินและร้องเรียกไปเรื่อย จากบ้านไป 400 เมตร เป็นตลาดนัดและมีทางแยก ก็เดินไปจนสุดทางแยกนั้น แล้วเดินกลับมาถนนเส้นเดิม แต่ไปทางทิศที่ห่างออกไปจากบ้าน ในทิศที่รถคันนั้นวิ่งไป เลยตลาดนัดไป ห่างจากบ้านเกือบ 7-800 เมตร มี 4 แยกเล็กๆ (อู่จิว ที่มารู้ที่หลังว่าลูกค้าอยู่ที่นั้น เลย 4 แยก ไปประมาณ 100 เมตร)ผมเดินร้องเรียกไปเกิอบถึงแล้วเกิดความคิดว่า ลูกค้าเขาซื้อพลุตัวดังๆไป น่าจะไปเล่นแถวชายทะเล จึงเดินกลับไปเอารถออกไปตามแถวชายทะเล จนเช้าก็ไร้วี่แวว.....................(เสียใจ หากวันนั้น เดินเลยไปอีกนิดเดียวก่อนกลับ อาจจะได้เจอ เขา)
ใจยังไม่เสียเท่าไหร่ เพราะปลอกคอสงกรานต์มีเบอร์โทรที่บ้านติดไว้ น่าจะต้องมีใครโทรมาแจ้ง แต่ก็เงียบ 2-3 วันต่อมาช่วงเย็นเริ่มเดินถาม ไปที่ล่ะบ้านไปทางทิศที่รถคันนั้นวิ่งไปอีก แล้วคุ้นๆว่าลูกค้ารายนั้น เป็นช่าง ของอู่จิวฯ ที่อยู่บนนถนนเดียวกับที่บ้านแต่ห่างไป 7-800 เมตร เลยสีแยกเล็กๆที่เล่าไปแล้ว และหากยืนบนนถนนหน้าบ้าน มองไปก็ยังพอมองเห็นนะ คือไม่ไกลมาก ผมเดินถามไปเรื่อยๆเอารูปให้ผู้คนดูด้วย แต่ไม่มีใครเห็นเลย
เดินเลยสีแยกไปถามที่อู่ ก็มีหมาวิ่งจะออกมากัด มีคนออกมาไล่หมา ผมเลยถามว่าใช่คนที่อู่นี้ไหมที่ขับรถไปซื้อพลุมี่ร้านผม และเห็นแมวหลงมาไหม จะดวงหรือกรรมของเราก็ไม่รู้ ตอนนั้นมันเริ่มมิดมากแล้ว สายตาผมก็ไม่ค่อยดี คนที่คุยด้วย..เขาบอกว่า วันลอยกระทงเขาไม่ได้มาซื้อ เขาซื้อจากร้านที่อยู่ตรงข้ามกับอู่ ต่างหาก
หาไม่เจอก็เดินกลับถามอีกฝั่งมาตลอดทาง เริ่มปริ้นรูปไปติดทั่วบ้านเพ เพราะไม่รู้ว่ารถคันนั้นอยู่ที่ไหน ให้เทศบาลประกาศให้รางวัล อยู่หลายๆวัน ให้ตลาดนัดประกาศให้ มีคนตามไปดู หลายๆหน แต่ไม่ใช่ จนตัดสินใจลงทุนปริ้นใบประกาศ 5-600 แผ่น ให้เอเย่นที่สงหนังสือพิมพ์ทั่วบ้านเพ สอดและส่งให้
เย็นวันนั้น มีเด็กโทรมาบอกว่า ลุงของเขาเจอแมวลายเสือตัวใหญ่ มีปลอกคอไปนอนตายในสวน ของเขา ยืนยันว่าใช่ของเราแน่ และสวนที่ว่า ก็อยู่ตรงสีแยก ที่เล่าว่าห่างไปจากบ้าน 7-800 เมตร โดยสวนนี้ห่างไปจากบ้านต้องเลียวซ้ายตรง สีแยกเข้าไปประมาณ300 เมตรแถวนั้นมีบ้านไม่กีหลังเอง เปลี่ยวและหมาเยอะมากๆ .......(บ้านหลังนี้ห่างจากอู่จิว ไม่มาก หากออกมาทางป่าด้านหลัง ก็จะห่างบ้านลุง ไม่ถึง 200 เมตรมั่งครับ)
ผมและแฟนตัดสินใจไปดูหลังแฟนเลิกงานตอนเทียงคืน มุดลงไปในท่อระบายน้ำหน้าสวนลุงคนนั้น ที่เขาบอกว่าโยนซากแมวลงไป หาจนเจอเอาขึ้นมาดูกับแลงไฟ ก็ดูไม่ออก ดูรู้ว่าเป็นแมวแต่บอกไม่ได้ว่าเป็นแมวเราไหม เพราะไม่มีปลอกคอด้วย ซากนั้นสลายหมดแล้ว ถามลุงคนนั้นแกก็บอกว่าน่าจะใช่แต่ไม่ได้สังเกตุว่ามีปลอกคอไหม พอไ่แน่ใจเลยเอาเขาไว้ที่เดิม แต่จากที่ดูซากนั้นระยะเวลาที่แมสตัวนี้ตายก็ใกล้เคียงกับที่สงกรานต์หายไป ใจก็คิดว่าอาจจะใช่เขาคงโดดลงจากรถแล้วบาดเจ็บโซเซเข้าไปหลบในสวนลุง แล้วโดนหมาของลูงที่มีเยอะรุมกัดก็ได้
พอไม่แน่ใจ ก็ยังมีหวัง ก็ตามหามาเรื่อย ติดประกาศเพิ่ม จนมีคนตามไปดูแมวลายสลิดที่ชายทะเล ที่คิดว่าลูกค้ารายนั้นน่าจะไปเล่นพลู ปรากฏว่าเหมือนกันมาก เหมือนจนเข้าใจผิดและหลงดีใจ รีบไปแก้บน ที่บนๆไว้ทั่วเลย เลี้ยงอยู่เกิบ 10 วันจึงแน่ใจว่าผิดตัว เพราะเจ้านี้ยังไม่ได้ทำหมั่น
ปีใหม่เลยเศร้ามากครับ ผมบอกกับสิ่งศักสิทธิที่เรากราบไหว้ ว่าขอให้ดลจิตดลใจให้ลูกค้ารายนั้น ให้มาซื้อพลุ ในวันปีใหม่ด้วยเถอะ พอคืนส่งท้ายปีใหม่เขาก็มาจริงๆ ดีใจที่จะได้รู้เรื่องเสียที ปรากฎว่าเขาเป็นช่างของอู่จิว ที่ว่า จริงๆ และก็เป็นคนที่ผมไปเจอในวินที่ไปถามตอนมืดๆ เพราะเขาบอกว่าก็เฮียไปถามผมที่นึงแล้ว
เลยไม่รู้จะดีใจ หรือเสียใจดี เพราะถ้าสงกรานต์ติดรถไปจริง ก็อยู่ใกล้ๆแค่นี้เองและน่าจะกลับมาเองได้หรือน่าจะมีคนพบเห็นเพราะติดประกาศไปทั้่วและคนแถวๆนันก็รู้เรืองแมวผมหายกันทั่ว....................................เว้นแต่เขาเสียชีวิตไปแล้วจริงๆ และอาจจะใช่ตัวที่ซากอยู่ในท่อด้วย เพราะระยะเวลาใหล้เคียงกัน แถมอยู่ใกล้อู่ที่ว่าด้วย
ไม่รู้จะทำไงต่อดีครับ ตอนแรกว่าจะติดประกาศให้ทั่วบ้านเพ และไกลออกไปอีก แต่ดูเหมือนไม่มีความหวังเลย หรือจะลองติดประกาศเพิ่มในบริเวณรอบๆอู่จิว ที่ว่าดีครับ ถ้าเป็นแมวของเพื่อน จะทำยังไงต่อดีครับ ขอบคุณทุกกำลังใจ และความเห็นนะครับ