สวัสดีค่ะทุกๆคน ดิฉันมีเรื่องกลุ้มใจมาก มันอัดอั้นมาเป็นเวลาหกปี
ดิฉันรู้ว่าคงโดนประนาฌจากการกระทำนี้ แต่ช่วยกรุณาชี้ทางสว่างให้ดิฉันด้วยนะคะ
เรื่องมีอยู่ว่า ตอนนั้นดิฉันเพิ่งอยู่ปีสี่ของมหาลัยดังแห่งหนึ่ง ไม่เคยมีแฟนมาก่อน ทั้งๆที่จัดว่าเป็นคนที่สวยคนหนึ่ง ไปหหนก็มีหนุ่มๆแอบมองบ่อยๆ แต่น่าแปลกคือ ไม่มีคนมาจีบจริงจัง ได้แค่มอง แค่ยิ้มให้
ต่อมาดิฉันได้มีโอกาสรู้จักฝรั่งคนหนึ่ง มีภรรยาเป็นคนไทยและมีลูกสองคน ทีแรกความสัมพันธ์ก็แค่เพื่อนธรรมดา แต่ยิ่งพบเจอกัน เราก็ยิ่งถูกใจกันมากเข้า ตอนนั้นเขามีปัญหากับภรรยา เราสองคน ไม่ยับยั้งชั่งใจ จนได้เสียกัน แต่ก็แค่ครั้งเดียว ก่อนหน้านั้นมีแค่อย่างอื่น(สองครั้ง)แต่ไม่สอดใส่เพราะดิฉันไม่ยอม สรุปคือสอดใส่แค่ครั้งเดียว แต่เราติดใจกันมากๆ เค้าเป็นคนแรกของเรา และเป็นรักแรกของเรา
เราแทบจะไม่เจอกันเลย แต่เราคุยกันทุกวัน คุยบ่อยมากๆ เราทั้งคู่รักกัน เค้าจึงไม่อยากมีเซกซ์กับดิฉันอีก เพราะเขาไม่อยากทำให้ดิฉันเสียใจ เพราะที่ทำมันไม่ถูกต้อง
เราทั้งคู่พยายามเปลี่ยนแปลงเป็นแค่เพื่อนกัน แต่มันไม่สำเร็จ เรารู้ว่าเรารักกันและอยากมีอะไรกันตลอดเวลา เพียงแค่เราตัดใจไม่เจอกัน เราเจอกันแค่ปีละครั้ง ตอนเจอกันเราจะจูนกันดีมากๆ ทุกๆเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องเซกซ์ เวลาเราเจอกันเราไม่คิดถึงผิดชอบชั่วดี
เท่าที่เล่ามานี่อาจดูเหมือนเป็นแค่เรื่องเซกซ์ แน่จริงๆแล้วไม่ใช่ เพราะเวลาเราขอร้องให้เขาช่วยอะไร เขาทำให้เรา เวลาเขาไม่สบายใจ เราก็คุยกัน คือเราคุยกันได้ทุกเรื่องจริงๆเพราะนิสัยเราเหมือนกันมากๆ เค้าไม่เคยโกหกเราเลย ให้คำปรึกษาเราได้ทุกเรื่อง
แต่เราก็พยายามที่จะเลิกกันสักที เพราะเรารู้ว่ามันไม่ถูกต้อง ที่ทำอยู่มันเลว แต่ถ้าไม่คุยกัน เราจะรู้สึกเหมือนชีวิตเราขาดอะไรที่สำคัญไป พยายามเลิก แต่ไม่สำเร็จสักที
แต่เราก็รู้ ว่าเขารักเมียรักลูกมากกว่าเรา เราถามเขา เขาบอกว่าเขาเพิ่งมาสำนึกได้ประมาณสี่ปีมานี้ แล้วเขาก็สำนึกผิดมากที่ทำตัวเลว เขาไม่เคยนึกว่าเขาจะนอกใจ ไม่นึกว่าจะรักเรามากมายขนาดนี้ ตัดเราไม่ขาด อยากคุยกับเรา แต่เขารู้ว่าถ้าเรามีเขาอยู่ในชีวิต เราจะไม่มองหาผู้ชายดีๆคนอื่น เขาขอโทษที่เขาทำเลวๆกับเรา ดูเขากลุ้มใจมาก
เราเองก็มีชีวิตที่เศร้าใจบ่อยมาก เมื่อก่อนร้องไห้ทุกคืน รักเขามาก แต่ก็ไม่อยากแย่งเขามา ไม่อยากทำให้ครอบครัวใครแตกแยก เกลียดสิ่งที่ตัวเองทำ สุขภาพจิตเสียมากๆ พอรู้ว่าเขามีความสุขกับครอบครัวเขาเราก็อิจฉา เสียใจ ร้องไห้อย่างหนัก
ไม่อยากมีชีวิตอย่างนี้เลย แต่ก็รู้ว่าถ้าเลิกติดต่อกับเขา เราจะเศร้ามาก เหงามาก ชีวิตขาดสิ่งที่สำคัญไป
แปลกเหลือเกิน แค่เราคุยกันเรื่องสัพเพเหระทุกวัน แค่รู้ว่าเขาสบายดีไหม ทำอะไร เราก็มีความสุขแล้ว เขาก็คิดเหมือนกัน แต่เขาไม่อยากให้เราสุขภาพจิตเสียแบบที่เราเป็น
เราควรทำยังไงดี คุยกันต่อ หรือว่าเลิกขาดเลย มันยากเหลือเกิน มันเจ็บทั้งสองทาง
จากคุณ ชิชา ( Ticket ID : 387058)
--- เป็นชู้กับฝรั่งมาหกปี ไม่รู้จะทำยังไงดี --
ดิฉันรู้ว่าคงโดนประนาฌจากการกระทำนี้ แต่ช่วยกรุณาชี้ทางสว่างให้ดิฉันด้วยนะคะ
เรื่องมีอยู่ว่า ตอนนั้นดิฉันเพิ่งอยู่ปีสี่ของมหาลัยดังแห่งหนึ่ง ไม่เคยมีแฟนมาก่อน ทั้งๆที่จัดว่าเป็นคนที่สวยคนหนึ่ง ไปหหนก็มีหนุ่มๆแอบมองบ่อยๆ แต่น่าแปลกคือ ไม่มีคนมาจีบจริงจัง ได้แค่มอง แค่ยิ้มให้
ต่อมาดิฉันได้มีโอกาสรู้จักฝรั่งคนหนึ่ง มีภรรยาเป็นคนไทยและมีลูกสองคน ทีแรกความสัมพันธ์ก็แค่เพื่อนธรรมดา แต่ยิ่งพบเจอกัน เราก็ยิ่งถูกใจกันมากเข้า ตอนนั้นเขามีปัญหากับภรรยา เราสองคน ไม่ยับยั้งชั่งใจ จนได้เสียกัน แต่ก็แค่ครั้งเดียว ก่อนหน้านั้นมีแค่อย่างอื่น(สองครั้ง)แต่ไม่สอดใส่เพราะดิฉันไม่ยอม สรุปคือสอดใส่แค่ครั้งเดียว แต่เราติดใจกันมากๆ เค้าเป็นคนแรกของเรา และเป็นรักแรกของเรา
เราแทบจะไม่เจอกันเลย แต่เราคุยกันทุกวัน คุยบ่อยมากๆ เราทั้งคู่รักกัน เค้าจึงไม่อยากมีเซกซ์กับดิฉันอีก เพราะเขาไม่อยากทำให้ดิฉันเสียใจ เพราะที่ทำมันไม่ถูกต้อง
เราทั้งคู่พยายามเปลี่ยนแปลงเป็นแค่เพื่อนกัน แต่มันไม่สำเร็จ เรารู้ว่าเรารักกันและอยากมีอะไรกันตลอดเวลา เพียงแค่เราตัดใจไม่เจอกัน เราเจอกันแค่ปีละครั้ง ตอนเจอกันเราจะจูนกันดีมากๆ ทุกๆเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องเซกซ์ เวลาเราเจอกันเราไม่คิดถึงผิดชอบชั่วดี
เท่าที่เล่ามานี่อาจดูเหมือนเป็นแค่เรื่องเซกซ์ แน่จริงๆแล้วไม่ใช่ เพราะเวลาเราขอร้องให้เขาช่วยอะไร เขาทำให้เรา เวลาเขาไม่สบายใจ เราก็คุยกัน คือเราคุยกันได้ทุกเรื่องจริงๆเพราะนิสัยเราเหมือนกันมากๆ เค้าไม่เคยโกหกเราเลย ให้คำปรึกษาเราได้ทุกเรื่อง
แต่เราก็พยายามที่จะเลิกกันสักที เพราะเรารู้ว่ามันไม่ถูกต้อง ที่ทำอยู่มันเลว แต่ถ้าไม่คุยกัน เราจะรู้สึกเหมือนชีวิตเราขาดอะไรที่สำคัญไป พยายามเลิก แต่ไม่สำเร็จสักที
แต่เราก็รู้ ว่าเขารักเมียรักลูกมากกว่าเรา เราถามเขา เขาบอกว่าเขาเพิ่งมาสำนึกได้ประมาณสี่ปีมานี้ แล้วเขาก็สำนึกผิดมากที่ทำตัวเลว เขาไม่เคยนึกว่าเขาจะนอกใจ ไม่นึกว่าจะรักเรามากมายขนาดนี้ ตัดเราไม่ขาด อยากคุยกับเรา แต่เขารู้ว่าถ้าเรามีเขาอยู่ในชีวิต เราจะไม่มองหาผู้ชายดีๆคนอื่น เขาขอโทษที่เขาทำเลวๆกับเรา ดูเขากลุ้มใจมาก
เราเองก็มีชีวิตที่เศร้าใจบ่อยมาก เมื่อก่อนร้องไห้ทุกคืน รักเขามาก แต่ก็ไม่อยากแย่งเขามา ไม่อยากทำให้ครอบครัวใครแตกแยก เกลียดสิ่งที่ตัวเองทำ สุขภาพจิตเสียมากๆ พอรู้ว่าเขามีความสุขกับครอบครัวเขาเราก็อิจฉา เสียใจ ร้องไห้อย่างหนัก
ไม่อยากมีชีวิตอย่างนี้เลย แต่ก็รู้ว่าถ้าเลิกติดต่อกับเขา เราจะเศร้ามาก เหงามาก ชีวิตขาดสิ่งที่สำคัญไป
แปลกเหลือเกิน แค่เราคุยกันเรื่องสัพเพเหระทุกวัน แค่รู้ว่าเขาสบายดีไหม ทำอะไร เราก็มีความสุขแล้ว เขาก็คิดเหมือนกัน แต่เขาไม่อยากให้เราสุขภาพจิตเสียแบบที่เราเป็น
เราควรทำยังไงดี คุยกันต่อ หรือว่าเลิกขาดเลย มันยากเหลือเกิน มันเจ็บทั้งสองทาง
จากคุณ ชิชา ( Ticket ID : 387058)