เรื่องมีอยู่ว่า  เพื่อนผมมันซ้อตเงิน  ยืมเงินไปผ่อนรถที่ค้าง......

ไม่ใช่เพื่อนที่สนิทหรอก  แถมยังไม่ชอบขี้หน้ากันด้วย......

ตอนแรก....ก็กะไม่ให้...แต่ผมคิดในใจว่า....เฮ้ย  ช่วยคนที่เขาเดือดร้อนมากให้หายจากทุกข์ได้  แถมเรายังเป็นที่พึ่งสุดท้ายอีก...มันได้บุญนะ...เพราะคิดว่าสิ่งที่เหนือเหตุผลที่สุด  คือคุณธรรม......

อีกอย่างผมก็ไม่เดือดร้อนอะไรมาก  เพราะกะให้แล้วไม่เอาคืนด้วย(จริงๆครับ...ไม่ได้โลกสวย)

ก็เลยให้ไป......สุดท้าย  เพื่อนผมก็หายสนิท.......มันเหม็นขี้หน้าผมเหมือนเดิม.......

สมมุติ...หากวันนึงผมเดือดร้อน...แล้วเอาเรื่องที่ผมให้ตังมันไปมาอ้าง....คุณว่าผมทวงบุญคุณไหม....ผมเลวไหมครับ......

คราวหน้าใครคนอื่นมา(ขอ)ยืมอีก....ผมไม่ควรให้เขาใช่ไหมใครับ