ตามหัวกระทู้เลยค่ะ..
จขกท.เองแต่งงานมา3ปีกว่าแล้วค่ะ บางครั้งก็รู้สึกรำคาญคู่ของตัวเอง
และรู้ว่าสามีเรา..ก็มีรำคาญและไม่ได้ดั่งใจกับตัวเราเหมือนกัน
มันเลยเกิดเป็นปัญหาผัวเมียละเหี่ยใจ..กันขึ้น ไม่รู้ว่าวันไหน..ความรักน้อยลง ความอดทนหมดลง
แล้วจะเกิดการหย่าร้างกันขึ้น
ตอนนี้เราทั้งคู่..ก็ยังไม่มีลูก(พยายามอยู่^^) บางทีความผูกพัน ความรู้สึก มันไม่ค่อยมั่นคง
เปรียบเสมือน..ลูกเป็นโซ่ทองคล้องใจ น่ะค่ะ
ใจคือ ไม่อย่าเอาลูกเป็นตัวผูกมัด..ที่จะต้องอยู่ด้วยกัน แต่อยากอยู่ด้วยกันเพราะรักที่จะอยู่ด้วยกันมากกว่า..
เลยอยากได้วิธี..ปรับตัว ปรับใจ ให้ชีวิตคู่ปกติสุขค่ะ